Metocard

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa
Postać	tabletki, roztwór do wstrzykiwań
Dawka	50 mg, 100 mg (tabletki), 1 mg/ml (roztwór)
Substancja czynna	metoprolol

Metocard — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Metocard to β-adrenolityk pozbawiony wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej. Lek ma postać tabletek powlekanych lub roztworu doustnego. Za jego działanie odpowiada substancja czynna metoprolol. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie środek ten dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Substancja czynna wykazuje działanie powodujące zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz obniżenia ciśnienia tętniczego. Dzieje się tak na skutek blokowania receptorów adrenergicznych typu beta, co ogranicza skutki działania adrenaliny i noradrenaliny. Preparat przeznaczony jest dla osób dorosłych. 

Podstawowe wskazania do jego stosowania to leczenie:

• nadciśnienia tętniczego;
• zaburzeń rytmu serca (arytmii);
• dławicy piersiowej;
• nadczynności tarczycy (pomocniczo). 

Ile kosztuje Metocard?

Obecnie lek Metocard dostępny jest w dwóch postaciach oraz w kilku opakowaniach. Przy pełnej odpłatności jego cena to:

• Metocard (50 mg, 30 tabletek) - 7,60 PLN;
• Metocard (100 mg, 30 tabletek) - 10,70 PLN;
• Metocard (1 mg/ml, 5 ampułek, roztwór do wstrzykiwań) - 68,00 PLN.

Czy lek Metocard jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Metocard w postaci tabletek podlega całościowej lub częściowej refundacji w określonych wskazaniach medycznych. Za darmo otrzymują go pacjenci w wieku poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia, a także kobiety w ciąży we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci, w tym w dodatkowym wskazaniu: ekstrasystolie pochodzenia komorowego u osób do 18. roku życia. Wówczas średnia cena leku to:

• Metocard (50 mg, 30 tabletek) - 5,75 PLN;
• Metocard (100 mg, 30 tabletek) - 4,65 PLN;

Metocard — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są różne leki, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci co Metocard. W przypadku tabletek są to m.in.: Metoprolol VP, Metohexal 25 ZK, Metohexal 50 ZK, Metohexal 100 ZK, Metohexal 150 ZK, Metohexal 200 ZK, Mecorlong, Metoprololum 123ratio. 

Metocard — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Metocard ustalane jest indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta i wskazania medycznego. Decyduje o tym lekarz. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek w obu postaciach przyjmuje się doustnie. Standardowe dawkowanie różni się w zależności od wskazania. 

Nadciśnienie tętnicze:

• dobowa dawka leku to od 100 do 400 mg podawane w jednej lub dwóch dawkach podzielonych;
• początkowo stosuje się 100 mg na dobę;
• z czasem lekarz może zalecić stosowanie większej dawki i zwiększać ją w odstępach tygodniowych o 100 mg.

Zaburzenia rytmu serca:

• zalecana dawka to od 50 do 100 mg 2 lub 3 razy na dobę;
• w razie potrzeby pacjent może zwiększyć dawkę do 300 mg w dawkach podzielonych.

Dławica piersiowa: 

• zalecana dawka to od 50 do 100 mg 2 lub 3 razy na dobę.

Nadczynność tarczycy:

• zalecana dawka to 50 mg 4 razy na dobę;
• lekarz może zalecić zmniejszenie tej dawki. 

Po przebyciu ostrej fazy zawału mięśnia sercowego:

• terapia doustna rozpoczyna się w ciągu 15 minut od ostatniego dożylnego podania metropololu;
• zalecana dawka to 50 mg co 6 godzin przez pierwsze 48 godzin
• dawka podtrzymująca to 200 mg na dobę w dawkach podzielonych. 

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Metocard. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej w tym m.in.:

• wstrząs kardiogenny;
• utrata przytomności (śpiączka);
• nudności, wymioty, sinica;
• skurcz oskrzeli;
• blok przedsionkowo-komorowy;
• znaczne zwolnienie rytmu zatokowego;
• ciężkie niedociśnienie;
• niewydolność serca;
• zatrzymanie akcji serca. 

W przypadku ich wystąpienia należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. 

Metocard — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych u płodu, leku Metocard nie powinno się stosować u kobiet w ciąży oraz planujących ciążę. Lekarz może wdrożyć ten preparat w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Substancja czynna przenika do mleka matki. W związku z tym nie należy stosować jej u kobiet w okresie karmienia piersią. Decyduje o tym lekarz. W określonych przypadkach należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. 

Metocard — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Metocard mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy zaprzestać stosowanie leku i skontaktować się natychmiast z lekarzem w przypadku reakcji alergicznej z takimi objawami jak m.in.:

• obrzęk twarzy, ust, języka i krtani;
• swędzenie i zaczerwienienie skóry;
• trudności w połykaniu;
• trudności w oddychaniu. 

