Pinexet

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	depresja, mania, schizofrenia
Postać	tabletki powlekane
Dawka	25 mg, 100 mg, 200 mg, 300 mg
Substancja czynna	kwetiapina

Pinexet — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Pinexet należy do neuroleptyków z grupy pochodnych diazepiny. Podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne należy przyjmować go bardzo ostrożnie i odpowiedzialnie. Ma postać tabletek powlekanych i zawiera substancję czynną kwetiapinę. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Pinexet dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Po dostaniu się do organizmu kwetiapina oddziałuje z różnymi układami przekaźnikowymi, w tym z receptorami serotoninergicznymi w mózgu (5-HT2) i dopaminergicznymi (D1 i D2). Do tego hamuje działanie agonistów dopaminy, to wykazuje korzystne działanie w leczeniu zaburzeń psychicznych. 

Ze względu na specyfikę działania lek ten podaje się u osób dorosłych i nie jest wskazane podawanie go u dzieci i młodzieży. Podstawowe wskazania medyczne do przyjmowania leku Pinexet to:

• epizody depresyjne w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej (gdy pacjent odczuwa: depresję, smutek, brak energii, ma problemy ze snem i nie ma apetytu);
• schizofrenia (gdy pacjent słyszy i widzi nierzeczywiste obrazy i głosy, jest nadmiernie podejrzliwy, zagubiony, zaniepokojony, przygnębiony, ma poczucie winy i jest nadmiernie napięty);
• mania (gdy pacjent jest bardzo silnie podekscytowany, pobudzony, podniecony, nadmiernie aktywny, agresywny, uciążliwy lub ma zaburzoną zdolność krytycznej oceny).

Ile kosztuje Pinexet?

Obecnie lek Pinexet dostępny jest w czterech wariantach, które różnią się stężeniem substancji czynnej w pojedynczej tabletce. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Pinexet 25 mg (25 mg, 30 tabletek powlekanych) - 8,35 PLN;
• Pinexet 100 mg (100 mg, 60 tabletek powlekanych) - 51,80 PLN;
• Pinexet 200 mg (200 mg, 60 tabletek powlekanych) - 97,00 PLN;
• Pinexet 300 mg (300 mg, 60 tabletek powlekanych) - 140,35 PLN.

Czy lek Pinexet jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Pinexet podlega całościowej lub częściowej refundacji w określonych sytuacjach. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w takich wskazaniach jak: schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa, oraz depresja lub zaburzenia depresyjne u osób poniżej 18. roku życia. Wówczas uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Pinexet 25 mg (25 mg, 30 tabletek powlekanych) - 5,40 PLN;
• Pinexet 100 mg (100 mg, 60 tabletek powlekanych) - 9,50 PLN;
• Pinexet 200 mg (200 mg, 60 tabletek powlekanych) - 10,20 PLN;
• Pinexet 300 mg (300 mg, 60 tabletek powlekanych) - 10,65 PLN.

Pinexet — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są podobne leki zawierające kwetiapinę w tej samej postaci co Pinexet. Należą do nich m.in.: Apotiapina, Bonogren, Kefrenex, Ketilept, Ketipinor, Ketrel, Kventiax, Kwetaplex, Kwetina, Setinin i inne. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę i o możliwości ich stosowania decyduje lekarz.

Pinexet — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Pinexet ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Tabletki Pinexet przyjmuje się raz na dobę przed snem lub dwa razy na dobę, jeżeli wskaże to lekarz. Do tego należy połykać je w całości, popijając wodą. Lek można stosować z posiłkami lub niezależnie od nich i nie wolno w tym czasie spożywać soku grejpfrutowego. 

Lekarz dobiera odpowiednią dawkę do potrzeb pacjenta i rodzaju choroby. Zazwyczaj dawka początkowa jest mniejsza, a następnie dostosowuje się podtrzymującą dawkę dobową dopasowaną do choroby i odpowiedzi organizmu. Zazwyczaj jest to od 150 mg do 800 mg na dobę w leczeniu depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej, manii czy schizofrenii.

U pacjentów w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności wątroby wskazane może być zmodyfikowanie dawkowania. Decyduje o tym lekarz. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Pinexet. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Przerwanie stosowania leku Pinexet musi odbywać się pod kontrolą lekarza, aby nie doszło do negatywnych skutków w postaci objawów odstawienia. Zaleca się stopniowe odstawianie tabletek.

