Sertranorm

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	depresja, stany lękowe, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
Postać	tabletki powlekane
Dawka	50 mg, 100 mg
Substancja czynna	sertralina

Sertranorm — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Sertranorm należy do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i wykazuje działanie przeciwdepresyjne. Preparat ma postać tabletek powlekanych i zawiera substancję czynną sertralinę. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Setralina po dostaniu się do organizmu hamuje wychwyt zwrotny serotoniny. Dzięki temu wydłuża się czas działania serotoniny w synapsie oraz czas pobudzenia komórki odbiorczej. Prowadzi to do częstszego wysyłania impulsów nerwowych oraz do większej stymulacji zależnych komórek. Wpływa to na uspokojenie pacjenta oraz redukcję negatywnych objawów związanych z depresją czy też innymi zaburzeniami natury psychicznej. 

W zależności od wskazania medycznego lek Sertranorm przeznaczony jest dla osób dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 6-17 lat. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Sertranorm to:

• leczenie depresji i zapobieganie nawrotom depresji u osób dorosłych;
• leczenie zespołu lęku pourazowego u osób dorosłych;
• leczenie zespołu lęku społecznego u osób dorosłych;
• leczenie lęku napadowego u osób dorosłych;
• leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych u osób dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat.

Ile kosztuje Sertranorm?

Obecnie lek Sertranorm w postaci tabletek dostępny jest w dwóch wariantach opakowania. Różnią się one stężeniem substancji czynnej w pojedynczej tabletce. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Sertranorm (50 mg, 30 tabletek powlekanych) - 13,80 PLN;
• Sertranorm (100 mg, 30 tabletek powlekanych) - 26,00 PLN.

Czy lek Sertranorm jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Sertranorm podlega całościowej lub częściowej refundacji w wybranych wskazaniach. Za darmo otrzymują go pacjenci w wieku poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w chorobach psychicznych i upośledzeniu umysłowym. Wówczas uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Sertranorm (50 mg, 30 tabletek powlekanych) - 7,80 PLN;
• Sertranorm (100 mg, 30 tabletek powlekanych) - 4,15 PLN.

Sertranorm — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są leki, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci co Sertranorm. Należą do nich: Asentra, Asertin 50, Asertin 100, Miravil, Sastium, Sertagen, Sertralina Krka, Sertraline Apotex, Setraline Aurovitas, Setaloft 50 mg, Setaloft 100 mg, Stimuloton, Zolof, Zotral i inne. O możliwości ich stosowania decyduje lekarz prowadzący.

Sertranorm — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Sertranorm ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Tabletki przeznaczone są do przyjmowania doustnego. Tabletki połyka się w całości lub po podziale na dwie równe dawki raz dziennie rano, lub wieczorem. Można to robić z posiłkiem lub niezależnie od niego. Poniżej wskazano na standardowe dawkowanie w zależności od wskazania medycznego i wieku pacjenta. 

Leczenie depresji i zaburzeń obsesyjno-lękowych u osób dorosłych:

• zwykle stosowana dawka wynosi 50 mg na dobę;
• lekarz może zwiększyć dawkę stopniowo o 50 mg w odstępach co najmniej tygodniowych;
• maksymalna dawka dobowa wynosi 200 mg na dobę.

Leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku, zespołu lęku społecznego i zespołu lęku pourazowego u osób dorosłych:

• zwykle stosowana dawka wnosi 25 mg na dobę;
• po tygodniu lekarz powinien ją zwiększyć do 50 mg na dobę;
• maksymalna dawka dobowa wynosi 200 mg raz na dobę.

Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat:

• pacjenci w wieku od 6 do 12 lat: zalecana dawka początkowa to 25 mg na dobę, może być zwiększona do 50 mg na dobę i maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę;
• pacjenci w wieku od 13 do 17 lat: zalecana dawka początkowa to 50 mg na dobę i maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Sertranorm. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym: nudności, wymioty, senność, drżenia mięśniowe, przyspieszenie rytmu serca, zawroty głowy, pobudzenie, utratę przytomności. W takiej sytuacji lek należy odstawić i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Sertranorm — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie zaleca się stosowania leku Sertranorm u kobiet w ciąży lub podejrzewających ciążę. Lekarz może wdrożyć preparat w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Prowadzenie terapii zwiększa ryzyko m.in.: poważnego krwotoku z pochwy po porodzie oraz wystąpienie u noworodka ciężkiego powikłania zwanego zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka, oraz takich objawów jak: sine usta, trudności z oddychaniem, wymioty, problemy ze ssaniem, zasinienie skóry, zbyt gorąca lub zbyt zimna skóra, wzmożenie odruchów, pobudliwość, drżenie, skurcze mięśni, drgawki, duże zmęczenie, ciągły płacz, problemy z zasypianiem, małe stężenie cukru we krwi. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. 

