Texibax

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	wrzody żołądka lub dwunastnicy, choroba refluksowa przełyku, zespół Zollingera-Ellisona
Postać	tabletki dojelitowe
Dawka	20 mg, 40 mg
Substancja czynna	ezomperazol magnezowy

Texibax — działanie, przeznaczenie

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Texibax to inhibitor pompy protonowej. Preparat ma postać tabletek dojelitowych. Zawiera substancję czynną ezomperazol magnezowy. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Texibax dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Mechanizm działania substancji czynnej polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu wytwarzanego przez żołądek. Podstawowe wskazania do stosowania leku Texibax u osób dorosłych to:

• leczenie choroby refluksowej przełyku;
• leczenie choroby wrzodowej żołądka spowodowanej stosowaniem leków nazywanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ);
• leczenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy z zakażeniem bakteriami Helicobacter pylori;
• leczenie zbyt dużej ilości kwasu w żołądku spowodowanej przez zmianę rozrostową w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona);
• przedłużenie leczenia zapobiegającego ponownemu krwawieniu z wrzodów trawiennych po dożylnym dodaniu ezomeprazolu. 

Podstawowe wskazania do stosowania leku Texibax u młodzieży w wieku 12 lat i starszej to:

• leczenie choroby refluksowej przełyku;
• leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka z zakażeniem bakteriami Helicobacter pylori.

Texibax — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Obecnie lek Texibax dostępny jest w dwóch wariantach opakowania. Przy pełnej odpłatności jego cena to:

• Texibax (20 mg, 28 tabletek) - 9,25 PLN;
• Texibax (40 mg, 28 tabletek) - 17,40 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Texibax podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia. W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Wówczas jego cena to:

• Texibax (20 mg, 28 tabletek) - 5,10 PLN;
• Texibax (40 mg, 28 tabletek) - 9,10 PLN.

Co stosować zamiast Texibax?

Na rynku dostępne są leki, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci, co Texibax. Należą do nich m.in.: Emepradis, Esolifa, Escid Control, Esomeprazol Renantos, Esomeprazol Actavis, Esprazox, Refluxend, Nuclazox. O ich stosowaniu decyduje lekarz prowadzący. 

Co zawiera Texibax? Skład leku

Podstawowym składnikiem leku Texibax jest substancja czynna ezomperazol magnezowy. Pozostałe składniki pomocnicze to: hydroksypropyloceluloza, sacharoza, powidon K30, krospowidon typ B, skrobia kukurydziana, makrogol 6000, ftalan dietylu, ftalan hypromeloza HP-55S, talk, ftalan hypromeloza HP-50, krospowidon typ A, celuloza mikrokrystaliczna PH 101, celuloza mikrokrystaliczna PH 112, stearylofumaran sodu, Opadry 03B86651 Brown (HPMC 2910/Hypromeloza 6cP, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol / PEG 400, talk, żelaza tlenek czerwony (E 172)), makrogol 4000.

Texibax — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Texibax ustalane jest indywidualnie przez lekarza na podstawie stanu zdrowia pacjenta i wskazania medycznego. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Jeżeli wskazane jest długotrwałe stosowanie leku, to niezbędna jest kontrola lekarska. Preparat Texibax można też stosować doraźnie na wyraźne wskazanie lekarza. Tabletki można przyjmować o dowolnej porze dnia z jedzeniem lub na czczo. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Poniżej podano standardowe dawkowanie. 

Leczenie choroby wrzodowej spowodowanej zakażeniem Helicobacter pylori i zapobieganie nawrotom choroby u osób dorosłych:

• zalecana dawka to 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień;
• lekarz może zalecić jednoczesne stosowanie antybiotyków, np. amoksycyliny lub klarytromycyny.

Leczenie zgagi wywołanej chorobą refluksową żołądka u osób dorosłych:

• przy niewielkim uszkodzeniu przełyku zalecana dawka to 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie lub przez kolejne 4 tygodnie, jeżeli nie doszło do wyleczenia przełyku;
• po wyleczeniu przełyku zalecana dawka to 20 mg raz na dobę;
• w przypadku braku uszkodzenia przełyku zalecana dawka to 20 mg raz na dobę, a po uzyskaniu kontroli objawów lek stosuje się doraźnie maksymalnie do 20 mg raz na dobę;
• może dojść do konieczności dostosowania dawki u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby.

