Seroxat

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	depresja, zaburzenia lękowe
Postać	tabletki powlekane
Dawka	20 mg
Substancja czynna	paroksetyna

Seroxat co to za lek?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną preparat Seroxat to lek przeciwdepresyjny z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Za jego działanie odpowiada substancja czynna paroksetyna. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek ten dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Preparat ma postać tabletek powlekanych. W każdej z nich jest 20 mg substancji czynnej. Jak działa Seroxat? Działanie paroksetyny polega na hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny. Dzięki temu wydłuża się czas działania serotoniny w synapsie oraz czas pobudzenia komórki odbiorcze. Do tego obserwuje się zwiększoną częstotliwość wysyłania impulsów nerwowych. To wszystko przekłada się na łagodzenie objawów depresji i zaburzeń lękowych, a także uspokojenie pacjenta. 

Wskazania do stosowania leku Seroxat

Preparat Seroxat przeznaczony jest dla osób dorosłych. W określonych przypadkach lekarz może zalecić jego stosowanie w młodszej grupie pacjentów. Lek należy zawsze stosować zgodnie z jego zaleceniami. Podstawowe wskazania medyczne to:

• zaburzenia lękowe z napadami lęku (z agorafobię lub bez niej);
• zaburzenie stresowe pourazowe;
• fobia społeczna;
• zaburzenie lękowe uogólnione;
• zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne;
• depresja. 

Seroxat — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Obecnie lek Seroxat dostępny jest w jednym wariancie opakowania. Zawiera ono 30 tabletek powlekanych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami środek ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Wpływ na jego cenę ma m.in. marża narzucona przez daną aptekę. Średnia cena leku w aptece to:

• Seroxat (20 mg, 30 tabletek powlekanych) - 74,50 PLN.

Seroxat tabletki powlekane — pełny skład leku

Lek Seroxat zawiera substancję czynną paroksetynę. Pozostałe składniki leku to:

• rdzeń tabletki: stearynian magnezu, wodorofosforan dwuwodny wapnia,  karboksymetyloskrobia
  sodowa typ A;
• otoczka tabletki: Opadry White YS-1R-7003: makrogol 400, dwutlenek tytanu E171, polisorbat 80, hypromeloza. 

Lek Seroxat — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Seroxat ustalane jest indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta. Pod uwagę bierze się jego zdrowie oraz wskazanie medyczne. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Tabletki należy przyjmować rano, w trakcie spożywania posiłku. Połyka się je w całości i popija wodą. Nie wolno ich rozgryzać. Poniżej opisano standardowe dawkowanie w zależności od wskazania medycznego. O długości terapii decyduje lekarz. Może ona trwać kilka miesięcy lub nawet dłużej.

Depresja, fobia społeczna, zaburzenia lękowe uogólnione i zaburzenia stresowe pourazowe:

• dawka początkowa: 20 mg na dobę;
• zalecana dawka dobowa: 20 mg na dobę;
• maksymalna dawka dobowa: 50 mg na dobę.

Zaburzenia lękowe z napadami lęku:

• dawka początkowa: 10 mg na dobę;
• zalecana dawka dobowa: 40 mg na dobę;
• maksymalna dawka dobowa: 60 mg na dobę.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne:

• dawka początkowa: 20 mg na dobę;
• zalecana dawka dobowa: 40 mg na dobę;
• maksymalna dawka dobowa: 60 mg na dobę.

Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od mniejszej dawki.  Jeżeli reakcje na leczenie jest niewystarczająca, to następnie stopniowo zwiększa się dawki o 10 mg aż do osiągnięcia maksymalnej dawki dobowej. U pacjentów w podeszłym wieku maksymalna dawka dobowa to 40 mg. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością wątroby konieczne może być zmniejszenie standardowej dawki. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Seroxat. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Seroxat — jak stosować w ciąży i okresie karmienia piersią?

Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, to powinna skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania leku Seroxat. Co do zasady nie powinno się tego robić. Największe zagrożenie występuje w ciągu pierwszych miesięcy ciąży, ponieważ może to powodować wady rozwojowe dziecka, w tym wady serca. Ponadto u noworodka mogą wystąpić: zespół przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN), zasinienie ust, trudności z oddychaniem, sztywne lub wiotkie mięśnie, nasilenie odruchów, zasinienie skóry lub niestałość temperatury ciała, zmęczenie, zwiększona płaczliwość, trudności z zasypianiem, drżenia, drżączka ze zdenerwowania, drgawki, nasilenie odruchów, wymioty, trudności z przyjmowaniem pokarmu. Ze względu na to należy ograniczyć stosowanie leku Seroxat w czasie ciąży.

Paroksetyna zawarta w leu Seroxat może przenikać do mleka matki. W związku z tym należy skonsultować się z lekarzem. To on decyduje o tym, czy możliwe jest karmienie piersią w trakcie terapii. Może to powodować działania niepożądane ze strony dziecka, dlatego ze względów bezpieczeństwa często rezygnuje się z karmienia piersią.

Seroxat — działania niepożądane, które mogą wystąpić w trakcie stosowania leku

U pacjentów stosujących lek Seroxat mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpi jakikolwiek objaw niepożądany z poniższej listy:

• trudności w oddawaniu moczu;
• nietypowe siniaki lub krwawienia, w tym krew w kale lub krwawe wymioty;
• napad padaczkowy (drgawki);
• uczucie zmęczenia, osłabienie, sztywność lub brak koordynacji mięśni, ból;
• odczucie niepokoju, niemożność usiedzenia bez ruchu;
• reakcje uczuleniowe (np.: czerwona, grudkowata wysypka na skórze, obrzęk powiek, warg, twarzy, swędzenie, trudności w przełykaniu, trudności w oddychaniu);
• zespół serotoninowy, złośliwy zespół neuroleptyczny (objawy: uczucie silnego pobudzenia, niepokoju, dezorientacji, pocenie się, uderzenia gorąca, omamy, dreszcze, drżenia, nagłe skurcze mięśni, szybkie bicie serca, sztywność mięśni);
• ostra jaskra;
• ciężki krwotok z pochwy;
• agresja;
• myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie, zachowania samobójcze. 

Ponadto odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• brak apetytu;
• zaburzenia snu, bezsenność, uczucie senności;
• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi;
• nudności;
• zaburzenia czynności seksualnych, zmiana popędu seksualnego;
• uczucie pobudzenia;
• uczucie nadmiernego osłabienia;
• trudności z koncentracją;
• pocenie się;
• zwiększenie masy ciała;
• wymioty;
• biegunka, zaparcie;
• suchość w jamie ustnej, ziewanie;
• zaburzenia ostrości widzenia, zaburzenia widzenia;
• zawroty głowy, drżenia;
• ból głowy;
• koszmary senne;
• napady lęku;
• bóle stawów lub mięśni;
• wzrost poziomu prolaktyny we krwi;
• zaburzenia miesiączkowania;
• nadmierna aktywność, mania;
• powolne bicie serca;
• wpływ na wyniki badań wątroby, w tym czynności wątroby;
• zespół niespokojnych nóg;
• depersonalizacja;
• splatanie;
• omamy;
• zespół Stevensa-Johnsona;
• martwica toksyczno-rozpływna naskórka;
• rumień wielopostaciowy;
• zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego;
• zaburzenia czynności wątroby;
• wrażliwość na światło;
• zmniejszenie liczby płytek krwi;
• nieprzemijający wzwód prącia;
• zatrzymanie płynów lub wody;
• zgrzytanie zębami;
• zapalenie jelita grubego;
• i inne. 

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Kiedy nie stosować Seroxat? Przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed zastosowaniem tego leku należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Jest to związane z tym, że to lek przeciwdepresyjny dostępny tylko na receptę i istnieją określone przeciwskazania do jego stosowania. Należą do nich:

• uczulenie na paroksetynę lub jakikolwiek inny składnik leku;
• jednoczesne stosowanie takich leków jak: leki przeciwpsychotyczne (np. pimozyd, tiorydazyna), inhibitory monoaminooksydazy — inhibitory MAO (np. moklobemid, błękit metylenowy), od których muszą minąć minimum dwa tygodnie. 

