Prenessa

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze, choroba wieńcowa, niewydolność serca, stan po zawale serca
Postać	tabletki
Dawka	4 mg, 8 mg
Substancja czynna	peryndopryl

Prenessa — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Prenessa to preparat z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE). Ma postać tabletek i zawiera w swoim składzie substancję czynną peryndopryl. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Prenessa dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Substancja czynna po dostaniu się do organizmu hamuje powstawanie angiotensyny II, co blokuje uwalnianie aldosteronu. W efekcie obserwuje się zmniejszenie częstotliwości i siły skurczu serca, a także obniżenie ciśnienia tętniczego. Ponadto lek wykazuje działanie ochronne na naczynia i wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe, dzięki czemu sprawdza się w profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego. 

Preparat Prenessa przeznaczony jest dla osób dorosłych i nie zaleca się jego stosowania u osób poniżej 18. roku życia. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Prenessa to:

• leczenie wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienie tętnicze);
• profilaktyka ryzyka wystąpienia incydentów sercowych (w tym: zawału serca u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową czy u osób po przebytym zawale serca i operacji przekrwiającej ukrwienie serca).

Ile kosztuje Prenessa?

Obecnie lek Prenessa dostępny jest w dwóch wariantach opakowania, które różnią się stężeniem substancji czynnej w pojedynczej tabletce. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Prenessa (4 mg, 30 tabletek) - 13,20 PLN;
• Prenessa (8 mg, 30 tabletek) - 24,85 PLN.

Czy lek Prenessa jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Prenessa podlega całościowej lub częściowej refundacji w wybranych wskazaniach medycznych. Za darmo otrzymują go pacjenci powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w tych wskazaniach i wówczas uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Prenessa (4 mg, 30 tabletek) - 9,40 PLN;
• Prenessa (8 mg, 30 tabletek) - 17,40 PLN.

Prenessa — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są leki, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci co Prenessa. Należą do nich: Vidotin, Ikarium, Apo-Perindox, Ikarium forte, Lextril, Perindanor, Perindopril, Perindopril Aurobindo, Perindopril Krka, Perindopril Medana czy Stopress. O możliwości ich stosowania decyduje lekarz.

Prenessa — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Prenessa ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Tabletki należy połknąć, popijając szklanką wody codziennie o tej samej porze przed posiłkiem, aby zwiększyć skuteczność terapii. Poniżej wskazano standardowe dawkowanie w zależności od wskazania medycznego. 

Leczenie wysokiego ciśnienia tętniczego:

• 4 mg peryndoprylu raz na dobę;
• w razie konieczności po miesiącu dawkę dobową można zwiększyć do 8 mg.

Leczenie stabilnej choroby wieńcowej:

• 4 mg peryndoprylu raz na dobę;
• w zależności od tolerancji leku lekarz może zwiększyć dawkę do 8 mg raz na dobę.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz w podeszłym wieku może być wskazane zmodyfikowanie dawkowania. Decyduje o tym lekarz prowadzący. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Prenessa. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym m.in.: zwolnienie lub przyspieszenie czynności serca (bradykardia lub tachykardia), nieprzyjemne uczucie nieregularnego i mocnego bicia serca, kołatanie serca, zawroty głowy, przyspieszenie i pogłębienie oddechu, niepokój, kaszel. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Prenessa — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest stosowanie leku Prenessa w II i III trymestrze ciąży. Nie zaleca się też podawania tego preparatu na wcześniejszym etapie ciąży. Jest to związane z tym, że może on poważnie zaszkodzić dziecku lub marce. Ponadto leku Prenessa nie powinno się stosować u kobiet w okresie karmienia piersią. Substancja czynna może przenikać do mleka matki i powodować skutki uboczne ze strony dziecka. W związku z tym lekarz podejmuje decyzję w zakresie bezpieczeństwa podawania środka Prenessa w tej grupie pacjentek.

Prenessa — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Prenessa mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależy od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. Należy natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem, jeżeli u pacjenta wystąpią:

• silne zawroty głowy lub omdlenie w wyniku niskiego ciśnienia tętniczego;
• obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, jamy ustnej, trudności w oddychaniu);
• skurcz oskrzeli (nagły świszczący oddech, duszność, ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu);
• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), objawy zapalenia wątroby;
• zapalenie trzustki (silny ból w nadbrzuszu, bardzo złe samopoczucie);
• osłabienie siły mięśni rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem (możliwe objawy udaru);
• dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej);
• zawał serca;
• rumień wielopostaciowy (wysypka, swędzące plamy na twarzy, ramionach lub nogach);
• zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda).

Ponadto w trakcie terapii odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• zawroty głowy;
• ból głowy;
• skrócenie oddechu (duszność);
• zaburzenia widzenia;
• uczucie mrowienia lub drętwienia rąk, lub stóp (parestezje);
• uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego);
• kaszel;
• szum uszny;
• zaburzenie widzenia;
• uczucie osłabienia;
• kurcze mięśni;
• reakcje alergiczne (wysypki, świąd);
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (ból brzucha, wymioty, nudności, zaburzenia smaku, niestrawność, zaparcie, biegunka);
• nasilony świąd lub ciężkie wysypki;
• zaburzenia snu;
• zaburzenia nastroju;
• suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• depresja;
• pocenie się;
• impotencja;
• złe samopoczucie;
• zaburzenia czynności nerek;
• tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze;
• zwiększenie liczby eozynofilów;
• omdlenia;
• senność;
• tachykardia;
• kołatanie serca;
• ból mięśni;
• ból stawów;
• ból w klatce piersiowej;
• obrzęk obwodowy;
• zapalenie naczyń krwionośnych;
• upadki;
• gorączka;
• reakcje nadwrażliwości na światło;
• nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych;
• ostra niewydolność nerek;
• nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi;
• zaostrzenie łuszczycy;
• ciemna barwa moczu, wymioty, nudności, dezorientacja, kurcze mięśni, drgawki;
• dezorientacja;
• zapalenie błony śluzowej nosa;
• eozynofilowe zapalenie płuc;
• zmiany obrazu krwi (np. zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych).

