Vesicare

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	pęcherz nadreaktywny, nadreaktywność wypieracza pochodzenia neurogennego
Postać	tabletki powlekane, zawiesina doustna
Dawka	5 mg, 10 mg (tabletki), 1 mg/ml (zawiesina)
Substancja czynna	solifenacyna (bursztynian solifenacyny)

Vesicare — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną preparat Vesicare należy do leków cholinolitycznych z grupy antagonistów receptora muskarynowego M3. Działanie preparatu polega na hamowaniu skurczu mięśniówki gładkiej wypieracza. Lek zawiera substancję czynną solifenacynę. Ma postać tabletek powlekanych lub zawiesiny doustnej. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Solifenacyna po dostaniu się do organizmu zmniejsza aktywność pęcherza moczowego, łagodząc objawy takie jak nietrzymanie moczu, częstomocz czy parcie na pęcherz.

W określonych wskazaniach lek Vesicare stosowany jest u osób dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 lat. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Vesicare to:

• leczenie objawów choroby zwanej zespołem pęcherza nadreaktywnego u osób dorosłych (objawy: częstomocz, nietrzymanie moczu, parcie naglące, odczuwanie silnej potrzeby oddawania moczu);
• leczenie nadreaktywności wypieracza pochodzenia neurogonnego u dzieci w wieku od 2 do 18 lat (objawy: mimowolne skurcze pęcherza moczowego natury wrodzonej lub na skutek uszkodzenia nerwów kontrolujących pęcherz, nieleczona choroba może prowadzić do uszkodzenia pęcherza moczowego i nerek).

Ile kosztuje Vesicare?

Obecnie lek Vesicare dostępny jest w dwóch postaciach i w trzech wariantach opakowania, które różnią się m.in. stężeniem substancji czynnej. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Vesicare 5 (tabletki powlekane, 5 mg, 30 tabletek) - 66,70 PLN;
• Vesicare 10 (tabletki powlekane, 10 mg, 30 tabletek) - 66,70 PLN;
• Vesicare (zawiesina doustna, 1 mg/ml, 150 ml) - 90,50 PLN.

Czy lek Vesicare jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Vesicare nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Oznacza to, że trzeba pokryć całkowity koszt jego zakupu w aptece.

Vesicare — czy istnieją zamienniki?

Na ten moment nie ma bezpośredniego zamiennika dla leku Vesicare w postaci zawiesiny doustnej. W przypadku tabletek powlekanych jako zamienniki mogą być wykorzystywane m.in.: Adablok, Afenix, Aurosolin, Beloflow, Silamil, Solifenacin Medreg, Solifurin, Solinco, Soreca, Uronorm, Vesisol, Vesoligo, Zevesin 5 mg, Zevesin 10 mg. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę i o możliwości ich stosowania decyduje lekarz prowadzący.

Vesicare — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Vesicare ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Obie postaci leku należy przyjmować doustnie. Tabletki połyka się w całości, popijając płynem i można to robić podczas jedzenia lub niezależnie od posiłków. Zawiesinę doustną przyjmuje się raz dziennie przed lub po posiłku i po jej połknięciu należy wypić szklankę wody. Tej postaci leku nie należy przyjmować z jedzeniem lub innymi napojami. Aby dokładnie odmierzyć dawkę zawiesiny doustnej, stosuje się strzykawkę. Po każdym jej użyciu należy ją dokładnie przepłukać.

Standardowe dawkowanie w leczeniu osób dorosłych z zespołem pęcherza nadreaktywnego:

• zwykle stosowana dawka wynosi 5 mg (5 ml) raz na dobę;
• w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 10 mg (10 ml) raz na dobę.

Leczenie dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 lat z nadreaktywnością wypieracza pochodzenia neurogennego:

• dawka ustalana jest indywidualnie przez lekarza.

U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek konieczna może być modyfikacja standardowego dawkowania, jednak decyduje o tym lekarz na podstawie przeprowadzonych badań medycznych i oceny reakcji  organizmu na leczenie.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Vesicare. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej. Należą do nich m.in.: napady drgawek (konwulsje), przyspieszone bicie serca (tachykardia), trudności w oddychaniu, nadmierne pobudzenie, gromadzenie się moczu w pęcherzu, rozszerzone źrenice, suchość w jamie ustnej, ból głowy, zawroty głowy, omamy, zaburzenia widzenia, senność. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Vesicare — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie należy stosować leku Vesicare u kobiet w ciąży lub podejrzewających ciążę. Może to powodować zagrożenie dla płodu. Lekarz może zdecydować się na wprowadzenie leku w tej grupie pacjentek, jednak musi być to bezwzględnie konieczne i korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Substancja solfinacyna może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka. W związku z tym leku Vesicare nie należy podawać kobietom w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie ze względów bezpieczeństwa.

Vesicare — działania niepożądane

Lek Vesicare może powodować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. W przypadku ciężkich objawów należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. W wybranych przypadkach po przyjęciu 5 mg lub 10 mg bursztynianu solifenacyny odnotowywano:

• obrzęk naczynioruchowy z obrzękiem dróg oddechowych;
• ataki alergii;
• ciężkie reakcje skórne (np. złuszczanie się naskórka, powstawanie pęcherzy). 

