Rimal

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze, profilaktyka chorób układu sercowo-naczyniowego
Postać	kapsułki twarde
Dawka	5 mg + 5 mg, 5 mg + 10 mg, 10 mg + 5 mg, 10 mg + 10 mg
Substancja czynna	amipryl + amlodypina

Rimal — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Rimal to lek złożony zawierający zawiera inhibitor konwertazy angiotensyny (ramipryl) oraz antagonistę wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny (amlodypinę). Ma postać kapsułek twardych. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Rimal dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej.

Rampiryl po dostaniu się do organizmu hamuje aktywność konwertazy angiotensyny, dzięki czemu ogranicza przekształcanie nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Ogranicza to skurcz naczyń krwionośnych i uwalnianie aldosteronu, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego oraz zapobiega występowaniu chorób układu sercowo-naczyniowego czy też wspiera leczenie nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej. Drugą substancją czynną leku Rimal jest amlodypina, która blokuje kanały wapniowe i zmniejsza napięcie ścian naczyń i rozszerza naczynia, co również prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. 

Preparat Rimal przeznaczony jest do stosowania do osób dorosłych i nie zaleca się jego podawania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Podstawowe wskazania do stosowania leku Rimal to:

• leczenie wysokiego ciśnienia tętniczego u osób dorosłych;
• profilaktyka zdarzeń układu sercowo-naczyniowego;
• leczenie chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej).

Ile kosztuje Rimal?

Obecnie lek Rimal dostępny jest w czterech wariantach opakowania, które różnią się stężeniem substancji czynnych w pojedynczej kapsułce. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Rimal (5 mg + 5 mg, 30 kapsułek twardych) - 9,25 PLN;
• Rimal (5 mg + 10 mg, 30 kapsułek twardych) - 17,45 PLN;
• Rimal (10 mg + 5 mg, 30 kapsułek twardych) - 9,25 PLN;
• Rimal (10 mg + 10 mg, 30 kapsułek twardych) - 17,45 PLN.

Czy lek Rimal jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Rimal podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w tych wskazaniach oraz w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych w przypadkach innych niż wskazane w ChPL. Wówczas uśredniona cena leku w aptece to:

• Rimal (5 mg + 5 mg, 30 kapsułek twardych) - 2,85 PLN;
• Rimal (5 mg + 10 mg, 30 kapsułek twardych) - 4,70 PLN;
• Rimal (10 mg + 5 mg, 30 kapsułek twardych) - 2,85 PLN;
• Rimal (10 mg + 10 mg, 30 kapsułek twardych) - 4,70 PLN.

Rimal — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są podobne leki do kapsułek Rimal, które mają te same substancje czynne w tej samej postaci. Mogą być traktowane jako zamienniki. Do tych leków należą m.in.: Egiramlon, Ramizek Combi, Sumilar, Amrap, Duoramix. Lekarz decyduje o możliwości ich przyjmowania, jednak należy odpowiednio dopasować dawkę.

Rimal — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Rimal ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Kapsułki przeznaczone są do przyjmowania doustnego codziennie o tej samej porze i można robić to z posiłkiem lub niezależnie od niego. Kapsułki twarde należy połykać w całości, popijając płynem (nie sokiem grejpfrutowym). Nie wolno ich żuć ani rozgryzać. Poniżej standardowe dawkowanie:

• zazwyczaj stosowana dawka to 1 kapsułka o mocy zaleconej przez lekarza przyjmowana raz na dobę;
• w trakcie terapii lekarz zaleci odpowiednie dawkowanie w zależności od odpowiedzi organizmu pacjenta;
• maksymalna dawka dobowa to 10 mg ramiprylu i 10 mg amlodypiny na dobę.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leki Rimal. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym m.in.: obniżenie ciśnienia tętniczego, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, omdlenia. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Rimal — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest stosowanie leku Rimal u kobiet w II i III trymestrze ciąży. Ponadto nie należy stosować leku Rimal w pierwszych tygodniach ciąży lub u kobiet ją podejrzewających. Jest to związane z tym, że preparat ten może powodować poważne zagrożenie dla dziecka oraz matki. Leku Rimal nie powinno się podawać również kobietom w okresie karmienia piersią. Substancje czynne może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka. Wszelkie wątpliwości należy omówić z lekarzem.