Pinexet — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie należy stosować leku Pinexet u kobiet w ciąży lub podejrzewających ciążę, ponieważ może on powodować zagrożenie dla dziecka i matki, w tym m.in. objawy odstawienia u noworodków. Największe ryzyko występuje w ostatnim trymestrze ciąży, gdy mogą wystąpić takie objawy jak: sztywność mięśni, osłabienie, drżenie, pobudzenie, senność, utrudnienia pobierania pokarmu, zaburzenia oddychania.

Lekarz może wdrożyć ten lek w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Preparat ten nie jest wskazany u kobiet w okresie karmienia piersią, ponieważ lek Pinexet może powodować działania niepożądane ze strony dziecka. 

Pinexet — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Pinexet mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. W przypadku ciężkich objawów należy przerwać przyjmowanie preparatu i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami. Do tej pory odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• zawroty głowy;
• ból głowy;
• suchość w jamie ustnej;
• zwiększenie masy ciała;
• zmniejszona zawartość hemoglobiny;
• senność;
• objawy odstawienia, w tym: trudności w zasypianiu, bóle głowy, nudności, wymioty, biegunka, rozdrażnienie, zawroty głowy;
• nieprawidłowe skurcze mięśni, drżenie, niepokój ruchowy, utrudnienie rozpoczęcia ruchu, sztywność mięśni bez bólu;
• zmiany zawartości we krwi pewnych substancji tłuszczowych (triglicerydów i cholesterolu całkowitego);
• obrzęki rąk i nóg;
• duszność;
• myśli samobójcze i nasilenie depresji;
• zwiększenie łaknienia;
• uczucie rozdrażnienia;
• przyspieszenie czynności serca;
• osłabienie;
• nietypowe sny i koszmary senne;
• wymioty (głównie u osób w podeszłym wieku);
• zaburzenia mowy i wypowiedzi;
• zwiększenie stężenia  glukozy we krwi (większe stężenie cukru we krwi);
• nietypowe widzenie;
• obniżenie ciśnienia tętniczego podczas wstawania;
• uczucie serca walącego jak młot;
• podrażnienia żołądka (niestrawność);
• zaparcia;
• zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi;
• zwiększenie stężeń enzymów wątrobowych mierzonych we krwi;
• zmniejszenie liczby pewnych rodzajów krwinek we krwi;
• zmiany stężeń hormonów tarczycy we krwi;
• gorączka;
• napady drgawek;
• utrudnione połykanie;
• reakcje alergiczne (krostki, obrzęk skóry, obrzęk wokół ust);
• zespół niespokojnych nóg;
• zaburzenie sprawności seksualnej;
• mimowolne ruchy, w tym mięśni twarzy lub języka;
• cukrzyca lub nasilenie cukrzycy;
• omdlenia;
• zatkany nos;
• małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi);
• zmniejszenie ilości sodu we krwi;
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych we krwi;
• wydłużenie odstępu QT (zmiana czynności serca widoczna w EKG);
• zatrzymanie moczu;
• zażółcenie skóry i białkówek oczu (żółtaczka);
• długotrwały i bolesny wzwód prącia (priapizm);
• zapalenie wątroby;
• złośliwy zespół neuroleptyczny (gorączka, pocenie się, senność, sztywność mięśni, omdlenia);
• zaburzenia cyklu miesiączkowego;
• mlekotok;
• zapalenie trzustki;
• niedrożność jelit;
• hipotermia (zmniejszenie temperatury ciała);
• powstawanie zakrzepów w żyłach;
• zwiększenie stężenia kinazy kreatynowej we krwi;
• obrzęk naczynioruchowy;
• ciężka wysypka, pęcherze, czerwone plamy na skórze;
• ciężkie reakcje nadwrażliwości;
• zespół Stevensa-Johnsona;
• rabdomioliza;
• zaburzenia mięśnia sercowego (kardiomiopatia);
• zapalenie mięśnia sercowego;
• zapalenie naczyń krwionośnych (zapalenie naczyń);
• toksyczna martwica rozpływna naskórka;
• i inne.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Pinexet?

