Białko w moczu

Badanie białka w moczu jest zalecane w kilku sytuacjach. Jeśli odczuwasz objawy sugerujące problemy z nerkami, takie jak obrzęki, zwłaszcza wokół oczu i kostek, zmiany w ilości oddawanego moczu, pienienie się moczu czy nadciśnienie tętnicze, warto skonsultować się z lekarzem.

Ponadto, osoby z chorobami przewlekłymi, takimi jak cukrzyca czy nadciśnienie, powinny regularnie monitorować funkcję nerek poprzez to badanie. Kobiety w ciąży również często mają zlecane to badanie w celu wykrycia ewentualnych powikłań takich jak stan przedrzucawkowy. Dodatkowo badanie może być częścią rutynowej kontroli zdrowia, nawet jeśli nie występują żadne objawy.

Przygotowanie do badania białka w moczu zależy od rodzaju badania. W przypadku jednorazowej próbki moczu należy:

• przed pobraniem próbki dokładnie umyć okolice intymne wodą z mydłem i osuszyć je, aby uniknąć zanieczyszczenia próbki;
• pobrać do pojemnika tzw. środkowy strumień moczu, czyli nie pierwsze ani nie ostatnie krople.

Badanie białka w moczu jest prostą i nieinwazyjną procedurą. Najczęściej polega na analizie próbki moczu pobranej jednorazowo, zwykle podczas rutynowego badania ogólnego moczu. W laboratorium za pomocą specjalnych testów paskowych lub bardziej zaawansowanych metod określa się obecność i stężenie białka w próbce.

W niektórych przypadkach lekarz może zlecić tzw. dobową zbiórkę moczu. Polega to na zbieraniu całego moczu oddawanego w ciągu 24 godzin do specjalnego pojemnika. Taka procedura pozwala na dokładniejsze określenie ilości białka wydalanego z moczem w ciągu doby i jest szczególnie przydatna w diagnostyce niektórych schorzeń nerek.

Podwyższony poziom białka w moczu, czyli białkomocz, może mieć różne przyczyny. W niektórych przypadkach jest to zjawisko przejściowe, niezwiązane z poważnymi problemami zdrowotnymi. Na przykład, intensywny wysiłek fizyczny, stres, gorączka czy długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej mogą prowadzić do tymczasowego wzrostu białka w moczu. Taki stan nazywany jest białkomoczem czynnościowym i zazwyczaj ustępuje samoistnie po wyeliminowaniu czynnika wywołującego.

Jednak utrzymujący się podwyższony poziom białka w moczu może wskazywać na poważniejsze schorzenia. Najczęściej jest to związane z uszkodzeniem nerek, które może być spowodowane przez różne czynniki, takie jak:

• choroby nerek – zapalenie kłębuszków nerkowych, nefropatia cukrzycowa czy zespół nerczycowy to przykłady schorzeń, które mogą prowadzić do białkomoczu;
• choroby układu krążenia – nadciśnienie tętnicze czy niewydolność serca mogą wpływać na funkcję nerek i prowadzić do pojawienia się białka w moczu;
• infekcje – zarówno infekcje układu moczowego, jak i ogólnoustrojowe mogą powodować białkomocz;
• choroby autoimmunologiczne – schorzenia takie jak toczeń rumieniowaty układowy mogą uszkadzać nerki, prowadząc do wydalania białka z moczem.

Warto również wspomnieć o tzw. białkomoczu ortostatycznym, który występuje u niektórych osób, zwłaszcza młodych. Polega on na pojawieniu się białka w moczu podczas długotrwałego stania i zanika w pozycji leżącej. Jest to stan łagodny i zazwyczaj nie wymaga leczenia.