Prokalcytonina, ilościowo

Badanie prokalcytoniny jest wykorzystywane w diagnostyce i monitorowaniu:

• sepsy i ciężkich zakażeń bakteryjnych – podwyższony poziom PCT wskazuje na obecność infekcji bakteryjnej o poważnym przebiegu;
• różnicowania zakażeń bakteryjnych i wirusowych – niski poziom PCT jest charakterystyczny dla infekcji wirusowych (określenie rodzaju infekcji pozwala uniknąć niepotrzebnego stosowania antybiotyków);
• oceny skuteczności terapii antybiotykowej – spadek stężenia PCT wskazuje na efektywność leczenia przeciwinfekcyjnego.

Badanie nie wymaga skomplikowanych przygotowań, jednak wskazuje się zalecenia, których przestrzeganie może poprawić wiarygodność przeprowadzanej procedury. Należy:

• zgłosić się na czczo – przynajmniej 8 godzin po ostatnim posiłku;
• unikać intensywnych aktywności minimum na 24 godziny przed badaniem – duży wysiłek fizyczny może wpływać na poziom niektórych parametrów krwi;
• powiadomić lekarza o przyjmowanych lekach – niektóre substancje mogą wpływać na poziom PCT i utrudniać interpretację wyniku.

Analiza poziomu prokalcytoniny odbywa się na podstawie próbki krwi żylnej. Pobranie materiału nie różni się od standardowych badań laboratoryjnych – próbka trafia do analizy, w której oznacza się stężenie PCT metodą immunochemiczną.

Interpretacja poziomu prokalcytoniny powinna być zawsze dokonywana w kontekście obrazu klinicznego pacjenta oraz innych badań diagnostycznych. Konsultacja z lekarzem jest niezbędna do właściwej oceny i podjęcia decyzji terapeutycznych.

Stężenie PCT powinno być oceniane w kontekście stanu pacjenta oraz wyników innych badań laboratoryjnych. Wyłącznie kompleksowa analiza – która uwzględnia objawy, historię choroby i wyniki badań – pozwala na odpowiednie zaplanowanie leczenia.

Decyzję o wdrożeniu antybiotykoterapii zawsze podejmuje lekarz.