Teldipin

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze
Postać	tabletki
Dawka	40 mg + 5 mg, 40 mg + 10 mg, 80 mg + 5 mg, 80 mg + 10 mg
Substancja czynna	telmisartan + amlodypina

Teldipin — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną tabletki Teldipin to lek złożony, który w swoim składzie zawiera antagonistę wapnia amlodypinę oraz antagonistę receptora AT1 angiotensyny II telmisartan. Ma postać tabletek. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Teldipin dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Działanie substancji wzajemnie się uzupełnia. Telmisartan hamuje wytwarzanie angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych. Amldopina blokuje przenikanie jonów wapnia do komórek ścian naczyń krwionośnych. To wszystko prowadzi do wyraźnego obniżenia ciśnienia tętniczego. 

Preparat ten przeznaczony jest dla osób dorosłych i nie zaleca się stosowania leku Teldipin u pacjentów poniżej 18. roku życia. Podstawowe wskazanie do przyjmowania leku Teldipin to lecenie wysokiego ciśnienia tętniczego w sytuacji, gdy można zastosować ten jeden preparat zamiast dwóch oddzielnych zawierających po jednej z wymienionych substancji czynnych.

Ile kosztuje Teldipin?

Obecnie lek Teldipin dostępny jest 10 wariantach opakowania, które różnią się stężeniem substancji czynnej w pojedynczej tabletce, a także ilością tabletek. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Teldipin (40 mg + 5 mg, 28 tabletek) - 13,50 PLN;
• Teldipin (40 mg + 5 mg, 56 tabletek) - 23,40 PLN;
• Teldipin (40 mg + 5 mg, 84 tabletki) - 33,95 PLN;
• Teldipin (40 mg + 10 mg, 28 tabletek) - 13,50 PLN;
• Teldipin (80 mg + 5 mg, 28 tabletek) - 25,95 PLN;
• Teldipin (80 mg + 5 mg, 56 tabletek) - 44,10 PLN;
• Teldipin (80 mg + 5 mg, 84 tabletki) - 64,00 PLN;
• Teldipin (80 mg + 10 mg, 28 tabletek) - 25,95 PLN;
• Teldipin (80 mg + 10 mg, 56 tabletek) - 44,10 PLN;
• Teldipin (80 mg + 10 mg, 84 tabletki) - 64,00 PLN.

Czy lek Teldipin jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Teldipin podlega całościowej lub częściowej refundacji w określonych sytuacjach. Za darmo otrzymują go pacjenci powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w tych wskazaniach oraz w takich jak nadciśnienie tętnicze u osób dorosłych w przypadkach innych niż określono w ChPL. Wówczas uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Teldipin (40 mg + 5 mg, 28 tabletek) - 6,00 PLN;
• Teldipin (40 mg + 5 mg, 56 tabletek) - 8,35 PLN;
• Teldipin (40 mg + 5 mg, 84 tabletki) - 11,35 PLN;
• Teldipin (40 mg + 10 mg, 28 tabletek) - 6,00 PLN;
• Teldipin (80 mg + 5 mg, 28 tabletek) - 10,90 PLN;
• Teldipin (80 mg + 5 mg, 56 tabletek) - 14,00 PLN;
• Teldipin (80 mg + 5 mg, 84 tabletki) - 19,20 PLN;
• Teldipin (80 mg + 10 mg, 28 tabletek) - 11,00 PLN;
• Teldipin (80 mg + 10 mg, 56 tabletek) - 14,00 PLN;
• Teldipin (80 mg + 10 mg, 84 tabletki) - 19,20 PLN.

Teldipin — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są dwa zamienniki leku Teldipin, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci. To leki Telam i Twynsta. Oba dostępne są tylko na receptę. Te leki należy stosować tylko zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego i po dostosowaniu odpowiedniej dawki substancji czynnych.

Teldipin — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Teldipin ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Tabletki należy przyjmować doustnie, połykając w całości i popijając wodą. Można to robić w trakcie posiłku lub niezależnie od niego. Lek Teldipin przyjmuje się codziennie o tej samej porze i nie wolno popijać go sokiem grejpfrutowym. Terapię kontynuuje się tak długo, jak zaleci to lekarz. Poniżej wskazano na zalecane dawkowanie leku.