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Pinexet należy skontaktować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Nie wolno stosować tego preparatu, jeżeli występują następujące przeciwwskazania:

• uczulenie na kwetiapinę lub jakikolwiek inny składnik leku;
• jednoczesne stosowanie takich leków jak: leki z grupy azoli, niektóre leki stosowane w zakażeniu wirusem HIV, nefazodon, erytromycyna, klarytromycyna. 

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to leku Pinexet nie należy stosować i trzeba natychmiast poinformować o tym lekarza prowadzącego, aby zadbać o bezpieczeństwo terapii.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Pinexet?

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie stosowania leku Pinexet. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnozie. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują lub występowały:

• niskie ciśnienie tętnicze krwi;
• udar mózgu zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku;
• problemy z sercem, w tym: zaburzenia rytmu serca, zapalenie mięśnia sercowego, osłabienie mięśnia sercowego, przyjmowanie leków wpływających na czynność serca u pacjenta lub kogoś z jego bliskich krewnych;
• cukrzyca lub zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy;
• problemy z wątrobą, w tym zaburzenia czynności wątroby;
• podeszły wiek i otępienie (upośledzenie czynności mózgu);
• zmniejszona liczba krwinek białych u pacjenta w przeszłości;
• zakrzepy krwi u pacjenta lub kogoś z jego rodziny;
• zatrzymanie moczu, niedrożność jelit, powiększenie gruczołu krokowego, podwyższone ciśnienie wewnątrz oka lub inne stany powodujące problemy z całkowitym opróżnieniem pęcherza;
• nadużywanie alkoholu lub leków;
• obecnie lub w przeszłości krótkie przerwy w oddychaniu podczas snu (zespół bezdechu sennego) i jednoczesne przyjmowanie antydepresantów;
• depresja lub inne stany oraz leczenie ich lekami przeciwdepresyjnymi.

Ponadto należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli w trakcie przyjmowania leku Pinexet wystąpią:

• mimowolne ruchy, w tym przede wszystkim mięśni twarzy lub języka;
• długotrwały bolesny wzwód (priapizm);
• napad drgawek (padaczka);
• jednocześnie: gorączka, nadmierna potliwość, sztywność mięśni, zaburzenia świadomości (możliwy złośliwy zespół neuroleptyczny);
• zawroty głowy lub dotkliwa senność;
• szybkie i nieregularne bicie serca, trudności z oddychaniem, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, niewyjaśnione zmęczenie;
• zaparcia łącznie z utrzymującym się bólem brzucha;
• jednocześnie: objawy grypopodobne, bóle gardła, gorączka lub jakiekolwiek zakażenia;
• nasilenie się depresji, myśli samobójcze, myśli o samookaleczeniu.

Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo i skuteczność prowadzonej terapii.

Z czym nie łączyć Pinexet?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że lek Pinexet może wchodzić z nimi w interakcje, wzajemnie zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne podawanie:

• leków z grupy azoli (leki przeciwgrzybicze);
• niektórych leków stosowanych w leczeniu HIV;
• nefazodonu (stosowany w leczeniu depresji);
• erytromycyny lub klarytromycyny (stosowane w zakażeniach).

Ponadto szczególną uwagę należy zwrócić na takie środki farmakologiczne jak:

• leki przeciwdepresyjne (może wystąpić zespół serotoninowy);
• leki przeciwpadaczkowe (np. karbamazepina, fenytoina);
• leki przeciwnadciśnieniowe;
• leki wpływające na rytm serca, w tym: leki moczopędne, niektóre antybiotyki;
• leki przeciwcholinergiczne;
• leki mogące powodować zaparcia;
• barbiturany (stosowane w zaburzeniach snu);
• tiorydazyna lub sole lity (inne leki przeciwpsychotyczne).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy z preparatem Pinexet decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami, aby zmniejszyć ryzyko niekorzystnych i niebezpiecznych interakcji.

Pinexet — skład leku

Podstawowy składnik leku Pinexet to substancja czynna kwetiapina. Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, powidon K30, krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa typ C, stearynian magnezu, wapnia wodorofosforan dwuwodny, hypromeloza 6cP E464, dwutlenek tytanu E171, laktoza jednowodna, makrogol 3350, triacetyna, tlenek żelaza czerwony E172, tlenek żelaza żółty E172.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)