Substancja czynna sertralina może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony karmionego dziecka. W związku z tym nie zaleca się stosowania leku Sertranorm u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to wskazane, to warto przerwać karmienie ze względów bezpieczeństwa. Decyduje o tym lekarz.

Sertranorm — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Sertranorm mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. Należy przerwać przyjmowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią ciężkie objawy, w tym:

• ciężka wysypka skórna z tworzeniem się pęcherzy (rumień wielopostaciowy), mogą to być objawy toksycznej rozpływnej martwicy naskórka lub zespołu Stevensa-Johnsona;
• pobudzenie, biegunka, splątanie, wysokie ciśnienie tętnicze, wysoka temperatura, przyspieszenie rytmu serca, nadmierna potliwość (objawy zespołu serotoniowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego);
• reakcja alergiczna lub alergia z objawami takimi jak: problemy z oddychaniem, obrzęk powiek, świszczący oddech, obrzęk twarzy lub warg, swędząca wysypka skórna;
• objawy depresji z myślami o samookaleczeniu lub myśli samobójcze;
• zażółcenie skóry i oczu (możliwe uszkodzenie wątroby);
• odczucie niepokoju ruchowego i niemożliwości usiedzenia na miejscu;
• atak padaczkowy;
• epizody maniakalne.

Ponadto w trakcie terapii odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• zmęczenie;
• zaburzenia wytrysku;
• suchość w jamie ustnej;
• nudności, biegunka;
• bóle głowy, zawroty głowy;
• senność, bezsenność;
• jadłowstręt, zwiększone łaknienie;
• ból gardła, katar, zapalenie oskrzeli;
• uderzenia gorąca;
• kołatanie serca;
• ziewanie;
• dzwonienie w uszach;
• zaburzenia widzenia;
• zaburzenia ruchów mięśniowych (zwiększone napięcie mięśniowe, zwiększona aktywność ruchowa, trudności z chodzeniem, brak uwagi, kurcze i mimowolne ruchy mięśni);
• zaburzenia smaku;
• depresja, pobudzenie, niepokój, nerwowość, koszmary senne, zgrzytanie zębami, obniżone zainteresowanie seksem;
• ból w klatce piersiowej, osłabienie, gorączka, złe samopoczucie;
• zwiększenie masy ciała;
• zaburzenia żołądkowe, wymioty, zaparcia, ból brzucha, oddawanie gazów;
• bóle mięśniowe, bóle stawowe, bóle pleców;
• nieregularne miesiączkowanie;
• zaburzenia wzwodu;
• zakażenia uszu;
• sezonowe reakcje alergiczne, nadwrażliwość, 
• małe stężenie hormonów tarczycy;
• choroba nowotworowa;
• myśli i zachowania samobójcze;
• powiększenie źrenic;
• ból uszu;
• zaburzenia pamięci, omdlenia, bezwolne kurcze mięśniowe, osłabienie czucia, migrena, zawroty głowy podczas wstawania, zaburzenia mowy, zaburzenia koordynacji;
• zaburzenia krwotoczne;
• przyspieszenie rytmu serca, problemy z sercem;
• obrzęk nóg, dreszcze, zwiększone pragnienie, trudności z chodzeniem;
• choroba zwyrodnieniowa stawów;
• zaburzenia seksualne, krwotok z pochwy;
• zwiększenie częstości oddawania moczu, problemy z oddawaniem moczu;
• zaburzenia zębów, smoliste stolce, zapalenie przełyku, hemoroidy, zaburzenia języka, zwiększone wydzielanie śliny;
• zwiększone stężenie enzymów wątrobowych;
• zmniejszenie masy ciała;
• fizyczne objawy spowodowane stresem lub emocjami, uzależnienie lekowe, koszmary senne;
• zaburzenia endokrynologiczne;
• duże stężenie cholesterolu;
• zaburzenia poziomu stężenia cukru we krwi;
• obrzęk węzłów chłonnych;
• zaburzenia wątroby (w tym ciężkie zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka);
• zaburzenia kości;
• przepuklina, zmniejszenie tolerancji lekowej;
• rozpad tkanki mięśniowej;
• zwiotczenie naczyń krwionośnych;
• zapalenie okrężnicy;
• częściowa utrata widzenia;
• szczękościsk;
• i inne. 

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Sertranorm?

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Sertranorm należy skontaktować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazane jest leczenie sertraliną w tej postaci, jeżeli u pacjenta występują:

• uczulenie na sertralinę lub jakikolwiek inny składnik leku;
• jednoczesne przyjmowanie: pimozydu, inhibitorów monoaminooksydazy - MAO (np. selegilina, moklobemid) lub podobnych leków do inhibitorów MAO (np. linezolid) - przerwa pomiędzy nimi musi wynieść minimum 14 dni.

