Ketilept

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	depresja, mania, schizofrenia, choroba dwubiegunowa
Postać	tabletki powlekane
Dawka	25 mg, 100 mg, 200 mg, 300 mg
Substancja czynna	kwetiapina

Ketilept — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Ketilept to środek z grupy neuroleptyków. Zawiera w swoim składzie substancję czynną kwetiapinę z grupy pochodnych diazepiny. Preparat ma postać tabletek powlekanych. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Mechanizm działania kwetiapiny polega na oddziaływaniu z różnymi układami przekaźnikowymi, w tym receptorami serotoninergicznymi w mózgu 5-HT2 i dopaminergicznymi D1 i D2. Dzięki temu wykazuje działanie przeciwpsychotyczne, łagodząc objawy zaburzeń takich jak: schizofrenia, choroba dwubiegunowa czy mania.

Preparat Ketilept przeznaczony jest dla osób dorosłych. Nie zaleca się jego stosowania u pacjentów poniżej 18. roku życia. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Ketilept to:

• leczenie schizofrenii;
• leczenie choroby dwubiegunowej;
• leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej;
• zapobieganie nawrotom choroby dwubiegunowej (epizody mieszane, manii lub depresji);
• leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej.

O zasadności stosowania leku Ketilept decyduje lekarz prowadzący.

Ile kosztuje Ketilept?

Obecnie lek Ketilept dostępny w kilku wariantach opakowania, które różnią się stężeniem substancji czynnej oraz liczbą tabletek. Przy pełnej odpłatności średnia cena preparatu w aptece to:

• Ketilept (25 mg, 30 tabletek powlekanych) - 8,45 PLN;
• Ketilept (100 mg, 60 tabletek powlekanych) - 50,20 PLN;
• Ketilept (200 mg, 60 tabletek powlekanych) - 93,80 PLN;
• Ketilept (300 mg, 60 tabletek powlekanych) - 135,65 PLN.

Czy lek Ketilept jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Ketilept podlega całościowej lub częściowej refundacji we wszystkich opakowaniach poza Ketilept 25 mg. Za darmo otrzymują je pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w schizofrenii, chorobie afektywnej dwubiegunowej oraz w depresji i zaburzeniach depresyjnych do 18. roku życia. Szczegółowe informacje wymieniono we wskazaniu. Wówczas średnia cena leku to:

• Ketilept (100 mg, 60 tabletek powlekanych) - 9,00 PLN;
• Ketilept (200 mg, 60 tabletek powlekanych) - 8,15 PLN;
• Ketilept (300 mg, 60 tabletek powlekanych) - 7,15 PLN.

Ketilept — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są inne leki, które zawierają kwetiapinę w tej samej postaci co Ketilept. Należą do nich: Bonogren, Etiagen, Kefrenex, Apotiapina, Ketipinor, Ketrel, Kevntiax, Kewateplex, Kwetina, Pinexet, Setinin i inne. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę.

Ketilept — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Ketilept ustalane jest indywidualnie w zależności od potrzeb i stanu zdrowotnego pacjenta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Tabletki powlekane Ketilept przeznaczone są do stosowania doustnego i można przyjmować je z posiłkiem lub niezależnie od niego. Poniżej wskazano na standardowe dawkowanie w zależności od wskazania medycznego. 

Leczenie schizofrenii u osób dorosłych:

• zalecane dawkowanie przez pierwsze dni leczenia kwetiapiną to: 50 mg (1 dzień), 100 mg (2. dzień), 200 mg (3. dzień), 300 mg (4. dzień);
• od 4. dnia skuteczna dawka leku Ketilept wynosi zwykle od 300 mg do 450 mg na dobę;
• w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leczenia lekarz może modyfikować dawkę w granicach od 140 do 750 mg na dobę;
• lek Ketilept należy stosować dwa razy dziennie.

Leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej:

• zalecane dawkowanie przez pierwsze dni leczenia to: 50 mg (1 dzień), 100 mg (2. dzień), 200 mg (3. dzień), 300 mg (4. dzień);
• później zalecana dawka dobowa to 300 mg;
• lekarz może zalecić stosowanie dawki 600 mg na dobę;
• lek Ketilept należy stosować raz dziennie przed snem.

Leczenie epizodów maniakalnych o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego w przebiegu choroby dwubiegunowej:

• zalecane dawkowanie przez pierwsze dni leczenia to: 100 mg (1 dzień), 200 mg (2. dzień), 300 mg (3. dzień), 400 mg (4. dzień);
• maksymalna dawka dobowa to 800 mg i można osiągnąć ją w 6. dniu leczenia;
• zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca wynosi od 200 do 800 mg na dobę;
• lek Ketilept należy stosować dwa razy dziennie.

Zapobieganie nawrotom w chorobie dwubiegunowej:

• stosuje się taką samą dawkę jak w przypadku leczenia ostrego przebiegu zaburzeń dwubiegunowych;
• zazwyczaj zalecana dawka wynosi od 300 do 800 mg na dobę;
• lek Ketilept należy stosować dwa razy dziennie.

Szczególną ostrożność należy zachować u osób w podeszłym wieku. Dotyczy to m.in. zmiany dawkowania leku Ketilept. Nie ma potrzeby modyfikowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni stosować lek Ketilept z zachowaniem ostrożności i rozpoczynać terapię od mniejszych dawek. 

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Ketilept. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym m.in.: wydłużenie odstępu QT, drgawki, stan padaczkowy, depresję oddechową, zatrzymanie moczu, majaczenie, splątanie, śpiączkę czy zgon. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Ketilept — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie powinno się stosować leku Ketilept u kobiet w ciąży, podejrzewających ciążę lub ją planujących. Największe ryzyko występuje w trzecim trymestrze, gdy u pacjentki i dziecka mogą pojawić się działania niepożądane, w tym: komplikacja w trakcie porodu, wzmożone napięcie, obniżone napięcie, pobudzenie, drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych, zaburzenia związane z karmieniem i inne.

