Pulnozin o smaku limonki

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	zakażenia dróg oddechowych
Postać	syrop
Dawka	50 mg/ml
Substancja czynna	karbocysteina

Pulnozin — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Pulnozin to lek z grupy mukolityków przeznaczonych do stosowania w zakażeniach dróg oddechowych. Preparat ma postać syropu. Za jego działanie odpowiada substancja czynna karbocysteina. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Pulnozin dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Działanie substancji czynnej polega na zwiększaniu syntezy sialomucyn oraz zmniejszaniu ilości fukozy, co zmienia właściwości śliny i wydzieliny śluzowej. W ten sposób zwiększa się płynność oraz zmniejsza lepkość wydzieliny w oskrzelach, co ułatwia jej odkrztuszanie. Syrop Pulnozin stosuje się u osób dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 2. roku życia. Ten produkt leczniczy stosuje się w leczeniu chorób układu oddechowego przebiegających z nadmiernym wytwarzaniem gęstej i lepkiej wydzieliny.

Ile kosztuje syrop Pulnozin?

Obecnie lek Pulnozin dostępny jest w jednym wariancie opakowania. Przy pełnej odpłatności średnia jego cena to:

• Pulnozin (50 mg/ml, syrop, 200 ml) - 16,20 PLN.

Czy lek Pulnozin jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparat ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Wpływ na jego cenę ma m.in. marża narzucona przez daną aptekę.

Pulnozin — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są leki zawierające taką samą substancję czynną w tej samej postaci. W tej grupie znajdują się: Mukolina, Pecto Drill, Mucopect Kids czy Mucopect. Inne podobne leki zawierające karbocysteinę w innej postaci to m.in.: Flegamax, Flegamax Forte, Pecto Drill (tabletki), Pulnozin (Tabletki), Mucopect Control, Pulnozin Junior malinowy, Auropect Comfort, Strepsils na kaszel i inne. 

Pulnozin  — jak dawkować?

Dawkowanie i stosowanie leku Pulnozin ustalane jest indywidualnie przez lekarza prowadzącego. Zawsze należy odmierzać dawkę za pomocą dołączonego dozownika. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. 

Standardowe dawkowanie u osób dorosłych to:

• dawka dobowa wynosi 2250 mg w dawkach podzielonych (15 ml 3 razy na dobę);
• po wystąpieniu działania mukolitycznego  dawkę zmniejsza się do 1500 mg na dobę (10 ml 3 razy na dobę). 

Standardowe stosowanie u dzieci i młodzieży:

• dzieci w wieku od 2 do 5 lat - 250 mg 2 razy na dobę;
• dzieci w wieku od 6 do 12 lat - 250 mg 3 razy na dobę;
• młodzież w wieku powyżej 12 lat — dawkowanie takie jak u osób dorosłych.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Pulnozin. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. 

Pulnozin — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie zaleca się stosowania leku Pulnozin u kobiet w ciąży. Największe ryzyko występuje w pierwszym trymestrze. Lekarz może wdrożyć preparat w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Nie powinno się przyjmować syropu Pulnozin w okresie karmienia piersią. Nie wiadomo, czy substancja czynna może przenikać do mleka matki. Jeżeli podawanie leku jest wskazane, to warto przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. 

Pulnozin — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Pulnozin mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Odnotowywane dotychczas objawy niepożądane to m.in.:

• biegunka;
• wymioty;
• nudności;
• nietrzymanie moczu;
• duszność;
• kołatanie serca;
• zawroty głowy;
• ból mięśni;
• ból głowy;
• reakcje nadwrażliwości (np. skurcz oskrzeli, pokrzywka, wysypka skórna);
• krwawienie z przewodu pokarmowego;
• dyskomfort w jamie brzusznej;
• niedoczynność tarczycy;
• zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze przechodzące w nadżerki na błonach śluzowych jamy ustnej, narządów płciowych, spojówek);
• śluzotok oskrzelowy;
• rumień wielopostaciowy.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Pulnozin — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Pulnozin należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Podstawowe przeciwwskazania to: 

• uczulenie na karbocysteinę lub jakikolwiek inny składnik syropu;
• czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy. 

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy pacjent wymaga indywidualnej diagnozy. Ostrożność zachowuje się u pacjentów, u których występowały lub występują:

• ciężka niewydolność oddechowa;
• astma oskrzelowa ze skurczem oskrzeli w wywiadzie;
• znaczne osłabienie (zmniejszenie odruchu kaszlowego może powodować ryzyko niedrożności dróg oddechowych);
• skłonność do powstawania wrzodów żołądka i dwunastnicy;
• zaburzenia czynności tarczycy.

W trakcie stosowania leku Pulnozin należy spodziewać się wzmożonego kaszlu i plwociny. W związku z tym tego syropu nie wolno stosować jednocześnie z innymi lekami przeciwkaszlowymi. Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy skonsultować z lekarzem prowadzącym i postępować zgodnie z jego zaleceniami.

Z czym nie łączyć leku Pulnozin?

Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Pulnozin może wchodzić w interakcje z innymi lekami i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

• leki przeciwkaszlowe;
• leki zmniejszające wydzielanie śluzu oskrzelowego. 

O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z syropem Pulnozin decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami w celu zachowania bezpieczeństwa terapii. 

Pulnozin syrop — skład leku

Podstawowym składnikiem syropu Pulnozin jest substancja czynna karbocysteina. Pozostałe składniki pomocnicze to: karmel E150, sacharoza, wodorotlenek sodu (do ustalania pH), aromat agrestowy Aroma grosella 63.2334, parahydroksybenzoesan metylu E218, woda oczyszczona.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)