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego. Wszystko po to, aby Sertranorm jako lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych był bezpieczny.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Sertranorm?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie przyjmowania tabletek Sertranorm. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występują:

• padaczka lub napady drgawkowe w wywiadzie;
• obecnie lub w przeszłości myśli o samookaleczeniu, lub myśli samobójcze;
• występująca w przeszłości choroba maniakalno-depresyjna (dwubiegunowa) lub schizofrenia;
• obniżone stężenie sodu we krwi;
• podeszły wiek (większe narażenie na zmniejszenie stężenia sodu we krwi);
• zespół serotoninowy lub złośliwy wątroby;
• zespół neuroleptyczny;
• choroba wątroby;
• zaburzenia krwotoczne (skłonność do siniaków);
• cukrzyca;
• choroby serca;
• obniżone stężenie magnezu;
• obniżone stężenie potasu;
• spowolnienie bicia serca;
• problemy z oczami, w tym niektóre rodzaje jaskry;
• leczenie elektrowstrząsami;
• zaburzenia w zapisie EKG (wydłużony odstęp QT);
• wiek poniżej 18. roku życia;
• niepokój ruchowy po zastosowaniu leku Sertranorm;
• pogłębienie depresji po zastosowaniu leku Sertranorm;
• zaburzenia czynności seksualnych po zastosowaniu leku Sertranorm;
• jednoczesne przyjmowanie takich leków jak: leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, kwas acetylosalicylowy), leki przeciwcukrzycowe, serotoninergiczne leki przeciwdepresyjne, tryptany, amfetaminy, leki zaburzające metabolizm serotoniny, leki antypsychotyczne.

Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii lekiem Sertranorm należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. Wszystko po to, aby jednocześnie zadbać o bezpieczeństwo i skuteczność prowadzonego leczenia.

Z czym nie łączyć Sertranorm?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Sertranorm może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie lub powodować skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne przyjmowanie:

• inhibitorów monoaminooksydazy - MAO (np. moklobemid stosowany w depresji, selegilina stosowana w leczeniu choroby Parkinsona, antybiotyk linezolid lub błękit metylenowy);
• leków podobnych do inhibitorów MAO;
• pimozydu (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych).

Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki zawierające aminokwas tryptofan;
• leki zawierające amfetaminy (stosowane w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, otyłości i narkolepsji);
• leki stosowane w leczeniu migreny (np. sumatryptan);
• leki stosowane w leczeniu silnego lub przewlekłego bólu (np.: tramadol, fentanyl i inne opioidy);
• leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (stosowane w leczeniu depresji);
• leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, kwas salicylowy);
• leki przeciwpadaczkowe (np.: fenobarbital, fenytoina, karbamazepina);
• leki moczopędne (diuretyki);
• leki przeciwcukrzycowe (np. tolbutamid);
• leki stosowane w leczeniu nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego, zgagi i choroby wrzodowej (np.: lanzoprazol, omeprazol, cymetydyna, rabeprazol, pantoprazol);
• inne leki przeciwdepresyjne (np.: nortryptilina, amitryptylina, fluwoksamina, nefazodon, fluoksetyna);
• leki stosowane w leczeniu schizofrenii i innych zaburzeń psychicznych (np.: olanzapina, lewomepromazyna, perfenazyna);
• leki na nadciśnienie tętnicze, ból w klatce piersiowej lub stosowane w celu regulacji częstości i rytmu serca (np.: diltiazem, werapamil, propafenon, flekainid);
• leki stosowane w znieczuleniu (np.: miwakurium, fentanyl, suksametonium);
• leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV/AIDS oraz zapalenia wątroby typu C (inhibitory proteazy, w tym telaprewir i rytonawir);
• niektóre leki przeciwpsychotyczne i antybiotyki, które zwiększają ryzyko zmian w elektrycznej aktywności serca;
• leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych (np.: klarytromycyna, ryfampicyna, erytromycyna, telitromycyna);
• leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (np.: itrakonazol, ketokonazol, flukonazol, worykonazol, pozakonazol);
• warfaryna i inne leki przeciwzakrzepowe;
• diazepam i inne leki uspokajające;
• lit (stosowany w leczeniu manii i depresji);
• tyklopidyna i inne leki przeciwpłytkowe;
• aprepitant i inne leki zapobiegające nudnościom i wymiotom po chemioterapii lub zabiegu operacyjnym;
• metamizol (stosowany w leczeniu bólu i gorączki).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz podejmuje decyzję o możliwości jednoczesnego stosowania wybranego leku z tej listy razem z tabletkami Sertranorm. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami, aby zredukować ryzyko wystąpienia niepokojących interakcji.

Sertranorm — skład leku

Podstawowy składnik leku Sertranorm to substancja czynna sertralina. Tabletka zawiera 50 mg sertraliny lub 100 mg sertraliny. Pozostałe składniki pomocnicze to: kroskarmeloza sodowa, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, powidon K30, stearynian magnezu, hypromeloza 6, hypromeloza 15, talk, dwutlenek tytanu E171, glikol propylenowy.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)