Axtil

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca
Postać	tabletki
Dawka	2,5 mg, 5 mg, 10 mg
Substancja czynna	ramipryl

Axtil — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Axtil należy do inhibitorów konwertazy angiotensyny. Preparat ma postać tabletek. Zawierają one substancję czynną ramipryl. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek ten dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Działanie substancji czynnej polega na hamowaniu aktywności konwertazy angiotensyny. Dzięki temu obserwuje się ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej biologicznie angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Efektem tego jest ograniczenie skurczu naczyń krwionośnych oraz zablokowanie uwalniania aldosteronu. Prowadzi to do zmniejszenia ciśnienia tętniczego oraz ograniczenia ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Ponadto lek Axtil wykazuje skuteczność w leczeniu chorób nerek. Preparat Axtil przeznaczony jest dla osób dorosłych. 

Podstawowe wskazania do stosowania leku Axtil to:

• leczenie zbyt wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienie tętnicze);
• leczenie pacjentów z niewydolnością serca po zawale mięśnia sercowego;
• obniżanie ryzyka zawału serca lub udaru mózgu (profilaktyka);
• leczenie niewydolności serca (stan, gdy serce nie jest zdolne do tłoczenia wystarczającej ilości krwi potrzebnej organizmowi);
• zmniejszenie ryzyka wystąpienia lub nasilenia się już istniejącej choroby nerek.

Ile kosztuje Axtil?

Obecnie lek Axtil dostępny jest w trzech wariantach opakowania. Przy pełnej odpłatności jego cena to:

• Axtil (2,5 mg, 30 tabletek) - 6,40 PLN;
• Axtil (5 mg, 30 tabletek) - 11,85 PLN;
• Axtil (10 mg, 30 tabletek) - 22,40 PLN.

Czy lek Axtil jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Axtil podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach medycznych wymienionych w decyzji. W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w tych wskazaniach, a także w leczeniu renoprotekcyjnym w przypadkach innych niż określone w ChPL oraz w przewlekłej chorobie nerek u pacjentów do 18. roku życia. Wówczas średnia cena leku to:

• Axtil (2,5 mg, 30 tabletek) - 3,65 PLN;
• Axtil (5 mg, 30 tabletek) - 6,40 PLN;
• Axtil (10 mg, 30 tabletek) - 12,80 PLN.

Axtil — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są leki zawierające taką samą substancję czynną w tej samej postaci co Axtil. Należą do nich m.in.: Ampril, Piramil, Ramicor, Polpril, Ramipril Actavis, Ramipril Aurovitas, Ramipril Genoptim, Tritace, Vivace, Apo-Rami, Awerpil, Ivipril, Medipril, Ramipril Aurobindo, Ramipril Villev, Ramipril-Lupin, Ramiprilum 123ratio, Ramistad. Lekarz musi dostosować odpowiednie stężenie substancji czynnej. 

Axtil — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Axtil ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Tabletki należy przyjmować doustnie i popijać płynem. Lek Axtil stosuje się codziennie o tej samej porze, aby zwiększyć jego skuteczność. Poniżej wskazano na standardowe dawkowanie w zależności od wskazania. 

Leczenie nadciśnienia tętniczego:

• dawka początkowa wynosi 1,25 mg lub 2,5 mg raz dziennie;
• dawkę zwiększa się stopniowo, aż do uzyskania pożądanych wartości ciśnienia tętniczego;
• dawka maksymalna to 10 mg raz dziennie.

Leczenie niewydolności serca:

• dawka początkowa wynosi 1,25 mg raz dziennie;
• dawka maksymalna to 10 mg na dobę (lek stosuje się dwa razy dziennie).

Leczenie w przypadku przebytego zawału serca:

• dawka początkowa wynosi 1,25 mg raz na dobę do 2,5 mg 2 razy na dobę;
• rekomendowana dawka to 10 mg na dobę (lek stosuje się dwa razy dziennie).

Leczenie w celu zmniejszenia lub opóźnienia pogarszania się choroby nerek:

• dawka początkowa wynosi 1,25 mg lub 2,5 mg raz dziennie;
• rekomendowana dawka to 5 mg lub 10 mg raz dziennie. 

Zapobieganie wystąpieniu zawału serca lub udaru mózgu:

• dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę;
• zwykle stosowana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. 

