Amlopin

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze, dławica piersiowa
Postać	tabletki
Dawka	5 mg, 10 mg
Substancja czynna	amlodypina

Amlopin — co to za lek? Jakie są wskazania do stosowania tabletek Amlopin?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Amlopin to antagonista wapnia. Lek blokuje kanały wapniowe oraz oddziałuje na naczynia krwionośne, powodując zmniejszenie napięcia mięśni gładkich ścian naczyń i rozszerzenie naczyń. W efekcie obniża ciśnienie tętnicze krwi i zmniejsza obwodowy opór naczyniowy. Zawiera substancję czynną amlodypinę i dostępny jest w postaci tabletek. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie preparat dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. W zależności od wskazania stosuje się go u osób dorosłych, młodzieży oraz dzieci powyżej 6. roku życia. 

Wskazania medyczne do stosowania leku Amlopin to:

• leczenie wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienie tętnicze);
• dławica piersiowa, w tym dławica piersiowa typu Prinzmetala (dławica odmienna). 

Ile kosztuje lek Amlopin? Cena, refundacja

Obecnie lek Amlopin dostępny jest w dwóch stężeniach substancji czynnej i produkują go trzy firmy. Może to wpływać na jego cenę. Przy pełnej odpłatności jest to:

• Amlopin (5 mg, 30 tabletek, Sandoz) - 9,30 PLN;
• Amlopin (10 mg, 30 tabletek, Delfarma) - 14,85 PLN;
• Amlopin (10 mg, 30 tabletek, Inpharm) - 14,80 PLN;
• Amlopin (10 mg, 30 tabletek, Sandoz) - 17,50 PLN. 

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Amlopin podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci we wszystkich tych wskazaniach oraz dodatkowo w leczeniu pierwszoliniowym objawu Raynauda związanym z twardziną układową. Wówczas średnia cena leku to:

• Amlopin (5 mg, 30 tabletek, Sandoz) - 3,20 PLN;
• Amlopin (10 mg, 30 tabletek, Delfarma) - 4,45 PLN;
• Amlopin (10 mg, 30 tabletek, Inpharm) - 4,45 PLN;
• Amlopin (10 mg, 30 tabletek, Sandoz) - 5,30 PLN. 

Co zawiera i jak działa Amlopin? Skład leku

Podstawowym składnikiem tabletek Amlopin jest substancja czynna amlodypina. Pozostałe składniki pomocnicze to: stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna, wodorofosforan bezwodny wapnia, karboksymetyloskrobia sodowa typ A. 

Jak dawkować preparat Amlopin?

Dawkowanie i stosowanie leku Amlopin ustalane jest indywidualnie na podstawie potrzeb pacjenta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Preparat stosuje się niezależnie od posiłków i napojów. Należy przyjmować go o tej samej porze każdego dnia, popijając wodą i nie można łączyć go z sokiem grejpfrutowym. Tabletki można dzielić na równe dawki i przyjmuje się je w sposób ciągły. 

Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę do 10 mg na dobę. W przypadku dzieci i młodzieży zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę, a maksymalna dawka dobowa to 5 mg. Leku nie podaje się pacjentom poniżej 6. roku życia. 

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Amlopin. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym m.in.: znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, oszołomienie, zawroty głowy, osłabienie, omdlenie. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. 

Amlopin — w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie powinno się stosować leku Amlopin u kobiet  w ciąży lub planujących ciążę. Preparat może powodować działania niepożądane. Lekarz może wdrożyć go w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Substancja czynna przenika do mleka matki. Może to negatywnie wpływać na dziecko. Lekarz decyduje o tym, czy należy przerwać karmienie piersią, czy można je kontynuować. Zależy to m.in. od przyjmowanej dawki leku Amlopin. 

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Amlopin?

