Albumina

Oznaczenie stężenia albuminy w surowicy krwi jest zalecane przez lekarzy specjalistów w diagnostyce:

• chorób wątroby — marskości lub zwłóknienia,
• przewlekłych obrzęków tkanek,
• schorzeń zapalnych jelit — np. choroby Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego,
• niedożywienia i złego stanu odżywienia,
• białkomoczu, czyli utraty białka z moczem.

Badanie poziomu albuminy w surowicy jest również przydatne w stanach odwodnienia i wyniszczenia organizmu.

Ocena poziomu albuminy polega na pobraniu od pacjenta próbki krwi żylnej. W przypadku hipoalbuminemii mogą wystąpić trudności z pobraniem krwi ze względu na towarzyszące obrzęki, które utrudniają dostęp do naczyń krwionośnych.

Badanie stężenia albuminy wykonuje się na czczo, dlatego zaleca się zgłoszenie do punktu pobrań w godzinach porannych. Należy unikać intensywnego wysiłku i stresu, a także poinformować lekarza zlecającego badanie o wszystkich stosowanych lekach i suplementach. Może zaistnieć konieczność odstawienia niektórych z nich na kilka dni przed planowanym pobraniem krwi.

Obniżone stężenie albuminy w surowicy krwi (zwane hipoalbuminemią) może być spowodowane:

• marskością wątroby,
• aktywnymi procesami nowotworowymi przyspieszającymi rozpad białek w organizmie,
• niedożywieniem,
• zespołem nerczycowym,
• zaburzeniami wchłaniania składników odżywczych w przewodzie pokarmowym z powodu chorób zapalnych jelit,
• przewlekłym alkoholizmem.

Podwyższone stężenie albuminy w surowicy krwi (określane jako hiperalbuminemia) może wynikać z:

• odwodnienia organizmu,
• stosowania diety wysokobiałkowej przez sportowców.