Symbicort

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	przewlekła obturacyjna choroba płuc, astma
Postać	aerozol inhalacyjny, zawiesina
Dawka	160 µg + 4,5 µg
Substancja czynna	budezonid + formoterol

Symbicort — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Symbicort to preparat złożony zawierający w swoim składzie dwie substancje czynne, w tym kortykosteroid budezonid oraz formoterolu fumaran dwuwodny, który należy do grupy leków nazywanych długo działającymi agonistami receptorów beta2-adrenergicznych lub lekami rozszerzającymi oskrzela. Preparat ma postać aerozolu inhalacyjnego. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Działanie budezonidu polega na zmniejszaniu obrzęków oraz zapobieganie nowym obrzękom i stanowi zapalnemu w płucach. Działanie formoterolu polega na rozkurczaniu mięśni w drogach oddechowych, co ułatwia pacjentowi oddychanie. 

Preparat Symbicort przeznaczony jest dla osób dorosłych i młodzieży od 12. roku życia. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku to: 

• astma;
• przewlekła obturacyjna choroba płuc.

Lek ten może być stosowany wspólnie z innym inhalatorem doraźnym lub jako podstawowy i jedyny inhalator w leczeniu astmy. W obu przypadkach preparat stosowany jest codziennie. W drugim wskazaniu można stosować go dodatkowo doraźnie, gdy objawy astmy się nasilają. O wszystkim decyduje lekarz prowadzący. Symbicort wskazany jest u pacjentów, u których wskazane jest jednoczesne stosowanie wziewnych glikokortykosteroidów i długo działających agonistów receptorów ß.

Ile kosztuje Symbicort?

Obecnie lek Symbicort dostępny jest tylko w jednym opakowaniu. Zawiera ono 120 dawek leku. Przy pełnej odpłatności średnia cena leku Symbicort to:

• Symbicort (160 µg + 4,5 µg, aerozol inhalacyjny, zawiesina, 120 dawek) - 128,15 PLN.

Czy lek Symbicort jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Symbicort podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Do tego w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Wówczas średnia cena leku to:

• Symbicort (160 µg + 4,5 µg, aerozol inhalacyjny, zawiesina, 120 dawek) - 62,30 PLN.

Symbicort — czy istnieją zamienniki?

Lek Symbicort nie ma bezpośredniego zamiennika w tej samej postaci. Wśród podobnych leków znajdują się m.in.: Symbicort Turbuhaler, Bufomix Easyhaler, Airbufo Forspiro, Duoresp Spiromax, Oxodil Combo, Bireps Spiromax, Budesonide/fomoterol Teva, Orest Easyhaler, Vylaer Spiromax. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę. O możliwości ich stosowania decyduje lekarz prowadzący.

Symbicort — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Symbicort ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Bardzo ważne jest regularne przyjmowanie leku nawet w sytuacji, gdy w danym czasie nie występują u pacjenta objawy astmy. Lekarz może rozważyć dodanie do terapii steroidów w postaci tabletek. Wówczas pacjent może wymagać modyfikacji dawkowania.

Jeżeli lek Symbicort przepisywany jest jako jedyny inhalator na astmę u pacjenta w wieku 12 lat i powyżej, to standardowo stosuje się jeden z poniższych schematów dawkowania:

• 2 inhalacje rano i 2 inhalacje wieczorem;
• 4 inhalacje rano;
• 4 inhalacje wieczorem;
• lekarz może zwiększyć dawkowanie do 4 inhalacji dwa razy na dobę.

W tym wskazaniu lek Symbicort stosuje się codziennie, aby zapobiegać objawom astmy.

Można podawać go także doraźnie w leczeniu objawów astmy po ich wystąpieniu oraz w zapobieganiu objawom astmy przy narażeniu pacjenta na alergeny czy też podczas ćwiczeń fizycznych. Postępuje się według poniższych zasad:

• należy przyjąć 2 inhalacje i odczekać kilka minut, jeśli u pacjenta wystąpią objawy astmy;
• należy przyjąć kolejne 2 inhalacje, jeżeli pacjent nie poczuje się lepiej;
• nie należy jednorazowo stosować więcej niż 12 inhalacji leku;
• zazwyczaj nie ma potrzeby stosowania większej dawki niż 16 inhalacji na dobę;
• maksymalne dawkowanie to 24 inhalacje na dobę i decyduje o tym lekarz.

Jeżeli lek Symbicort przepisywany jest jako jeden z dwóch inhalatorów na astmę u osób dorosłych, to standardowe dawkowanie to:

• 2-4 inhalacje dwa razy na dobę;
• lekarz może zwiększyć dawkowanie do 8 inhalacji dwa razy na dobę;
• jeżeli objawy astmy są dobrze kontrolowane, to lekarz może zalecić pacjentowi przyjmowanie leku raz na dobę. 

Jeżeli lek Symbicort przepisywany jest jako jeden z dwóch inhalatorów na astmę u młodzieży w wieku 12-17 lat, to standardowe dawkowanie to:

• 2-4 inhalacje dwa razy na dobę;
• jeżeli objawy astmy są dobrze kontrolowane, to lekarz może zalecić pacjentowi przyjmowanie leku raz na dobę. 

W tym wskazaniu lek Symbicort stosuje się codziennie jako podstawowy w leczeniu. Jeżeli wystąpią objawy astmy, to należy użyć oddzielnego inhalatora do doraźnego stosowania, który zawsze powinno się nosić przy sobie. 