U pacjentów stosujących lek Amlopin mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależy od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast odstawić lek i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią:

• obrzęk języka i gardła, trudności z oddychaniem;
• obrzęk powiek, twarzy lub warg;
• nagły świszczący oddech, skrócenie oddechu, ucisk w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu;
• ciężkie reakcje skórne (np. wysypka, pokrzywka, objawy grypopodobne, zaczerwienienie skóry całego ciała, silny świąd, łuszczenie się i obrzęk skóry, ust, oczu i okolic narządów płciowych, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona);
• zapalenie wątroby (możliwe: zażółcenie skóry i białkówek oczu, zmęczenie, dreszcze, gorączka, ból brzucha, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, złe samopoczucie);
• zapalenie trzustki;
• zawał mięśnia sercowego, nieprawidłowe bicie serca.

Ponadto odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• obrzęk (zatrzymanie płynów);
• ból brzucha, nudności;
• uczucie zmęczenia, osłabienie;
• kurcze mięśni;
• zaburzenia widzenia, podwójne widzenie;
• zmiany rytmu wypróżnień, zaparcie, biegunka, niestrawność;
• bóle głowy, senność, zawroty głowy;
• trudności w oddychaniu;
• kołatanie serca;
• zaczerwienienie skóry;
• obrzęk kostek;
• kaszel;
• suchość w jamie ustnej;
• wymioty;
• wahania nastroju, depresja, niepokój, bezsenność;
• omdlenie, zaburzenia smaku, drżenie;
• niskie ciśnienie tętnicze krwi;
• dzwonienie w uszach;
• mrowienie kończyn, brak odczuwania bólu;
• ból w klatce piersiowej;
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała;
• ból stawów lub mięśni;
• ból pleców;
• impotencja, powiększenie piersi u mężczyzn;
• zaburzenia oddawania moczu, w tym zwiększona częstość oddawania moczu;
• wypadanie włosów, świąd skóry, nasilone pocenie sie, odbarwienia skóry;
• katar, kichanie, zapalenie błony śluzowej nosa, nieżyt nosa;
• splątanie;
• obrzęk dziąseł;
• zaburzenie nerwów;
• nadmierna ilość cukru we krwi;
• zmniejszona liczba krwinek białych lub płytek krwi;
• nadwrażliwość na światło;
• zapalenie naczyń krwionośnych;
• zwiększone napięcie mięśni;
• zaburzenia czynności wątroby;
• wzdęcie brzucha, zapalenie błony śluzowej żołądka;
• drżenie, usztywniona postawa, spowolnione ruchy, szurający lub nierówny chód, maskowata twarz;
• i inne. 

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Jakie są przeciwskazania do stosowania preparatu Amlopin?

Przed zastosowaniem leku Amlopin należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Podstawowe przeciwwskazania do stosowania amlodypiny to:

• uczulenie na amlodypinę, innego antagonistę wapnia lub jakikolwiek inny składnik leku;
• zwężenie zastawki aortalnej (stenoza aortalna);
• wstrząs kardiogenny;
• bardzo niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie tętnicze);
• niewydolność serca po przebytym zawale mięśnia sercowego. 

Jeżeli występuje jakiekolwiek z powyższych przeciwwskazań, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. 

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Amlopin?

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie terapii. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany przez lekarza prowadzącego. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występowały lub występują:

• niewydolność serca;
• niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego;
• choroba wątroby;
• znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (przełom nadciśnieniowy);
• konieczność zwiększenia dawki (zwłaszcza w podeszłym wieku). 

Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy skonsultować z lekarzem, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. 

Amlopin — z jakimi lekami nie łączyć?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Amlopin może wchodzić z nimi w interakcję i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• antybiotyki (np. klarytromycyna, erytromycyna, ryfampicyna);
• leki przeciwgrzybicze (itrakonazol, ketokonazol);
• inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażenia HIV (np. nelfinawir, indynawir, rytonawir);
• diltiazem, werapamil (stosowane w chorobach serca);
• temsyrolimus (stosowany w leczeniu raka);
• synwastatyna (stosowana w celu obniżenia zwiększonego stężenia cholesterolu we krwi);
• ewerolimus, syrolimus, cyklosporyna, takrolimus (stosowane w zapobieganiu odrzucania przeszczepionego narządu i w leczeniu raka);
• dantrolen (lek w infuzji stosowany w ciężkich zaburzeniach temperatury ciała).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy decyduje lekarz prowadzący. Należy stosować się do tych zaleceń ze względów bezpieczeństwa terapii. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)