Lorista

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze
Postać	tabletki powlekane
Dawka	25 mg, 50 mg, 1000 mg
Substancja czynna	losartan

Lorista — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Lorista to antagonista receptora angiotensyny II. Preparat ma postać tabletek powlekanych i w swoim składzie zawiera substancję czynną w postaci losartanu potasu. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Lorista dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Działanie losartanu polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II, co hamuje jej działanie. Dzięki temu obserwuje się zmniejszenie siły skurczu naczyń krwionośnych, co prowadzi do zmniejszenia częstotliwości rytmu serca oraz obniżenia ciśnienia tętniczego.

Preparat Lorista przeznaczony jest dla pacjentów dorosłych, młodzieży i dzieci od 6. roku życia. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Lorista to:

• leczenie wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat;
• leczenie przewlekłej niewydolności serca, gdy leczenie inhibitorami konwertazy angiotensyny nie jest odpowiednie i nie daje dobrych wyników;
• leczenie pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi i pogrubieniem ściany lewej komory serca, aby zmniejszyć ryzyko udaru mózgu;
• ochrona nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzyca typu 2 i jednocześnie laboratoryjnie potwierdzonymi zaburzeniami czynności nerek i białkomoczem.

Ile kosztuje Lorista?

Obecnie lek Lorista dostępny jest w kilku wariantach opakowań, które różnią się stężeniem substancji czynnej oraz ilością tabletek. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Lorista (25 mg, 28 tabletek) - 15,95 PLN;
• Lorista (50 mg, 28 tabletek) - 13,85 PLN;
• Lorista (50 mg, 56 tabletek) - 27,00 PLN;
• Lorista (50 mg, 84 tabletki) - 34,55 PLN;
• Lorista (100 mg, 28 tabletek) - 26,60 PLN.

Czy lek Lorista jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Lorista podlega całościowej lub częściowej refundacji w wybranych wskazaniach medycznych z wyjątkiem opakowania Lorista (25 mg, 28 tabletek). Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji.

W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenty w tych wskazaniach, a także osoby poniżej 18. roku życia w leczeniu: nadciśnienia tętniczego innego niż określone w ChPL, przewlekłej choroby nerek innej niż określona w ChPL, leczeniu renoprotekcyjnym w przypadkach innych niż określone w ChPL. Wówczas uśredniona cena leku to:

• Lorista (50 mg, 28 tabletek) - 6,30 PLN;
• Lorista (50 mg, 56 tabletek) - 11,95 PLN;
• Lorista (50 mg, 84 tabletki) - 11,95 PLN;
• Lorista (100 mg, 28 tabletek) - 11,55 PLN.

Lorista — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są podobne leki do tabletek Lorista, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci. Należą do nich m.in.: Loreblok, Cozaar, Losartan Genoptim, Losacor, Losartan Krka, Losartic, Presartan, Lozap 50, Xartan, Apo-Lozart, Zeprez, Lakea, Losagen, Losarlic, Losartan Bluefish, Losartan Kalium Jubilant, Sarve, Rasoltan, Sortabax, Losartan-1a Pharma, Losartanum 123ratio. Wszystkie one dostępne są na receptę i można stosować je na wskazanie lekarskie.

Lorista — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Lorista ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dawka ustalana jest na podstawie stanu zdrowia pacjenta oraz innych przyjmowanych leków. Tabletki powlekane Lorista przeznaczone są do przyjmowania doustnego. Tabletki połyka się w całości, popijając szklanką wody.

W przypadku osób dorosłych z wysokim ciśnieniem krwi zazwyczaj dawkowanie wygląda następująco:

• leczenie rozpoczyna się od dawki 50 mg losartanu raz na dobę;
• maksymalne działanie obniżające ciśnienie krwi obserwuje się po 3-6 tygodniach po rozpoczęciu leczenia;
• u niektórych pacjentów dawka może być zwiększona do 100 mg losartanu raz na dobę;
• jeżeli działanie substancji czynnej jest zbyt słabe lub zbyt silne, to należy skontaktować się z lekarzem.