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Prenessa?

Przed zastosowaniem leku Prenessa należy zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania oraz skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Przeciwwskazania do przyjmowania tego preparatu to:

• uczulenie na peryndopryl, inny inhibitor ACE lub jakikolwiek inny składnik preparatu;
• obrzęk naczynioruchowy po zastosowaniu inhibitora ACE w przeszłości;
• obrzęk naczynioruchowy w rodzinie pacjenta lub u pacjenta w jakichkolwiek innych okolicznościach;
• ciężka choroba nerek powodująca, że dostarczenie krwi do nerek jest zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej);
• konieczność poddawania się dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą;
• II i III trymestr ciąży;
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek i jednoczesne stosowanie aliskirenu;
• jednoczesne stosowanie: sakubitrylu z walsartanem.

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo i skuteczność prowadzonej terapii.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Prenessa?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie przyjmowania tabletek Prenessa. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują:

• zwężenie tętnicy zaopatrującej nerkę w krew (zwężenie tętnicy nerkowej);
• stenoza aorty (zwężenie głównego naczynia krwionośnego prowadzącego z serca);
• cukrzyca;
• zaburzenia dotyczące zastawek serca;
• powiększenie mięśnia sercowego;
• nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu aldosteronu (pierwotny aldosteronizm);
• inne choroby nerek;
• choroby wątroby;
• inne choroby serca;
• stosowanie diety z małą ilością soli lub występowanie nasilonych wymiotów, lub biegunki czy też stosowanie leków zwiększających ilość moczu (leki moczopędne);
• poddawanie się hemodializie lub niedawno przebyty przeszczep nerki;
• konieczność poddanie się znieczuleniu lub zabiegowi chirurgicznemu;
• konieczność poddania się leczeniu odczulającemu;
• konieczność poddania się zabiegowi hemodializy lub aferezy cholesterolu LDL;
• kolagenoza (choroba tkanki łącznej), w tym twardzina lub toczeń układowy;
• jednoczesne przyjmowanie takich leków jak m.in.: zamienniki soli kuchennej zawierające potas, suplementy potasu, lit, aliskiren, antagonista receptora angiotensyny II (np.: telmisartan, walsartan, irbesartan), wildagliptyna, racekadortyl, ewerolimus, sirolimus, temsirolimus i inne leki należące do tzw. inhibitorów mTOR.

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeżeli na w trakcie przyjmowania leku Prenessa wystąpią:

• zażółcenie skóry i białkówek oczu (żółtaczka) i objawy choroby wątroby;
• zawroty głowy po przyjęciu pierwszej dawki;
• owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, ból gardła, gorączka (objawy zakażenia spowodowanego zmniejszeniem liczby krwinek białych);
• suchy kaszel utrzymujący się przez dłuższy czas.

Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. Wszystko po to, aby zadbać o skuteczność i bezpieczeństwo prowadzonego leczenia.

Z czym nie łączyć Prenessa?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że lek Prenessa może wchodzić z nimi w interakcje, wzajemnie zmieniając swoje działanie i powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne przyjmowanie takich preparatów jak:

• aliskiren u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek;
• sakubitryl z walsartanem.

Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki zawierające pseudoefedrynę lub fenylefrynę;
• leki przeciwbólowe (w tym kwas acetylosalicylowy);
• niesteroidowe leki przeciwzapalne - NLPZ (np. diklofenak, ibuprofen);
• zamienniki soli zawierające potas i preparaty potasu;
• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego i niewydolności serca, w tym leki moczopędne;
• leki oszczędzające potas (np. amiloryd, triamteren);
• inhibitory mTOR (np. temsirolimus, ewerolimus, sirolimus);
• preparaty potasu lub zamienniki soli zawierające potas;
• inne leki mogące zwiększyć poziom potasu w ciele (np. heparyna, kotrimoksazol, trimetoprym, takrolimus, cyklosporyna);
• leki rozszerzające naczynia krwionośne (w tym azotany);
• leki oszczędzające potas stosowane w leczeniu niewydolności serca: spironolakton i eplerenon;
• leki przeciwcukrzycowe (w tym insulina, doustne leki przeciwcukrzycowe, wildagliptyna);
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (prokainamid);
• leki stosowane w dnie moczanowej (allopurynol);
• leki stosowane w chorobach psychicznych, w tym depresji, zaburzeń lękowych, psychozy i schizofrenii (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne);
• baklofen (stosowany w leczeniu sztywności mięśni);
• sole litu (leki stosowane w leczeniu manii lub depresji);
• estramustyna (stosowana w leczeniu raka);
• złoto we wstrzyknięciach w leczeniu zapalenia stawów;
• racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości stosowania wybranych preparatów z tej listy decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego zaleceniami, aby zredukować ryzyko wystąpienia niekorzystnych interakcji.

Prenessa — skład leku

Podstawowy składnik leku Prenessa to substancja czynna peryndopryl z tert-butyloaminą. Pozostałe składniki pomocnicze to: krzemionka koloidalna bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna E460, laktoza jednowodna, wodorowęglan sodu, stearynian magnezu E572.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)