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany przez lekarza prowadzącego, aby w trakcie przyjmowania leku Seroxat zadbać o najwyższe standardy bezpieczeństwa. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występowały lub występują:

• padaczka lub napady drgawek w przeszłości;
• problemy z nerkami, wątrobą lub sercem;
• epizody manii (kiedykolwiek);
• cukrzyca;
• jaskra (zwiększone ciśnienie w gałce ocznej);
• ciąża lub gdy pacjentka planuje mieć dziecko;
• stosowanie diety ubogosodowej;
• leczenie elektrowstrząsami (obecnie);
• krwawienia w przeszłości;
• wydłużenie odstępu QT, niewydolność serca, zmniejszone stężenie potasu, zmniejszone stężenie magnezu, niskie tętno (w wywiadzie rodzinnym);
• wiek poniżej 18. roku życia;
• myśli samobójcze, pogorszenie objawów depresji lub zaburzenia lękowego (w trakcie stosowania leku Seroxat);
• jednoczesne jakichkolwiek innych leków, w tym zwłaszcza takich jak leki zwiększające ryzyko krwawienia (np. warfaryna i inne leki przeciwzakrzepowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, w tym klozapina, perfenazyna oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym: celekoksyb, ibuprofen, meloksykam, dklofenak, etodolak, kwas acetylosalicylowy).

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości w zakresie terapii warto poradzić się lekarza lub farmaceuty. Lek Seroxat należy stosować z zachowaniem środków ostrożności. 

Seroxat — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że paroksetyna może wchodzić z nimi w interakcje. Wybrane leki mogą wpływać na działanie leku Seroxat lub zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie leku Seroxat z takimi preparatami jak:

• leki przeciwpsychotyczne (np. pimozyd, tiorydazyna);
• inhibitory monoaminooksydazy - inhibitory MAO (np. moklobemid, błękit metylenowy). 

Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie leki jak:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np.: ibuprofen, kwas acetylosalicylowy, etodolak, celekoksyb, meloksykam, diklofenak);
• leki przeciwbólowe (np.: petydyna, buprenorfina, tramadol), buprenorfina stosowana jest też w leczeniu uzależnienia od opioidów;
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• tryptany stosowane w leczeniu migreny (np. sumatryptan);
• inne leki przeciwdepresyjne (SSRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np.: dezypramina, nortryptylina, klomipramina);
• miwakurium i suksametonium (stosowane do znieczulenia ogólnego);
• tryptofan (suplement diety);
• fenytoina, fenobarbital, karbamazepina, walproinian sodu (stosowane w leczeniu padaczki lub napady drgawek);
• połączenie fozamprenawiru i rytonawiru (stosowane w leczeniu HIV);
• linezolid (antybiotyk);
• ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy i trądu);
• tamoksyfen (stosowany w leczeniu raka piersi);
• prawastatyna (stosowana w leczeniu zwiększonego stężenia cholesterolu);
• warfaryna i inne leki przeciwzakrzepowe;
• flekainid, propafenon (stosowane w leczeniu nieregularnego bicia serca);
• procyklidyna (stosowana w leczeniu drżenia, w tym w chorobie Parkinsona);
• atomoksetyna (stosowana w leczeniu ADHD).

Jeżeli pacjent przyjmuje leki z tej listy, to wymaga to dodatkowej uwagi. Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości łączenia ze sobą wybranych preparatów z tej listy. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami.  

Zamienniki preparatu Seroxat

Na rynku dostępne są inne leki zawierające paroksetynę w tej samej postaci. Należą do nich m.in.: Parogen, Paxtin 20, paxtin 40, Paroxinor, Paroxetine Aurovitas, Rexetin, Paroxetine Teva, Paroxetina Aurobindo, Xetanor 20 mg. Inne podobne leki to m.in.: Arketis 20 mg, Arketis 10 mg, Dropax. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)