Inne odnotowywane działania niepożądane to m.in.:

• zwolnione tętno;
• zmęczenie;
• skrócenie oddechu związane z forsownym wysiłkiem fizycznym;
• nudności, zaparcie, biegunka, bóle brzucha;
• zawroty głowy, kołatanie serca, bóle głowy;
• trudności w utrzymaniu równowagi (bardzo rzadko z omdleniem);
• zmęczenie;
• zwiększenie masy ciała;
• uczucie mrowienia i kłucie na skórze;
• ból w klatce piersiowej;
• zaburzenia w pobudzaniu przewodzenia w sercu;
• zatrzymanie płynów w organizmie;
• chwilowe pogorszenie objawów niewydolności serca;
• skrócenie oddechu, wysypki, zwiększona potliwość;
• zimne dłonie i stopy, wymioty, kurcze mięśni;
• depresja, bezsenność, koszmarne sny, zmniejszona koncentracja;
• wypadanie włosów;
• suchość w ustach, katar;
• zmiany w testach czynności wątroby;
• nerwowość, napięcie;
• pogorszenie cukrzycy;
• nieregularne bicie serca, zaburzenia przewodzenia w sercu;
• impotencja, choroba Peyroniego (plastyczne stwardnienie prącia);
• zaburzenia widzenia, zapalenie spojówek, suchość lub podrażnienie oczu;
• osłabienie mięśni, bóle stawów;
• szum w uszach, zaburzenia słuchu;
• martwica tkanek u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia;
• pogorszenie łuszczycy lub wystąpienie łuszczycy;
• nadwrażliwość na światło;
• zapalenie wątroby;
• zaburzenia smaku;
• dezorientacja, zaburzenia nastroju, omamy, zaburzenia pamięci;
• zmniejszenie liczby białych ciałek krwi lub płytek krwi. 

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Jakie są przeciwskazania do stosowania Metocard?

Przed rozpoczęciem stosowania metoprololu należy skontaktować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Podstawowe przeciwwskazania do stosowania tego leku to:

• uczulenie na metoprolol, inne leki beta-adrenolityczne lub jakikolwiek inny składnik leku;
• nieleczona niewydolność serca;
• zaburzenia przewodzenia lub blok serca;
• wolne bicie serca (poniżej 50 uderzeń na minutę);
• bardzo słabe krążenie;
• bardzo niskie ciśnienie krwi;
• ciężka astma lub przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP);
• kwasica metaboliczna (zachwianie równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie). 

Jeżeli występują jakiekolwiek z tych przeciwwskazań, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. 

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Metocard?

Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnozie. W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których występowały lub występują:

• cukrzyca (lek może maskować niskie stężenie cukru we krwi);
• nadczynność tarczycy (lek może maskować objawy nadczynności tarczycy w tym: nadmierną potliwość, przyspieszone bicie serca, zmniejszenie masy ciała, zwiększony apetyt, drżenie);
• astma;
• łuszczyca;
• planowana operacja;
• guz chromochłonny nadnerczy (powoduje podwyższone ciśnienie krwi). 

Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania leku Metocard należy skonsultować z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą, a następnie postępować zgodnie z ich wskazaniami.

Z czym nie łączyć Metocard?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Metocard może wchodzić w interakcje z innymi lekami i wzajemnie zmieniać swoje działanie. W trakcie terapii nie należy stosować takich leków jak:

• inhibitory MAO (leki stosowane w depresji);
• inne leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca (np. disopyramid);
• inne leki obniżające ciśnienie krwi (np. werapamil, diltiazem).

Ponadto uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki przeciwpsychotyczne (np. chlorprotyksen, triflupromazyna, chloropromazyna);
• inne leki beta-adrenolityczne (np. krople do oczu);
• glikozydy naparstnicy;
• hydralazyna (obniżająca ciśnienie krwi);
• cymetydyna (stosowana w chorobie wrzodowej);
• difenhydramina (lek przeciwhistaminowy);
• sertralina, fluoksetyna, paroksetyna (stosowane w depresji);
• terbinafina (stosowana w zakażeniach grzybiczych);
• celekoksyb (stosowany np. w bólu);
• propafenon, chinidyna, amiodaron (stosowane w nieregularnym biciu serca);
• hydroksychlorochina (stosowana w leczeniu malarii);
• ryfampicyna (antybiotyk);
• indometacyna (stosowana w bólu);
• klonidyna (stosowana w leczeniu migreny);
• lidokaina;
• anestetyki (stosowane podczas operacji);
• guanfacyna, alfa-metyldopa, rezerpina.

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania leku Metocard z tymi prepartami decyduje lekarz prowadzący. Wszystko po to, aby zachować wysoki poziom bezpieczeństwa terapii. 

Metocard— skład leku

Podstawowy składnik leku Metocard w obu postaciach to substancja metoprolol w postaci winianu. Pozostałe składniki tabletek to: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia ryżowa, stearynian magnezu, powidon, laktoza jednowodna, talk. Pozostałe składniki roztworu doustnego to: sodu chlorek i woda do wstrzykiwań. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)