Inhalację należy przeprowadzać zgodnie z instrukcją dołączoną do opakowania. Nie wolno przekraczać standardowej zalecanej dawki leku Symbicort. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli u pacjenta wystąpią:

• trudności z oddychaniem;
• budzenie nocne z powodu astmy;
• uczucie ucisku w klatce piersiowej po wstaniu lub utrzymujące się dłużej niż zwykle.

Symbicort — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie zaleca się stosowania leku Symbicort u kobiet w ciąży, podejrzewających ciążę lub ją planujących. Jeżeli pacjentka w trakcie przyjmowania preparatu zajdzie w ciąże, nie powinna przerywać przyjmowania leku, jednak wymagany jest natychmiastowy kontakt z lekarzem. Lekarz może zalecić stosowanie leku Symbicort w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Substancja czynna może przenikać do mleka matki. W związku z tym należy ostrożnie podchodzić do karmienia piersią w trakcie terapii. Wątpliwości trzeba omówić z lekarzem prowadzącym.

Symbicort — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Symbicort mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Symbicort i skontaktować się z lekarzem, jeżeli u pacjenta wystąpią:

• nagłe nasilenie świstów oskrzelowych lub duszności występujące od razu po inhalacji leku;
• obrzęk twarzy, zwłaszcza ust, języka, gardła, wysypka lub pokrzywka, trudności w przełykaniu, trudności w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy), uczucie osłabienia, zasłabnięcie.

Ponadto w trakcie terapii lekiem Symbicort odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• ból głowy;
• ból gardła o lekkim lub umiarkowanym nasileniu;
• chrypka i kaszel
• pleśniawki (zakażenia grzybicze) w jamie ustnej;
• kołatanie serca, uczucie odczuwania bicia serca, drżenia;
• nudności, mdłości;
• uczucie zawrotów głowy;
• zaburzenia snu;
• niepokój, pobudzenie, nerwowość;
• siniaki na skórze;
• przyspieszone bicie serca;
• nieostre widzenie;
• kurcze mięśni;
• nierówne bicie serca;
• małe stężenie potasu we krwi;
• wysypka, świąd;
• skurcz oskrzeli (skurz mięśni dróg oddechowych objawiający się świszczącym oddechem);
• zmiany ciśnienia krwi;
• zmiany zachowanie (szczególnie u dzieci);
• depresja;
• zwiększone stężenie cukru we krwi;
• zaburzenia smaku (np. nieprzyjemny smak w ustach);
• ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej (dławica piersiowa);
• jaskra (podwyższenie ciśnienia w oku);
• zaćma (zmętnienie soczewki w oku);
• zmiany gęstości mineralnej kości (rozrzedzenie kości);
• działanie na nadnercza;
• spowolnienie tempa wzrostu u dzieci i młodzieży.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Symbicort?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Symbicort należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Nie należy wykonywać inhalacji, jeżeli u pacjenta występuje:

• uczulenie na budezonid, formoterol lub jakikolwiek inny składnik leku.

Jeżeli występuje to przeciwwskazanie, to należy natychmiast poinformować o tym lekarza prowadzącego.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Symbicort?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występowały lub występują:

• zakażenie układu oddechowego;
• cukrzyca;
• ciężkie choroby wątroby;
• małe stężenie potasu we krwi;
• zaburzenia czynności tarczycy lub nadnerczy;
• wysokie ciśnienie tętnicze krwi;
• kiedykolwiek występujące choroby serca (np.: zwężenie tętnic, niewydolność serca, bardzo szybka akcja serca, zaburzenia rytmu serca).

W trakcie terapii mogą wystąpić nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia i wymaga to kontaktu z lekarzem. Wszystkie wątpliwości w zakresie prowadzonej terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami.

Z czym nie łączyć Symbicort?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Symbicort może wchodzić z nimi w interakcje, zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki przeciwdepresyjne (np. nefazodon, amitryptylina);
• leki moczopędne i diuretyki stosowane w nadciśnieniu (np. furosemid);
• leki blokujące receptory β-adrenergiczne stosowane w nadciśnieniu (np. propranolol, atenolol);
• leki stosowane w zakażeniu wirusem HIV (np. rytonawir);
• leki z grupy fenotiazyny (np. prochloreparazyna, chloropromazyna);
• steroidy stosowane doustnie (np. prednizolon);
• leki stosowane w przypadku przyspieszonej lub niemiarowej czynności serca (np. chinidyna);
• leki stosowane w chorobie Parkinsona (np.lewodopa);
• leki stosowane w zakażeniach (np.: worykonazol, itrakonazol, ketokonazol, telitromycyna, klarytromycyna, pozakonazol);
• pochodne ksantyny (np. aminofilina, teofilina);
• inne leki rozszerzające oskrzela (salbutamol);
• krople do oczu (np. tymolol stosowany w leczeniu jaskry);
• leki stosowane w chorobach tarczycy (np. lewotyroksyna);
• digoksyna i podobne leki (stosowane w niewydolności serca).

Ponadto pacjent powinien poinformować lekarza o planowanym poddaniu się znieczuleniu ogólnemu w związku z zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym. Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy. Ze względów bezpieczeństwa należy stosować się do jego zaleceń.

Symbicort — skład leku

Podstawowe składniki leku Symbicort to substancje czynne budezonid i formoterolu fumaran dwuwodny. Pozostałe składniki pomocnicze to: powidon, makrogol 1000, apafluran HFA 227.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)