Androstendion

Uczestniczy w procesie syntezy hormonów płciowych, co ma duże znaczenie w rozwoju cech płciowych oraz regulacji funkcji rozrodczych. Regulacja jego produkcji zależy od miejsca syntezy: 

Badanie poziomu androstendionu zleca się najczęściej w przypadku podejrzenia zaburzeń hormonalnych — zwłaszcza tych, które związane są z nadprodukcją androgenów. 

Wskazaniami do badania są: 

• nieregularne miesiączki, 
• nieprawidłowy rozwój cech płciowych, 
• problemy z płodnością,
• objawy hiperandrogenizmu (trądzik, łysienie typu męskiego, nadmierne owłosienie, insulinooporność). 

U mężczyzn badanie może być pomocne w diagnostyce zaburzeń związanych z funkcjonowaniem nadnerczy i jąder oraz osi podwzgórze-przysadka-gonady.

Procedura polega na pobraniu próbki krwi żylnej, która następnie jest analizowana w laboratorium pod kątem stężenia hormonu. Badanie najlepiej wykonać rano, na czczo. Pozwala to uzyskać najbardziej wiarygodne wyniki. 

Czasami poziom androstendionu ocenia się w kontekście innych hormonów (np. testosteronu, LH czy DHEA-S). Uzyskuje się wtedy pełniejszy obraz funkcjonowania układu hormonalnego i więcej możliwości w kontekście diagnostyki.

Należy jednak zwrócić uwagę, że zakresy referencyjne wskazywane przez laboratoria mogą się od siebie różnić, stąd każdy wynik zawsze warto skonsultować z lekarzem, który zlecił wykonanie badania lub innym specjalistom (po zapoznaniu z historią problemów).

Podwyższony wynik u mężczyzn najczęściej związany jest przerostem nadnerczy, ich nadczynnością lub guzami produkującymi androgeny. W przypadku kobiet dodatkowo może świadczyć o zespole policystycznych jajników (PCOS).

Obniżony poziom androstendionu jest rzadszy, ale może świadczyć o zaburzeniach funkcji nadnerczy (niedoczynności). Może być powiązany również z niektórymi formami hipogonadyzmu. Niskie stężenie androstendionu może mieć wpływ na problemy z płodnością oraz obniżoną produkcję hormonów płciowych.