Leczenie nadmiaru kwasu w żołądku spowodowanego przez zmianę rozrostową w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona) u osób dorosłych: 

• zalecana dawka to 40 mg dwa razy na dobę;
• lekarz dostosuje dawkę w zależności od potrzeb pacjenta;
• maksymalna dawka to 80 mg dwa razy na dobę. 

Zapobieganie powstawaniu wrzodów żołądka lub wrzodów w górnej części jelita podczas stosowania leków z grupy NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych) u osób dorosłych: 

• zalecana dawka to 20 mg raz na dobę.

Leczenie wrzodów żołądka spowodowanych stosowaniem leków z grupy NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych) u osób dorosłych:

• zalecana dawka to 20 mg raz na dobę przez 4-8 tygodni.

Po dożylnym podaniu ezomeprazolu, przedłużenie leczenia zapobiegającego ponownemu krwawieniu z wrzodów trawiennych u osób dorosłych:

• zalecana dawka to 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

Leczenie objawowe zgagi wywołanej chorobą refluksową przełyku i młodzieży powyżej 12. roku życia:

• przy niewielkim uszkodzeniu przełyku zalecana dawka to 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie lub przez kolejne 4 tygodnie, jeżeli nie doszło do wyleczenia przełyku;
• po wyleczeniu przełyku zalecana dawka to 20 mg na dobę;
• w przypadku braku uszkodzenia przełyku zalecana dawka to 20 mg raz na dobę;
• może dojść do konieczności dostosowania dawki u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby.

Leczenie choroby wrzodowej spowodowanej zakażeniom Helicobacter pylori i zapobieganie nawrotom choroby u młodzieży powyżej 12. roku życia:

• zalecana dawka leku to 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień
• lekarz może zalecić jednoczesne stosowanie antybiotyków, np. amoksycyliny lub klarytromycyny.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Texibax. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. W takiej sytuacji należy skontaktować się z lekarzem. 

Texibax — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie powinno się stosować leku Texibax u kobiet w okresie ciąży lub podejrzewając ciążę. Preparat ten może powodować działania niepożądane. Lekarz może wdrożyć ten lek w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Na ten moment nie wiadomo, czy substancja czynna tabletek Texibax przenika do mleka matki. W związku z tym nie powinno stosować się tego leku w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to wskazane, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. 

Texibax — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Texibax mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczą każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku Texibax i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią:

• zaczerwienienie skóry z pęcherzami lub jej złuszczaniem, możliwe pęcherze i krwawienie z warg, oczu, jamy ustnej, nosa i narządów płciowych (możliwe objawy martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka lub zespołu Stevensa-Johnsona);
• nagły świszczący oddech, obrzęk warg, języka, gardła lub ciała, wysypka, omdlenia lub trudności w połykaniu (ciężka reakcja alergiczna);
• zażółcenie skóry, zmęczenie, ciemne zabarwienie moczu (możliwe objawy choroby wątroby). 

Inne odnotowywane dotychczas działania niepożądane to m.in.:

• łagodne polipy żołądka;
• nudności lub wymioty;
• ból głowy;
• ból brzucha, biegunka, wzdęcia, zaparcia, wpływ na żołądek lub jelita;
• suchość w jamie ustnej;
• zaburzenia snu (bezsenność);
• obrzęk stóp i kostek;
• zmiany w wynikach badań krwi obrazujących czynność wątroby;
• uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego);
• uczucie mrowienia, zawroty głowy, senność;
• złamanie w obrębie stawu biodrowego, kręgosłupa lub nadgarstka;
• guzkowata wysypka (pokrzywka), wysypka, swędzenie skóry;
• zaburzenia wzroku (np. niewyraźne widzenie);
• zaburzenia smaku;
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej;
• skurcz oskrzeli (nagły świszczący oddech lub zadyszka);
• uczucie pobudzenia, przygnębienia lub splątania;
• niskie stężenie sodu we krwi;
• zaburzenia dotyczące krwi (np. zmniejszenie liczby białych krwinek lub płytek krwi);
• bóle stawów lub bóle mięśni;
• wysypka podczas ekspozycji na słońce;
• złe samopoczucie i brak energii;
• wypadanie włosów (łysienie);
• choroby wątroby;
• zakażenia grzybicze obejmujące jelita;
• zwiększona potliwość;
• powiększenie piersi u mężczyzn;
• agresja;
• zaburzenia liczby krwinek, w tym agranulocytoza (niedobór białych krwinek);
• osłabienie mięśni;
• ciężkie zaburzenia czynności nerek;
• widzenie, czucie lub słyszenie rzeczy (omamy);
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby (prowadzące do zapalenia mózgu i niewydolności wątroby);
• reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS);
• zespół Stevensa-Johnsona;
• martwica toksyczno-rozpływna naskórka;
• wysypka przebiegająca z bólem stawów;
• zapalenie jelit;
• zmniejszenie stężenia magnezu we krwi;
• i inne. 

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymienione są w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Jakie są przeciwskazania do stosowania Texibax?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Texibax należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Podstawowe przeciwwskazania to:

• ciężka choroba wątroby;
• występująca kiedykolwiek reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do Texibax, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego;
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• planowanie wykonania badania krwi sprawdzającego stężenie chromograniny A.

Jeżeli występują jakiekolwiek z powyższych przeciwwskazań, to należy natychmiast poinformować o tym lekarza prowadzącego.

Jakie środki ostrożności należy zachować stosując Texibax?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy przypadek powinien podlegać indywidualnej diagnozie. Należy mieć na uwadze, że preparat Texibax może maskować inne choroby, dlatego trzeba od razu skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią takie objawy jak:

• oddawanie czarnych stolców z domieszką krwi;
• wymioty treścią pokarmową lub krwią;
• ból brzucha lub niestrawność;
• znaczna i niezamierzona utrata masy ciała, trudności z połykaniem. 

Szczególnej uwagi wymagają też pacjenci, u których występowały lub występują:

• osteoporoza (ze względu na zwiększone ryzyko złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa)
• jednoczesne stosowanie leków z grupy kortykosteroidów (może zwiększać ryzyko osteoporozy);
• wysypka skórna po podaniu leku Texibax (zwłaszcza wysypka w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych);
• ciężkie wysypki skórne po podaniu leku Texibax, w tym powodujące: owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych, zapalenie spojówek;
• objawy grypopodobne po podaniu leku Texibax, w tym: ból głowy i kończyn, gorączka. 

Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania leku Texibax należy omówić z lekarzem prowadzącym i następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. 

Texibax — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Texibax może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. W trakcie terapii nie wolno stosować nelfinawiru (podawany w leczeniu zakażeń wirusem HIV). Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie preparaty jak:

• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• leki przeciwzakrzepowe i rozrzedzające krew (np. warfaryna);
• antybiotyki (np. klarytromycyna i amoksycylina przepisywane w leczeniu wrzodów);
• klopidogrel (stosowany w celu zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi);
• atazanwir (stosowany w leczeniu zakażeń wirusem HIV);
• fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki);
• diazepam (stosowany w leczeniu lęku, w padaczce lub w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego);
• erlotynib (stosowany w leczeniu nowotworu);
• itrakonazol, ketokonazol, worykonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych);
• cyzapryd (stosowany w leczeniu niestrawności i zgagi);
• klomipramina, imipramina, cytalopram (stosowane w leczeniu depresji);
• digoksyna (stosowana w leczeniu zaburzeń czynności serca);
• cylostazol (stosowany w leczeniu chromania przestankowego - bólu kończyn dolnych);
• ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy);
• takrolimus (stosowany po przeszczepach narządów);
• metotreksat (stosowany w chemioterapii). 

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych środków z tej listy razem z lekiem Texibax decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)