Rimal — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Rimal mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i zgłosić się do lekarza, jeżeli wystąpią ciężkie objawy niepożądane, w tym:

• obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, trudności w oddychaniu, trudności w połykaniu, wysypka, świąd (ryzyko obrzęku naczynioruchowego);
• ciężkie reakcje skórne (np. wysypka, nasilenie istniejącej choroby skóry, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, powstawanie pęcherzy, zaczerwienienie, odwarstwienie skóry, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy);
• przyspieszona czynność serca, nierówne lub silniejsze bicie serca, kołatanie serca, uczucie ucisku w klatce piersiowej, ból w klatce piersiowej, zawał serca, udar mózgu;
• zwiększona skłonność do powstawania siniaków, krwawienia różnego rodzaju, przedłużony czas krwawienia, ból gardła, gorączka, częstsze zakażenia, uczucie zmęczenia, bladość skóry, zawroty głowy, omdlenia (możliwe objawy zaburzeń krwi lub szpiku kostnego);
• duszność lub kaszel (możliwe objawy zaburzeń ze strony płuc);
• stężony mocz o ciemnym zabarwieniu, wymioty, nudności, uczucie splątania, kurcze mięśni, napady drgawkowe (możliwe nieprawidłowe wydzielanie ADH);
• objawy żółtaczki, zapalenia wątroby lub uszkodzenia wątroby (np. zażółcenie skóry lub oczu, utrata apetytu, zmęczenie, dreszcze, gorączka, nudności, ból brzucha);
• zapalenie trzustki (silny ból w nadbrzuszu promieniujący do pleców).

Inne odnotowywane dotychczas działania niepożądane to m.in.:

• kołatanie serca;
• ból mięśni, kurcze mięśni, obrzęk okolicy kostek;
• ból w klatce piersiowej, zmęczenie, obrzęk;
• ból głowy, senność, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego;
• zapalenie żołądka i jelit, niestrawność, zaburzenia trawienia, biegunka, ból brzucha, wymioty, nudności;
• suchy, męczący kaszel, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, duszność;
• niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne, nagłe zaczerwienienie, omdlenie;
• wysypka skórna, zwłaszcza z grudkami skórnymi;
• zwiększenie stężenia potasu we krwi;
• zaburzenia widzenia;
• skurcz oskrzeli (np. zaostrzenie astmy, nieżyt błony śluzowej nosa, przekrwienie);
• obniżenie lub zmiany nastroju, nerwowość, lęk, depresja, zaburzenia snu, senność, bezsenność;
• ból stawów, ból pleców;
• szumy uszne;
• zaburzenia czynności nerek (np. ostra niewydolność nerek, zaburzenia oddawania moczu, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, nasilenie białkomoczu);
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała;
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, nietypowe wrażenia czuciowe, drżenie;
• gorączka, osłabienie, złe samopoczucie;
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny;
• przemijające zaburzenia wzwodu, zmniejszone libido, impotencja, powiększenie piersi u mężczyzn;
• zmniejszenie lub utrata apetytu (anoreksja);
• dławica piersiowa, zawał serca, zaburzenia rytmu serca;
• zaburzenia równowagi;
• zapalenie języka;
• zapalenie spojówek;
• dezorientacja;
• zaburzenia słuchu;
• pokrzywka, zapalenie skóry ze złuszczaniem, oddzielenie się płytki paznokcia od łożyska;
• żółtaczka na skutek zastoju żółci, uszkodzenie komórek wątroby;
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, krwinek białych lub płytek krwi;
• zapalenie naczyń krwionośnych, zwężenie naczyń krwionośnych, zmniejszenie przepływu krwi przez naczynia;
• zapalenie wątroby;
• zwiększenie stężenia cukru we krwi;
• reakcje nadwrażliwości na światło;
• zmiany rumieniowo-obrzękowe oraz powstawanie pęcherzy na skórze i błonach śluzowych;
• zaburzenia nerwów obwodowych;
• zmiana koloru palców rąk i stóp pod wpływem zimna;
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z niewielkimi owrzodzeniami;
• zaburzenia koncentracji;
• niewydolność szpiku kostnego;
• niedokrwistość na skutek nasilonego rozpadu krwinek czerwonych;
• zmniejszenie liczby wszystkich krwinek;
• ostra niewydolność wątroby;
• i inne.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Rimal?

Przed zastosowaniem leku Rimal należy skonsultować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazania do przyjmowania tych kapsułek to:

• uczulenie na rampiryl, amlodypinę, inne inhibitory ACE, inne leki z grupy dihydropirydynowych antagonistów wapnia lub jakikolwiek z pozostałych składników preparatu;
• zaburzenia czynności wątroby;
• zwężenie drogi odpływu z lewej komory (np. zwężenie zastawki aorty znacznego stopnia);
• niestabilna niewydolność serca po przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego;
• nieprawidłowo niskie lub niestabilne ciśnienie tętnicze;
• występujący kiedykolwiek obrzęk naczynioruchowy (objawy: pokrzywka, świąd, obrzęk gardła, języka, warg, jamy ustnej, trudności w połykaniu, trudności w oddychaniu, czerwone plamy na rękach, stopach i gardle);
• wstrząs, w tym wstrząs kardiogenny na skutek ostrej niewydolności serca;
• konieczność poddania się dializoterapii lub filtracji krwi innego typu;
• zwężenie tętnicy nerkowej (choroba nerek powodująca zmniejszony dopływ krwi do nerki);
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek i jednoczesne przyjmowanie aliskirenu;
• II i III trymestr ciąży;
• jednoczesne stosowanie sakubitrylu i walsartanu.

