Kał – G. lamblia met. ELISA

Badanie najczęściej zlecane jest przez gastroenterologów w przypadku podejrzenia infekcji Giardia lamblia. Aktywna choroba może objawiać się:

• zaburzeniem funkcjonowania przewodu pokarmowego — biegunkami, bólem brzucha, wzdęciami, nudnościami, zaburzeniem wchłaniania składników pokarmowych,
• niezamierzoną utratą masy ciała.

Po przeprowadzonym wywiadzie lekarskim wskazaniem do wykonania badania kału na obecność Lamblii metodą ELISA może być również:

• kontakt z osobą zarażoną pasożytem Giardia lamblia,
• pobyt w krajach o niskim standardzie sanitarno-higienicznym.

Badanie kału metodą ELISA polega na wykryciu antygenów lamblii w próbce kału pacjenta. Test ELISA jest bardzo czuły oraz specyficzny, dzięki czemu pozwala na wykrycie nawet niewielkiej ilości antygenów w próbce.

Badanie rozpoczyna się od pobrania próbki kału, która jest następnie poddawana analizie w laboratorium. Wynik badania jest ilościowy — można określić nie tylko czy antygen jest obecny w próbce, ale także, w jakiej ilości występuje.

W celu poprawnego przygotowania się do badania kału metodą ELISA w kierunku Giardia lamblia należy pamiętać, aby:

• pobrać kał (z kilku miejsc) wyłącznie do specjalnego, jednorazowego pojemnika dostępnego w aptece lub w laboratorium,
• po pobraniu próbki kału, jak najszybciej dostarczyć ją do laboratorium. Jeśli nie jest to możliwe natychmiast, próbkę można przechowywać w lodówce (jednak nie dłużej niż przez 24 godziny,
• przed badaniem skonsultować się z lekarzem w kwestii stosowanych leków lub suplementów — zwłaszcza środków przeczyszczających, preparatów zawierających bizmut, węgiel aktywny lub leków przeciwbiegunkowych. Należy również poinformować lekarza o stosowanej antybiotykoterapii oraz o preparatach przeciwpasożytniczych (leki mogą zafałszować wynik).