Lekarz może wdrożyć preparat Ketilept w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Substancja czynna może przenikać do mleka matki. W związku z tym leku Ketilept nie podaje się w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

Ketilept — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Ketilept mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. W przypadku ciężkich działań niepożądanych należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Dotyczy to m.in.:

• ciężkich reakcji skórnych (np. toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, wysypka z eozynofilią i objawami układowymi);
• reakcja anafilaktyczna;
• obrzęk naczynioruchowy.

Odnotowywane dotychczas inne objawy uboczne to m.in.:

• suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• zawroty głowy;
• bóle głowy;
• senność;
• objawy odstawienne (po przerwaniu leczenia);
• zwiększone stężenie cholesterolu całkowitego (głównie cholesterolu LDL);
• zwiększone stężenie trójglicerydów w surowicy;
• zmniejszenie stężenia cholesterolu HDL;
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny;
• zwiększenie wagi ciała;
• objawy pozapiramidowe;
• leukopenia;
• zwiększona liczba eozynofili;
• zmniejszona liczba neutrofili;
• agranulocytoza;
• trombocytopenia;
• niedokrwistość;
• neutropenia;
• zmniejszenie liczby płytek;
• niedoczynność tarczycy;
• nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego;
• wzmożony apetyt;
• zespół metaboliczny;
• cukrzyca lub nasilenie jej objawów;
• zwiększenie stężenia cukru we krwi;
• zaburzenia snu (w tym koszmary senne, dziwne sny);
• myśli i zachowania samobójcze;
• mrowienie;
• zaburzenia jedzenia;
• drgawki;
• omdlenie;
• dyskinezy;
• nieostre widzenie;
• kołatanie serca;
• tachykardia;
• bradykardia;
• wydłużenie odcinka QT;
• niedociśnienie ortostatyczne;
• zakrzepica żylna;
• zapalenie błony śluzowej nosa;
• duszność;
• zaburzenia połykania;
• zaparcia;
• wymioty;
• niestrawność;
• zapalenie trzustki;
• niedrożność jelit;
• zwiększone stężenie aminotranferazy;
• zatrzymanie moczu;
• rabdomioliza;
• zaburzenia seksualne;
• mlekotok;
• zaburzenia miesiączkowania;
• obrzęk piersi;
• priapizm;
• złośliwy zespół neuroleptyczny;
• obrzęki obwodowe;
• gorączka;
• łagodna postać astenii.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Ketilept?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ketilept należy dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania oraz skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Przeciwwskazane jest przyjmowanie tego preparatu, jeżeli u pacjenta występują:

• uczulenie na kwetiapinę lub jakąkolwiek substancję pomocniczą leku;
• jednoczesne stosowanie takich leków jak: inhibitory cytochromu P450 3A4, w tym: azolowe produkty przeciwgrzybicze, inhibitory proteazy HIV, klarytromycyna, erytromycyna, nefazodon. 

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Ketilept?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie stosowania leku Ketilept. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występują:

• myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego pacjenta w trakcie terapii;
• cukrzyca lub nasilenie objawów po zastosowaniu leku Ketilept;
• rozpoznana choroba układu sercowo-naczyniowego;
• zastoinowa niewydolność serca;
• choroba naczyniowa mózgu;
• predyspozycje do niskiego ciśnienia tętniczego;
• zmniejszone stężenie potasu lub magnezu we krwi;
• przerost mięśnia sercowego;
• zaburzenia metaboliczne w wyniku zmiany masy ciała, stężenia glukozy i lipidów we krwi;
• padaczka w wywiadzie;
• czynniki ryzyka udaru;
• wydłużenie odstępu QT u pacjenta lub w wywiadzie rodzinnym;
• stosowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT;
• podeszły wieki choroba Parkinsona;
• podeszły wieki objawy psychotyczne w przebiegu chorób otępiennych;
• zwiększone stężenie trójglicerydów;
• kamienie żółciowe;
• spożywanie alkoholu;
• jednoczesne stosowanie takich leków jak: inhibitory MAO, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia preparatem Ketilept mogą występować poważne działania niepożądane. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami.

Z czym nie łączyć Ketilept?

Pacjent musi poinformować lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Ketilept może wchodzić z nimi w interakcje, zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie takich leków jak:

• inhibitory cytochromu P450 3A4;
• azolowe produkty przeciwgrzybicze;
• inhibitory proteazy HIV;
• klarytromycyna, erytromycyna;
• nefazodon. 

Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki przeciwpsychotyczne (np. rysperydon, haloperydol, tiorydazyna);
• leki wydłużające odstęp QT;
• leki powodujące zaburzenia równowagi elektrolitowej;
• inhibitory MAO;
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI);
• inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI);
• karbamazepina;
• fenytoina;
• impramina;
• cymetydyna;
• lit;
• walproinian sodu;
• metadon.

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy decyduje lekarz prowadzący. W trakcie terapii nie należy spożywać alkoholu, który może negatywnie wpływać na działanie ośrodkowego układu nerwowego i powodować działania niepożądane.

Ketilept — skład leku

Podstawowym składnikiem leku Ketilept jest substancja czynna kwetiapina. Pozostałe składniki pomocnicze tabletek Ketilept to: stearynian magnezu, powidon K90, krzemionka koloidalna bezwodna, laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa typ A, Opadry II 33G28523 White (triacetyna, makrogol 3350, laktoza jednowodna, tytanu dwutlenek (E171), hypromeloza)

Pytania pacjentów o lek (FAQ)