Ponadto w trakcie terapii występowały takie działania niepożądane jak m.in.:

• suchość w jamie ustnej;
• niewyraźne widzenie;
• uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej;
• uczucie pełnego żołądka;
• ból brzucha;
• nudności;
• zgaga;
• odbijanie się;
• zaparcia;
• nudności;
• suchość w jamie nosowej;
• zespół suchego oka;
• zaburzenia odczuwania smaku;
• senność;
• zakażenie układu moczowego;
• zapalenie pęcherza moczowego;
• trudności z oddawaniem moczu;
• obrzęki kończyn dolnych;
• zmęczenie;
• suchość w gardle;
• refluks żołądkowo-przełykowy;
• świąd, wysypka;
• pokrzywka;
• bóle głowy;
• zawroty głowy;
• zatrzymanie moczu;
• zatkanie okrężnicy (zaleganie dużej ilości twardego stolca w okrężnicy);
• splątanie;
• omamy (halucynacje);
• zaburzenia głosu;
• zaburzenia czynności nerek;
• osłabienie siły mięśniowej;
• zaburzenia czynności wątroby;
• zmiany w EKG (odczuwalne bicie serca, nieregularne bicie serca, przyspieszone bicie serca);
• zwiększone ciśnienie w gałce ocznej.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Vesicare?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Vesicare należy skonsultować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazania do przyjmowania tego preparatu to:

• uczulenie na solifenacynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku;
• zatrzymanie moczu (stan, w którym pacjent nie może oddać moczu lub nie może opróżnić pęcherza moczowego);
• miastenia (choroba mięśni powodująca ich osłabienie);
• ciężkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np.: toksyczne rozdęcie okrężnicy, powikłanie związane z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy);
• jaskra z wąskim kątem przesączania;
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• choroby wątroby o umiarkowanym nasileniu lub ciężkie choroby nerek i jednoczesne stosowanie leków opóźniających wydalanie Vesicare z organizm (np. ketokonazol);
• planowane wykonanie zabiegów hemodializy.

Jeżeli u pacjenta występuje jakiekolwiek z tych przeciwwskazań, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo prowadzonego leczenia oraz jego skuteczność, redukując ryzyko poważnych działań niepożądanych.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Vesicare?

W określonych przypadkach należy zachować ostrożność w trakcie stosowania solifenacyny. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnozie. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują takie stany lub jednostki chorobowe jak:

• podwyższone ryzyko gromadzenia się moczu w pęcherzu (zatrzymania moczu);
• trudności z oddawanie moczu (słaby strumień moczu);
• trudności z opróżnieniem pęcherza moczowego (zwężenie drogi odpływu moczu z pęcherza moczowego);
• ciężkie zaburzenia czynności nerek;
• zaburzenia czynności wątroby o umiarkowanym nasileniu;
• zaburzenia drożności przewodu pokarmowego (zaparcia);
• rwący ból żołądka (przepuklina rozworu przełykowego);
• zgaga;
• zaburzenia układu nerwowego (neuropatia autonomicznego układu nerwowego);
• ryzyko spowolnienia pracy przewodu pokarmowego (perystaltyki).

Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania leku Vesicare należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. W ten sposób zmniejsza się ryzyko działań niepożądanych.

Z czym nie łączyć Vesicare?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Vesicare może wchodzić z nimi w interakcje, powodując zmianę działania lub skutki uboczne. Przeciwwskazane jest stosowanie leku zmniejszających wydalanie preparatu Vesicare (np. ketokonazol) w przypadku pacjentów z ciężkimi chorobami nerek lub chorobami wątroby o umiarkowanym nasileniu. 

Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• inne leki cholinolityczne - mogą nasilać swoje działanie lub powodować skutki uboczne;
• leki z grupy agonistów receptorów cholinergicznych - mogą osłabiać działanie leku Vesicare;
• bisfosfoniany - mogą powodować lub zaostrzać zapalenie przełyku;
• leki stymulujące perystaltykę przewodu pokarmowego (np. cyzapryd, metoklopramid) - lek Vesicare osłabia ich działanie;
• karbamazepina, fenytoina, ryfampicyna - mogą przyspieszać metabolizm leku Vesicare;
• werapamil, diltiazem, itrakonazol, nelfinawir, rytnowair, ketokonazol - spowalniają metabolizm leku Vesicare.

Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego przyjmowania tych leków z preparatem Vesicare. Należy się do tego stosować, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia niekorzystnych interakcji pomiędzy substancjami czynnymi.

Vesicare — skład leku

Podstawowy składnik leku Vesicare w obu postaciach to substancja czynna solfinacyna. Pozostałe substancje pomocnicze to:

• tabletki powlekane: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, magnezu stearynian, talk, makrogol, hypromeloza E464, dwutlenek tytanu E171, tlenek żelaza E172;
• zawiesina doustna: potasu polakrylin, propyl parahydroksybenzoesan E216, metylu parahydroksybenzoesan E218, glikol propylenowy E1520, symetykon (emulsja 30% składająca się z symetykonu, sorbitanu glikolu polietylenowego tristearynianu (E436), metylocelulozy (E461), glikolu polietylenowego stearynianu, glicerydów, gumy ksantanowej (E415), kwasu benzoesowego (E210), kwasu sorbinowego (E200), kwasu siarkowego (E513) i wody), acesulfam potasu E950, karbomer, ksylitol E967, naturalny aromat pomarańczowy (składający się z olejków eterycznych pomarańczowych, naturalnych substancji aromatyzujących, etanolu, glikolu propylenowego (E1520), butylohydroksyanizol (E320) i wody), woda oczyszczona, sodu wodorotlenek.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)