Pacjenci z wysokim ciśnieniem krwi i cukrzycą typu 2 wymagają następująco dawkowania:

• leczenie rozpoczyna się od dawki 50 mg losratanu raz na dobę;
• dawka może być zwiększona do 100 mg raz na dobę;
• lek Lorista można podawać jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (p. alfa- i beta-adrenolitykami, lekami działającymi ośrodkowo, lekami blokującym kanały wapniowe, lekami moczopędnymi), z insuliną i innymi lekami przeciwcukrzycowymi (np. inhibitorami glukozydazy, glitazonami oraz pochodnymi sulfonylomocznika).

U pacjentów dorosłych z niewydolnością serca postępuje się wg schematu:

• leczenie rozpoczyna się od dawki 12,5 mg losartanu raz na dobę;
• dawkę można zwiększać w odstępach tygodniowych (podwajanie dawki) aż do dawki podtrzymującej;
• dopuszczalna maksymalna dawka leku to 150 mg losartanu na dobę;
• w tym wskazaniu zazwyczaj preparat Lorista stosowany jest z lekami moczopędnymi, glikozydami naparstnicy i beta-adrenolitykami.

Nie zaleca się stosowania leku Lorista u dzieci w wieku poniżej 6 lat. W przypadku dzieci i młodzieży w wieku 6-18 lat lek należy podawać ostrożnie. Zazwyczaj postępuje się wg poniższego schematu:

• dawka początkowa u pacjentów o masie ciała od 20 kg do 50 kg wynosi 0,7 mg na dobę na kg masy ciała (do 25 mg leku na dobę);
• lekarz może zwiększyć dawkę, jeżeli ciśnienie tętnicze nie jest dobrze kontrolowane.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby oraz powyżej 75. roku życia mogą wymagać indywidualnego dawkowania i podawania mniejszej dawki. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Lorista. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować obawy przedawkowania substancji czynnej, w tym m.in.: przyspieszoną czynność serca, zwolnioną czynność serca lub nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego.

Lorista — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest podawanie leku Lorista u pacjentek w II i III trymestrze ciąży. Jest to związane z tym, że preparat ten może powodować poważne zagrożenie dla dziecka. Nie zaleca się podawania tego preparatu również w I trymestrze ciąży, a także wśród pacjentek podejrzewających ciążę lub ją planujących. Lekarz może go wdrożyć, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Substancja czynna losartan może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane. W związku z tym nie zaleca się przyjmowania leku Lorista u pacjentek w okresie karmienia piersią. Dotyczy to szczególnie noworodków i wcześniaków.

Lorista — działania niepożądane

Lek Lorista należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. U pacjentów mogą występować skutki uboczne, jednak nie dotyczy to każdego przypadku. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. W przypadku ciężkich objawów należy przerwać leczenie i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub najbliższym oddziałem ratunkowym. Takie objawy to:

• ciężkie reakcje alergiczne (świąd, wysypka, obrzęk twarzy, ust, warg, gardła, trudności w oddychaniu, trudności w połykaniu).

Inne odnotowywane dotychczas działania niepożądane to m.in.:

• zmęczenie, osłabienie;
• zawroty głowy;
• zbyt duże stężenie potasu we krwi (hiperkaliemia);
• zbyt małe stężenie glukozy we krwi (hipoglikemia);
• niskie ciśnienie krwi;
• objawy ortostatyczne, w tym zmniejszenie ciśnienia podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej;
• zmiany czynności nerek (np. niewydolność nerek);
• niedokrwistość (zmniejszona liczba krwinek czerwonych);
• zwiększenie stężenia mocznika we krwi;
• zwiększenie stężenia kreatyniny i potasu w surowicy u pacjentów z niewydolnością serca;
• kaszel;
• miejscowe obrzęki;
• wysypka, świąd, pokrzywka;
• nudności, wymioty;
• biegunka, zaparcia;
• ból brzucha;
• ból głowy;
• zaburzenia snu;
• senność;
• skrócenie oddechu (duszność);
• silny ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa);
• uczucie przyspieszonej czynności serca (kołatanie serca);
• obrzęk naczynioruchowy;
• omdlenia;
• reakcje nadwrażliwości;
• zapalenie wątroby;
• udar mózgu;
• migotanie przedsionków (bardzo szybka i nieregularna czynność serca);
• zapalenie naczyń krwionośnych (np. plamica Schoenleina-Henocha);
• parestezje (uczucie drętwienia lub mrowienia);
• zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej we krwi;
• zaburzenia smaku;
• migrena;
• zapalenie trzustki;
• impotencja;
• objawy grypopodobne;
• zaburzenia czynności wątroby;
• zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość);
• dzwonienie, buczenie, brzęczenie, stukanie w uszach (szumy uszne);
• depresja;
• ogólne złe samopoczucie;
• małe stężenie sodu we krwi (hiponatremia);
• zwiększona wrażliwość na światło słoneczne;
• bóle pleców oraz zakażenia dróg moczowych;
• bóle stawów i mięśni;
• niewyjaśnione bóle mięśni oraz ciemne zabarwienie moczu (rabdomioliza).

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Lorista?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Lorista należy skonsultować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazane jest przyjmowanie tego preparatu, jeżeli u pacjenta występują:

• uczulenie na losartan lub jakikolwiek inny składnik leku;
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• II i III trymestr ciąży;
• zaburzenia czynności nerek lub cukrzyca i prowadzenie leczenia z lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren.

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Lorista?

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie stosowania leku Lorista. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występują:

• podejrzenie lub planowanie ciąży;
• I trymestr ciąży;
• zaburzenia czynności wątroby;
• niewydolność serca;
• zaburzenia czynności nerek;
• ciężka, zagrażająca życiu arytmia serca;
• pierwotny hiperaldosteronizm (zespół spowodowany zwiększonym wydzielaniem aldosteronu);
• schorzenia dotyczące zastawek serca lub mięśnia sercowego;
• choroba niedokrwienna serca;
• zaburzenia naczyniowo-mózgowe;
• występujący kiedykolwiek obrzęk naczynioruchowy;
• nasilone wymioty lub biegunka, które prowadza do nadmiernej utraty wody i soli z organizmu;
• przebyty niedawno przeszczep nerki;
• zwężenie lub zablokowanie naczyń krwionośnych prowadzących do nerek;
• jednoczesne stosowanie: leków moczopędnych, diety z ograniczoną ilością soli, beta-adrenolityków, leków mogących zwiększyć stężenie potasu we krwi, leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (w tym aliskirenu, inhibitorów konwertazy angiotensyny, lizynoprylu, analaprylu, ramiprylu).

Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami.

Z czym nie łączyć Lorista?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że środek Lorista może wchodzić z nimi w interakcje, wzajemnie zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie aliskirenu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub cukrzycą. Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• suplementy potasu;
• substytuty soli kuchennej zawierające potas;
• wybrane leki moczopędne (np.: spironolakton, triamteren, amiloryd);
• inne leki zwiększające stężenie potasu w surowicy krwi (np.: trimetoprym, heparyna);
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. inhibitory COX-2, indometacyna);
• inne leki zmniejszające ciśnienie krwi;
• leki przeciwpsychotyczne;
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
• inhibitory ACE;
• amifostyna;
• baklofen;
• lit.

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków decyduje lekarz prowadzący. Wszystko po to, aby zachować wysoki standard bezpieczeństwa prowadzonej terapii.

Lorista — skład leku

Podstawowy składnik leku Loritsa to substancja czynna losartan. Pozostałe składniki pomocnicze to: skrobia kukurydziana, skrobia żelowana kukurydziana, stearynian magnezu, krzemionka koloidalna bezwodna, cellaktoza (laktoza jednowodna i laktoza), talk, hypromeloza, dwutlenek tytanu E171, glikol propylenowy, żółcień chonolinowa E104. Skład może różnić się w zależności od stężenia substancji czynnej.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)