Trifas

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	obrzęki, wysięki, wysokie ciśnienie krwi, niewydolność czynności nerek
Postać	tabletki
Dawka	10 mg, 200 mg
Substancja czynna	torasemid

Trifas — co to za lek? Jakie są wskazania do stosowania leku?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną preparat Trifas należy do grupy leków nazywanych diuretykami pętlowymi. Wykazuje działanie moczopędne i obniżające ciśnienie krwi. Za jego działanie odpowiada substancja czynna torasemid. Lek ma postać tabletek. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie środek Trifas dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Działanie substancji czynnej polega na hamowaniu zwrotnego wchłaniania jonów sodu i chloru, przez co nasila się wydalanie sodu i chloru z moczem oraz zwiększa się objętość wydalanej wody. Obniża to ciśnienie tętnicze i redukuje obrzęki. Lek przeznaczony jest dla osób dorosłych. 

Tabletki Trifas 200 mg to lek stosowany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek w leczeniu:

• zatrzymania płynów w tkankach (obrzęków);
• zatrzymania płynów w jamach ciała (wysięków);
• zbyt wysokiego ciśnienia krwi. 

W przypadku prawidłowej czynności nerek nie wolno stosować leku Trifas 200 mg. Wówczas stosuje się lek Trifas 10 mg o znacznie mniejszym stężeniu substancji czynnej. 

Trifas — ile kosztuje? Czy podlega refundacji?

Obecnie lek Trifas dostępny jest w dwóch wariantach opakowania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami nie podlega on refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Wpływ na jego cenę ma m.in. marża narzucona przez aptekę. Średnia cena leku to:

• Trifas 10 (10 mg, 30 tabletek) - 21,75 PLN;
• Trifas 200 (200 mg, 20 tabletek) - 86,70 PLN. 

Czy Trifas ma zamienniki?

Na rynku dostępne są zamienniki leku Trifas. Należy jednak odpowiednio dobierać stężenie substancji czynnej i o możliwości stosowania wybranego leku decyduje lekarz prowadzący. W tej grupie preparatów znajdują się m.in.: Diured, Diuver, Ebozan, Toradiur, Toramide, Torsemed czy Trifas Cor. 

Trifas — pełny skład leku

Podstawowy składnik leku Trifas to substancja czynna torasemid. Pozostałe składniki tabletek Trifas 200 mg to: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krospowidon, poliwidon K25, stearynian magnezu. Pozostałe składniki tabletek Trifas 10 mg to: laktoza jednowodna, dwutlenek koloidalny krzemu, skrobia kukurydziana i stearynian magnezu. 

Jak dawkować Trifas?

Stosowanie i dawkowanie leku Trifas ustalane jest indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Tabletki Trifas należy połykać rano, popijając niewielką ilością płynu. Lek ten można stosować z posiłkami lub niezależnie od nich. 

Standardowe stosowanie leku Trifas 200 mg u pacjentów z ciężką niewydolnością czynności nerek to:

• zalecana dawka początkowa 50 mg torasemidu na dobę (1/4 tabletki);
• w razie niedostatecznej diurezy dawka może być zwiększona do 100 mg torasemidu na dobę (1/2 tabletki) lub maksymalnie do 200 mg torasemidu (1 tabletka);
• stosowanie tych tabletek powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską. 

Standardowe stosowanie leku Trifas 10 mg to:

• zalecana dawka początkowa do 5 mg torasemidu (1/2 tabletki);
• zazwyczaj stosuje się taką samą dawkę podtrzymującą;
• w określonych przypadkach lekarz może zwiększyć dawkę do 10 mg lub 20 mg torasemidu na dobę. 

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Trifas. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej. Obejmuje to m.in.: zaburzenia świadomości, spadek ciśnienia krwi, stan splątania, nasilone wydawanie moczu, zapaść krążeniową oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. 

Trifas — czy można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią?

Nie zaleca się stosowania leku Trifas u kobiet w ciąży, podejrzewających ciążę lub planujących dziecko. Może to powodować działania niepożądane ze strony płodu, noworodka lub matki. Lekarz może zdecydować o wdrożeniu leku Trifas w tej grupie pacjentek, jednak tylko wtedy, gdy korzyści z tym związane znacznie przewyższają ewentualne ryzyko. Wtedy podaje się możliwie najniższą dawkę.

Substancja czynna może przenikać do mleka matki. Nie wolno stosować leku Trifas w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. 

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Trifas?