W przypadku pacjentów w podeszłym wieku dawkę początkową zmienia się powoli. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Axtil. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia. Może to powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Axtil — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest stosowanie leku Axtil u kobiet w II i III trymestrze ciąży. Nie zaleca się stosowania go również w I trymestrze ciąży. Lek ten może powodować poważne zagrożenie dla dziecka oraz matki. Jeżeli pacjentka w trakcie leczenia zajdzie w ciążę, to należy natychmiast poinformować lekarza. Substancja czynna ramipryl może przenikać do mleka matki. W związku z tym leku Axtil nie podaje się u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to wskazane, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. 

Axtil — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Axtil mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy zaprzestać stosowanie leku Axtil i natychmiast zwrócić się do lekarza, jeżeli wystąpią:

• ciężkie reakcje skórne (np. wysypka, zaostrzenie wcześniej występującej choroby skóry, owrzodzenia jamy ustnej, pęcherze, zaczerwienienie, złuszczanie się skóry, toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy);
• obrzęk twarzy, warg lub gardła utrudniający połykanie, lub oddychanie, wysypka, świąd;
• duszność lub kaszel (możliwe objawy płucne);
• kołatanie serca (przyspieszone bicie serca, nierówne lub mocne bicie serca), ból w klatce piersiowej, ucisk w klatce piersiowej, zawał serca, udar mózgu;
•  dreszcze, utrata apetytu, zmęczenie, gorączka, nudności, ból żołądka, zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka) wskazujące na możliwe zapalenie wątroby lub uszkodzenie wątroby;
• silny ból brzucha (możliwe objawy zapalenia trzustki);
• zwiększone siniaczenie, krwawienie trwające dłużej niż zwykle, fioletowe wybroczyny na skórze, inne krwawienia (np. krwawienie dziąseł), zawroty głowy, bladość skóry, osłabienie, uczucie zmęczenia, zwiększona skłonność do zakażeń, gorączka, ból gardła. 

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• ból w klatce piersiowej;
• kurcze lub bóle mięśni;
• ból głowy lub uczucie zmęczenia;
• zawroty głowy;
• niedociśnienie, omdlenie;
• ból żołądka lub jelit, niestrawność, biegunka, wymioty, nudności;
• suchy, drapiący kaszel, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok, duszność;
• zwiększone stężenie potasu we krwi;
• wysypki skórne;
• zgaga, suchość w jamie ustnej, zaparcie;
• ostra niewydolność nerek;
• trudności z zachowaniem równowagi (zawroty głowy);
• większe niż zazwyczaj pocenie;
• brak łaknienia;
• zaburzenia snu;
• utrata lub zmiana odczuwania smaku;
• świąd i nietypowe dolegliwości skórne, mrowienie, drętwienie, pieczenie, szczypanie, cierpnięcie skóry (parestezje);
• większa nerwowość niż zazwyczaj, niepokój, uczucie przygnębienia, niecierpliwość;
• trudności w oddychaniu, zatkany nos, zaostrzenie astmy;
• wydalanie większej ilości moczu;
• gorączka;
• bóle stawów;
• nieostre widzenie;
• zaczerwienienie;
• przyspieszone lub nieregularne bicie serca;
• zwiększona liczba niektórych krwinek białych (eozynofilia);
• niemoc płciowa u mężczyzn, zmniejszone libido;
• badania krwi wykazujące zmiany czynności wątroby, nerek lub trzustki;
• plamy skórne i ziębnięcie kończyn;
• uczucie osłabienia;
• drżenie lub dezorientacja;
• zaburzenia paznokci;
• płatowe złuszczanie się skóry, grudkowana i swędząca wysypka;
• zaczerwienienie i obrzęk języka;
• zaburzenia słuchu, szumy uszne;
• wysypka lub zasinienie skóry;
• spadek liczby krwinek czerwonych, krwinek białych lub płytek krwi;
• spadek stężenia hemoglobiny w badaniach krwi;
• nadwrażliwość na słońce;
• spowolnienie lub osłabienie reakcji;
• zaburzenia powonienia;
• uczucie pieczenia;
• utrata włosów;
• trudności z koncentracją;
• obrzęk jamy ustnej;
• stężony mocz, uczucie splątania, napady drgawkowe;
• powiększenie piersi u mężczyzn;
• zmiana koloru palców u dłoni i stóp;
• obniżone stężenie sodu w wynikach badania krwi;
• zwiększenie poziomu przeciwciał w badaniu krwi.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Jakie są przeciwskazania do stosowania Axtilu?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Axtil należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazania do przyjmowania tych tabletek to:

• uczulenie na ramipryl, jakikolwiek inny inhibitor ACE lub jakikolwiek inny składnik tego leku;
• bardzo niskie lub niestabilne ciśnienie krwi;
• cukrzyca lub zaburzenie czynności nerek i stosowanie leku zawierającego aliskiren;
• konieczność poddanie się dializie lub innemu rodzajowi filtracji krwi;
• występująca w przeszłości ciężka reakcja alergiczna, zwana obrzękiem naczynioruchowym i konieczność przyjęcia takich leków jak sakubitryl z walsartanem;
• zwężenie tętnicy nerkowej (zmniejszona ilość krwi dopływającej do nerki);
• II i III trymestr ciąży.

Jeżeli występuje jakiekolwiek z przeciwwskazań z powyższej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego. 

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Axtil?

W określonych przypadkach należy zachować szczególną ostrożność w trakcie terapii z lekiem Axtil. Każdy przypadek powinien być indywidualnie diagnozowany. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występowały lub występują:

• wysokie stężenie potasu we krwi;
• problemy z sercem;
• problemy z nerkami;
• problemy z wątrobą;
• planowane leczenie odczulające po ukąszeniu pszczół lub os;
• utrata przez organizm znacznej ilości soli lub płynów (na skutek np.: wymiotów, biegunki, stosowania leków moczopędnych, dializowania, diety niskosolnej lub nadmiernego pocenia się);
• planowane podanie środka znieczulającego;
• kolagenoza naczyń (np. toczeń rumieniowaty układowy, twardzina);
• stan powodujący obniżenie stężenia sodu we krwi;
• pierwszy trymestr ciąży lub planowanie ciąży;
• rasa czarna (większe ryzyko obrzęku naczynioruchowego);
• jednoczesne stosowanie takich leków jak m.in.: leki obniżające stężenie sodu we krwi, antagoniści receptora angiotensyny II (np. irbesartan, telmisartan, walsartan), aliskiren, wildaglipyna, leki stosowane w zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu oraz w leczeniu raka (np.: ewerolimus, syrolimus, temsyrolimus), racekadotryl).

Wszystkie wątpliwości w zakresie prowadzenia leczenia lekiem Axtil należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. 

Z czym nie łączyć Axtilu?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Axtil może wchodzić z nimi w interakcje, zmieniając swoje działanie oraz powodując skutki uboczne. Szczególnej uwagi wymagają takie preparaty jak:

• antagoniści receptora angiotensyny II;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np.: indometacyna, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy);
• steroidowe leki przeciwzapalne (np. prednizolon);
• leki stosowane na niedociśnienie tętnicze, niewydolność serca, wstrząs, alergię lub astmę (np. adrenalina, noradrenalina, efedryna);
• leki stosowane przy zapobieganiu odrzucania narządów po przeszczepie (np. cyklosporyna, ewerolimus, syrolimus, temsyrolimus);
• leki przeciwnowotworowe (chemioterapia);
• suplementy potasu (np. substytuty soli);
• leki moczopędne oszczędzające potas;
• inne leki zwiększające stężenie potasu we krwi (np. ko-trimoksazol, trimetoprym);
• diuretyki (leki moczopędne), w tym furosemid;
• leki przeciwcukrzycowe (np. insulina, doustne leki obniżające stężenie glukozy);
• heparyna (lek przeciwzakrzepowy);
• aliskiren;
• temsyrolimus (stosowany w leczeniu nowotworów złośliwych);
• prokainamid (stosowany w arytmii serca);
• allopurynol (stosowany do obniżania stężenia kwasu moczowego we krwi);
• lit (stosowany w chorobach psychicznych).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania leku Axtil decyduje lekarz prowadzący. Należy stosować się do jego wskazań ze względów bezpieczeństwa. 

Axtil — skład leku

Podstawowy składnik tabletek Axtil to substancja czynna ramipryl. Pozostałe składniki pomocnicze to: laktoza jednowodna, wodorowęglan sodu, skrobia kukurydziana preżelowana, sól sodowa kroskarmelozy, stearylofumaran sodu, tlenek żelaza żółty E172 (Axtil 2,5 mg, 5 mg), tlenek żelaza czerwony E172 (Axtil 5 mg). 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)