Leczenie nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych:

• zazwyczaj zalecana dawka to jedna tabletka na dobę;
• odpowiednie stężenie substancji czynnych wskazuje lekarz prowadzący.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Teldipin. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym m.in.: znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, osłabienie, omdlenie, wstrząs, utrata przytomności. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Teldipin — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest stosowanie leku Teldipin po trzecim miesiącu ciąży. Nie zaleca się również stosowania leku Teldipin we wczesnym okresie ciąży. Może on powodować poważne zagrożenie dla dziecka i matki. Substancje czynne mogą przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka. W związku z tym leku Teldipin nie zaleca się u kobiet w okresie karmienia piersią, zwłaszcza w przypadku noworodków i wcześniaków. Wszelkie wątpliwości w tym zakresie należy omówić z lekarzem prowadzącym.

Teldipin — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Teldipin mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależy od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. W przypadku ciężkich objawów należy przerwać przyjmowanie tabletek i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Do tych objawów należą m.in.:

• zawał serca;
• nieprawidłowa czynność serca;
• obrzęk powiek, twarzy lub warg;
• posocznica (nazywana zatruciem krwi, ciężkie zakażenie z zreakcją zapalną całego organizmu);
• ciężkie reakcje skórne, w tym: nasilona wysypka, zaczerwienienie skóry, pokrzywka, silny świąd, łuszczenie się i obrzek skóry, powstawanie pęcherzy, zapalenie błon śluzowych (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona);
• zapalenie trzustki mogące powodować silny ból w nadbrzuszu promieniujący do pleców z bardzo złym samopoczucie;
• obrzęk języka lub gardła powodujący znaczne trudności w oddychaniu;
• nagły świszczący oddech, duszność lub trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej.

Inne odnotowywane dotychczas działania niepożądane to m.in.:

• uczucie smutku (depresja);
• omdlenie;
• trudności w zasypianiu;
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość);
• zakażenia układu moczowego;
• zakażenia górnych dróg oddechowych (np. zapalenie zatok, ból gardła, przeziębienie);
• duże stężenie potasu;
• uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego)
• niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie);
• bradykardia (wolna czynność serca);
• ból pleców, ból mięśni, kurcze mięśni;
• ból brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, biegunka, wymioty, wzdęcie;
• wysypka, nasilone pocenie się, świąd;
• duszność, kasze;
• zawroty głowy podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne);
• ból w klatce piersiowej, uczucie osłabienie;
• zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek;
• zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi;
• posocznica;
• uczucie niepokoju, senność;
• tachykardia (szybka czynność serca);
• zaburzenia widzenia;
• małe stężenie cukru we krwi (u pacjentów z cukrzycą);
• ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna)
• reakcja alergiczna (np. świąd, wysypka, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, świszczący oddech, niskie ciśnienie tętnicze, obrzęk twarzy);
• eozynofilia (zwiększenie liczby pewnego rodzaju białych krwinek);
• małopłytkowość (mała liczba płytek krwi);
• suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• zaburzenia smaku;
• niestrawność;
• objawy grypopodobne;
• ból kończyn, ból stawów, ból ścięgna;
• nagły obrzęk skóry i błon śluzowych mogący prowadzić do zgonu (obrzęk naczynioruchowy);
• wyprysk;
• pokrzywka;
• ciężka wysypka polekowa;
• nieprawidłowa czynność wątroby;
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny;
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych lub fosfokinazy kreatynowej we krwi;
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego;
• postępujące bliznowacenie tkanki płucnej (śródmiąższowa choroba płuc);
• obrzęk (zatrzymanie płynów);
• obrzęk okolicy kostek;
• kurcze mięśni;
• zaburzenia widzenia, podwójne widzenie;
• osłabienie, zmęczenie;
• zmiana rytmu wypróżnień, zaparcie, biegunka, niestrawność;
• nudności, ból brzucha;
• kołatanie serca;
• nagłe zaczerwienienie skóry, zwłaszcza twarzy;
• senność;
• zaburzenia oddawania moczu, zwiększona częstość oddawania moczu, zwiększona potrzeba oddawania moczu w nocy;
• kichanie/katar spowodowane zapaleniem błony śluzowej nosa;
• szum uszny;
• kaszel;
• wymioty;
• uczucie drętwienia lub mrowienia kończyn, utrata czucia bólu;
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała;
• niemożność uzyskania erekcji, dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn;
• dezorientacja;
• zwiększenie stężenia cukru we krwi (hiperglikemia);
• zapalenie wątroby;
• zwiększenie napięcia mięśniowego;
• zażółcenie skóry;
• nadwrażliwość na światło;
• zapalenie naczyń krwionośnych;
• ból głowy;
• i inne.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Teldipin?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Teldipin należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazania do przyjmowania amlodypiny i telmisartanu w postaci tych tabletek to:

• uczulenie na telmisartan, amlodypinę lub jakikolwiek inny składnik leku;
• II i III trymestr ciąży;
• ciężka choroba wątroby, w tym: zastój żółci, zwężenie dróg żółciowych; i inne;
• bardzo niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie);
• zwężenie zastawki aortalnej serca (stenoza aortalna);
• niewydolność serca po zawale serca;
• wstrząs kardiogenny;
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek i przyjmowanie aliskirenu.

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego. Wszystko po to, aby zadbać o wysoki standard bezpieczeństwa prowadzonej terapii.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Teldipin?

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie przyjmowani tabletek Teldipin. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnozie. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują lub występowały:

• zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych jedynej czynnej nerki lub obu nerek);
• choroba serca;
• choroba wątroby;
• choroba nerek lub stan po przeszczepie nerki;
• niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie);
• odwodnienie organizmu (nadmierna utrata wody);
• niedobór sodu z powodu stosowania diety z małą ilością soli, biegunki, wymiotów lub przyjmowania leków moczopędnych (diuretyków);
• zwiększenie stężenia aldosteronu (zatrzymanie wody i soli w organizmie łącznie z zaburzeniem równowagi elektrolitowej);
• niedawno przebyty zawał serca;
• cukrzyca;
• zwiększenie stężenia potasu we krwi;
• znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego (przełom nadciśnieniowy);
• konieczność zwiększenia dawki u pacjenta w podeszłym wieku;
• podejrzenie lub planowanie ciąży;
• planowany zabieg chirurgiczny;
• jednoczesne przyjmowanie takich leków jak: digoksyna, inhibitor konwertazy angiotensyny - ACE (np.: lizynopryl, enalapryl, ramipryl), aliskiren.

Wszelkie wątpliwości w zakresie przyjmowania leku Teldipin należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo i skuteczność leczenia.

Z czym nie łączyć Teldipin?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Teldipin może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie lub powodować skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne przyjmowanie aliskirenu u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności serca. Ponadto szczególną uwagę należy zwrócić na takie środki farmakologiczne jak:

• inhibitor konwertazy angiotensyny - ACE (np.: lizynopryl, enalapryl, ramipryl);
• inne leki obniżające ciśnienie tętnicze (np. amifostyna, baklkofen);
• barbiturany;
• opioidy;
• leki przeciwdepresyjne;
• leki moczopędne oszczędzające potas;
• substytuty soli kuchennej zawierające potas;
• antagoniści receptora angiotensyny II;
• leki moczopędne (diuretyki);
• niesteroidowe leki przeciwzapalne NLPZ (np. ibuprofen, kwas acetylosalicylowy);
• kortykosteroidy;
• leki przeciwgrzybicze (np. itrakonazol, ketokonazol);
• inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażeń HIV (np. nelfinawir, indynawir, rytonawir);
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• leki stosowane w leczeniu chorób serca (np. diltiazem, werapamil);
• leki hamujące układ odpornościowy pacjenta (np. temsyrolimus, syrolimus, takrolimus, ewerolimus);
• digoksyna;
• aliskiren;
• lit (stosowany w leczeniu depresji);
• trimetoprim (antybiotyk);
• heparyna;
• dantrolen (stosowany we wlewie w przypadku ciężkich zaburzeń temperatury ciała);
• cyklosporyna (lek immunosupresyjny);
• symwastatyna (lek zmniejszający stężenie cholesterolu).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego przyjmowania wybranego leku z tej listy z preparatem Teldipin decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami, aby ograniczyć ryzyko niekorzystnych interakcji.

Teldipin — skład leku

Lek Teldipin zawiera dwie substancje czynne: telmisartan i amlodypinę. Pozostałe składniki pomocnicze to: meglumina, sodu wodorotlenek, powidon K30, laktoza jednowodna, sorbitol, magnezu stearynian, żelaza tlenek żółty E172, sodu stearylofumaran, mannitol, kwas stearynowy i krzemionka koloidalna bezwodna.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)