Jeżeli występuje jakiekolwiek z przeciwwskazań z powyższej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego. Wszystko po to, aby zwiększyć bezpieczeństwo terapii.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Rimal?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie przyjmowania leku Rimal. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują:

• zaburzenia serca;
• zaburzenia nerek;
• nagły obrzęk twarzy, języka, warg i gardła oraz trudności w połykaniu i w oddychaniu (możliwe objawy obrzęku naczynioruchowego, czyli ciężkiej reakcji alergicznej);
• znaczna utrata elektrolitów lub płynów z organizmu (na skutek biegunki, wymiotów, nasilonego pocenia się, stosowania diety z małą ilością sodu, przyjmowania leków moczopędnych lub dializoterapii);
• ryzyko zaburzenia krążenia krwi w serca lub mózgu na skutek niskiego ciśnienia tętniczego;
• podeszły wiek;
• podejrzenie ciąży lub planowanie ciąży;
• planowane leczenie odczulające;
• suchy kaszel utrzymujący się przez dłuższy czas;
• duże stężenie potasu we krwi;
• kolagenoza (np. toczeń rumieniowaty układowy lub twardzina);
• jednoczesne stosowanie wybranych leków z tej listy: racekdotryl, aliskiren, antagonista receptora angiotensyny II zwane sartanami (np. irbesartan, telmisartan, walsartan), wildagliptyna, leki stosowane w leczeniu raka i zapobieganiu odrzucenia przeszczepionego narządu (np. syrolimus, temsyrolimus, ewerolimus).

Wszelkie wątpliwości w zakresie prowadzenia terapii lekiem Rimal należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. Wszystko po to, aby zadbać o skuteczność leczenia oraz zmniejszenie ryzyka działań niepożądanych.

Z czym nie łączyć Rimal?

Pacjent ma obowiązek poinformować lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Rimal może wchodzić w interakcje z innymi lekami i wzajemnie zmieniać swoje działanie lub powodować skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne podawanie leku aliskiren u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek, a także połączenia leku sakubitryl i walsartan. Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (stosowane w depresji);
• leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym indometacyna, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy);
• leki przeciwnowotworowe stosowane w chemioterapii (np. temsyrolimus);
• leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, niewydolności serca, wstrząsu, astmy lub alergii (np. adrenalina, noradrenalina, efedryna, dopamina, dobutamina);
• leki moczopędne/diuretyki (np. furosemid);
• steroidowe leki przeciwzapalne (np. prednizolon);
• suplementy potasu, w tym substytuty soli kuchennej;
• leki moczopędne oszczędzające potas (np. amiloryd, triamteren, spironolakton);
• inne leki zwiększające stężenie potasu we krwi (np. kotrimoksazol, trimetoprim);
• leki mogące wpływać na liczbę komórek krwi;
• leki przeciwcukrzycowe (np. insulina, doustne leki przeciwcukrzycowe);
• cyklosporyna (lek immunosupresyjny);
• heparyna (lek przeciwzakrzepowy);
• ryfampicyna (antybiotyk);
• itrakonazol, ketokonazol (leki przeciwgrzybicze);
• prokainamid (stosowany w zaburzeniach rytmu serca);
• allopurynol (stosowany w celu zmniejszenia stężenia kwasu moczowego we krwi);
• nelfinawir, indynawir, rytonawir (stosowane w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV);
• klarytromycyna, erytromycyna (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych);
• diltiazem, werapamil (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca i nadciśnienia tętniczego):
• aliskiren (lek obniżający ciśnienie tętnicze);
• symwastatyna (lek zmniejszający stężenie cholesterolu we krwi);
• lit (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy z preparatem Rimal decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami, aby zadbać o bezpieczeństwo i skuteczność prowadzonego leczenia.

Rimal — skład leku

Podstawowe składniki leku Rimal to substancje czynne amipryl i amlodypina. Pozostałe składniki kapsułek to: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon typ B, hypromeloza, indygotyna E132, dwutlenek tytanu E171, żelatyna, glicerolu dibehenian.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)