U pacjentów stosujących lek Trifas mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależy od indywidualnych predyspozycji organizmu. W przypadku ciężkich skutków ubocznych należy skontaktować się z lekarzem. Dotychczas odnotowywane działania niepożądane to m.in.:

• zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej (zasadowica metaboliczna);
• podwyższone stężenie kwasu moczowego, glukozy i lipidów we krwi (cholesterol, trójglicerydy);
• kurcze mięśni;
• zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (np. hipowolemia, hipokaliemia, hiponatremia);
• niedobór potasu (hipokaliemia) z jednoczesnym stosowaniem diety ubogopotasowej i przy biegunce, wymiotach, nadużywaniu środków przeczyszczających;
• zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych gamma-GT we krwi;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np.: bóle brzucha, utrata apetytu, wymioty, nudności, zaparcia, biegunki);
• zawroty głowy, bóle głowy, osłabienie, uczucie zmęczenia;
• suchość w jamie ustnej;
• podwyższone stężenie mocznika i kreatyniny (białko mięśniowe) we krwi;
• uczucie drętwienia i zimna w kończynach (parestezje);
• niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie);
• stany splątania;
• zmniejszona liczba komórek krwi (krwinek czerwonych i białych);
• zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytów);
• powstawanie zakrzepów krwi w naczyniach (komplikacje zakrzepowo-zatorowe);
• reakcje alergiczne (np. świąd, nadwrażliwość na światło, wysypka, ciężkie alergiczne reakcje skórne);
• szumy uszne, utrata słuchu;
• zaburzenia widzenia;
• zapalenie trzustki;
• zaburzenia w krążeniu wieńcowym (np. niedokrwienie mięśnia sercowego i mózgu);
• zaburzenia rytmu serca (arytmia);
• dławica piersiowa;
• ostry zawał mięśnia sercowego;
• omdlenie.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Kiedy nie należy stosować preparatu Trifas? Przeciwwskazania

Przed rozpoczęciem stosowania leku Trifas należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazania do przyjmowania tego preparatu to:

• uczulenie na torasemid, substancje o zbliżonej budowie chemicznej (pochodne sulfonylomocznika) lub jakikolwiek inny składnik;
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby przebiegające z upośledzeniem postrzegania (np. stan przedśpiączkowy lub śpiączka wątrobowa);
• niewydolność nerek z bezmoczem;
• obniżone stężenie sodu i potasu we kwi (hiponatremia, hipokalemia);
• znaczne zaburzenia opróżniania pęcherza moczowego (np. spowodowane rozrostem gruczołu krokowego);
• niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie);
• zmniejszenie objętości krwi krążącej (hipowolemia);
• okres karmienia piersią. 

Jeżeli występują jakiekolwiek przeciwwskazania z tej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego. 

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Trifas?

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie terapii. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany przez lekarza prowadzącego. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których występują:

• dna moczanowa;
• zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej;
• zaburzenia morfologii krwi (np. niedokrwistość, małopłytkowość u pacjentów bez zaburzeń czynności nerek);
• poważne zaburzenia rytmu serca, gdy uderzenia serca są spowolnione;
• zaburzenia czynności nerek spowodowane związkami nefrotoksycznymi;
• jednoczesne stosowanie soli litu (stosowane w zaburzeniach nastroju i depresji), niektóre antybiotyki (cefalosporyny, aminoglikozydy).

Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo prowadzenia terapii. 

Z czym nie łączyć tabletek Trifas? Interakcje

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że lek Trifas może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:

• leki obniżające ciśnienie krwi (np. inhibitory konwertazy angiotensyny);
• leki przeciwbólowe i leki reumatyczne (np. salicylany);
• leki przeciwcukrzycowe;
• antybiotyki aminoglikozydowe (np. tobramycyna, gentamycyna, kanamycyna);
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń krążenia (np. norepinefryna, epinefryna);
• leki o działaniu kuraryzującym;
• cefalosporyny (antybiotyki);
• hormony kory nadnerczy (mineralo- i glikokortykoidy, np. kortyzon);
• leki przeczyszczające;
• sole litu (stosowane w leczeniu zmian nastroju i depresji);
• glikozydy naparstnicy (stosowane w leczeniu niewydolności serca);
• niektóre leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, indometacyna);
• probenecid (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
• teofilina (stosowana w leczeniu astmy);
• kolestyramina (leki na obniżenie stężenia cholesterolu);
• cisplatyna (stosowana w leczeniu nowotworów).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranego leku z tej listy z preparatem Trifas decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego zaleceniami. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)