Beta-HCG

Wskazaniami do wykonania badania poziomu gonadotropiny kosmówkowej jest:

• podejrzenie ciąży,
• ocena przebiegu ciąży,
• wykrycie wad płodu,
• rozpoznanie ciąży pozamacicznej,
• rozpoznanie samoistnego poronienia,
• podejrzenie nowotworów jajnika oraz nowotworów o podłożu łożyskowym, np. rak kosmówki.

U mężczyzn ocena stężenia gonadotropiny kosmówkowej przydaje się w celu diagnozowania oraz monitorowania postępów leczenia onkologicznego w przypadku raka jądra.

Badanie stężenia beta-HCG nie wymaga specjalnego przygotowania. Wyniki nie są zależne od czynników zewnętrznych. W razie wątpliwości warto skonsultować je z lekarzem, który szczegółowo wyjaśni wszystkie kwestie związane z badaniem.

Ocena stężenia beta-HCG wymaga jedynie pobrania próbki krwi żylnej. W celu właściwej interpretacji wyników badania stężeń beta HCG we krwi każdorazowo należy zestawić otrzymane rezultaty z wartościami referencyjnymi zapisanymi na dokumentacji wydawanej osobie badanej.

Podwyższone beta HCG obserwuje się przede wszystkim w ciąży — dzięki temu możliwe staje się jej wczesne wykrycie, już od momentu zapłodnienia komórki jajowej przez plemnik. 

Oprócz potwierdzenia ciąży u kobiet, podwyższone beta-HCG obserwuje się w przypadku: 

• ciąży pozamacicznej, 
• raka jajnika, 
• chorobie trofoblastycznej, 
• raka jądra, 
• innych nowotworów niezaliczanych do chorób trofoblastycznych, 
• hipogonadyzmie. 

Szczyt wartości stężenia beta HCG przypada między 8. a 10. tygodniem ciąży — regularne monitorowanie dostarcza informacji o standardowym jej przebiegu. U kobiet z podejrzeniem ciąży pozamacicznej, przyrost gonadotropiny kosmówkowej następuje o wiele wolniej, niż w przypadku prawidłowej ciąży. 

Każdy wynik należy skonsultować z lekarzem specjalistą w celu ustalenia dalszej diagnostyki lub planu leczenia. 

Niski poziom beta-HCG (gonadotropiny kosmówkowej beta) w ciąży może świadczyć o: 

• nieprawidłowym rozwoju ciąży – np. ryzyku poronienia lub ciąży pozamacicznej, 
• błędnym określeniu wieku ciąży – jeśli ciąża jest młodsza, niż wskazuje obliczony wiek, 
• zatrzymaniu rozwoju zarodka – tzw. ciąży bezzarodkowej (pusty pęcherzyk ciążowy). 

W przypadku wyniku odbiegającego od normy, konieczna jest dalsza diagnostyka, np. ponowne oznaczenie beta-HCG w odstępie 48-72 godzin (ocena dynamiki wzrostu) oraz badanie ultrasonograficzne, aby dokładniej ocenić sytuację kliniczną.