Lercan

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze
Postać	tabletki powlekane
Dawka	10 mg, 20 mg
Substancja czynna	lerkanidypina

Lercan — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną preparat Lercan to lek blokujący kanały wapniowe. Należy do grupy antagonistów wapnia (pochodnych dihydropirydyny) i wykazuje działanie obniżające ciśnienie tętnicze i zmniejszające obwodowy opór naczyniowy. Lek ma postać tabletek powlekanych i zawiera substancję czynną lerkanidypiną. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie preparat Lercan dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Mechanizm działania substancji czynnej polega na blokowaniu napływu jonów wapnia do wnętrza komórek mięśni gładkich ścian naczyń krwionośnych. Dzięki temu obniża się ciśnienie tętnicze i redukuje ryzyko poważnych zdarzeń zdrowotnych. 

Lercan to lek przeznaczony dla osób dorosłych i nie zaleca się stosowania go u pacjentów poniżej 18. roku życia. Podstawowe wskazania do jego przyjmowania to leczenie łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego (wysokiego ciśnienia tętniczego). O zasadności stosowania leku Lercan decyduje lekarz prowadzący. 

Lercan — ile kosztuje? Czy podlega refundacji?

Obecnie tabletki Lercan dostępne są w czterech wariantach opakowania. Różnią się one stężeniem substancji czynnej oraz ilością tabletek. Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparat ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Wpływ na jego cenę ma m.in. marża narzucona przez daną aptekę. Średnia cena leku to:

• Lercan (10 mg, 28 tabletek powlekanych) - 16,80 PLN;
• Lercan (10 mg, 56 tabletek powlekanych) - 18,00 PLN;
• Lercan (20 mg, 28 tabletek powlekanych) - 22,00 PLN;
• Lercan (20 mg, 56 tabletek powlekanych) - 33,00 PLN.

Czy Lercan ma zamienniki?

W aptece dostępne są leki zawierające tę samą substancję czynną w tej samej postaci co Lercan. Należą do nich: Karnidin, Kapizen, Lapress, Lerakta, Lecalpin, Lercanidipine Medreg, Pinecard, Lernidum, Primacor. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę i o możliwości ich stosowania decyduje lekarz prowadzący. 

Lercan tabletki — pełny skład leku

Podstawowy składnik leku Lercan to substancja czynna lerkanidypiny chlorowodorek. Pojedyncza tabletka zawiera 10 mg lub 20 mg lerkanidypiny. Pozostałe substancje pomocnicze to: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, stearynian magnezu, powidon K30, karboksymetyloskrobia sodowa typ A, dwutlenek tytanu E171, talk, makrogol 6000, hypromeloza, tlenek żelaza żółty E172 (Lercan 10 mg), tlenek żelaza czerwony E172 (Lercan 20 mg).

Jak dawkować preparat Lercan?

Stosowanie i dawkowanie leku Lercan ustalane jest indywidualnie przez lekarza prowadzącego. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Tabletki połyka się w całości, popijając niewielką ilością wody. Nie wolno popijać ich sokiem grejpfrutowym lub innymi sokami owocowymi. 

Standardowe dawkowanie u osób dorosłych wygląda następująco:

• zalecana dawka to 10 mg przyjmowane raz na dobę o tej samej porze, najlepiej rano na co najmniej 15 minut przed śniadaniem;
• w razie konieczności lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 20 mg na dobę, tabletkę 20 mg można dzielić na dwie równe dawki. 

Zazwyczaj nie ma konieczności modyfikowania dawkowania u osób w podeszłym wieku, jednak warto w tej grupie zachować szczególną ostrożność. Tak samo należy postępować u osób z zaburzeniami czynności wątroby i zaburzeniami czynności nerek, zwłaszcza w okresie zwiększania dawki dobowej do 20 mg. 

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Lercan. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. 

Lercan — czy można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią?

Lek Lercan nie jest zalecany u kobiet w okresie karmienia piersią, podejrzewających ciążę lub ją planujących. Jest to związane z tym, że może powodować zagrożenie dla płodu, noworodka lub matki. Lekarz może wdrożyć lek Lercan w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. W trakcie terapii rekomenduje się jednak stosowanie skutecznej metody antykoncepcji.

Substancja czynna leku Lercan może przenikać do mleka matki. W związku z tym leku nie podaje się u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to wskazane, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. 

Jakie działania niepożądane może wywołać lek Lercan?

U pacjentów stosujących lek Lercan mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych z poniższe listy należy odstawić lek i natychmiast skontaktować się z lekarzem:

• dławica piersiowa (ucisk w klatce piersiowej, zwiększona częstość występowania napadów dławicowych);
• reakcje alergiczne (objawy: wysypka, świąd, pokrzywka);
• omdlenia.

Ponadto w trakcie stosowania leku Lercan odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• szybka czynność serca;
• bóle głowy;
• nagłe zaczerwienienie twarzy, szyi lub górnej części klatki piersiowej (uderzenia gorąca);
• uczucie szybkiej lub nierównej czynności serca (kołatanie serca);
• obrzęk okolicy kostek;
• obniżenie ciśnienia tętniczego;
• zawroty głowy;
• nudności;
• zgaga;
• wysypka skórna;
• ból żołądka;
• ból mięśni;
• świąd;
• osłabienie;
• zmęczenie;
• oddawanie dużej ilości moczu;
• wymioty;
• senność;
• pokrzywka;
• biegunka;
• ból w klatce piersiowej;
• zwiększenie częstości oddawania moczu;
• zaburzenia czynności wątroby;
• obrzęk dziąseł;
• obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, trudności w połykaniu, trudności w oddychaniu;
• zmętnienie płynu (podczas zabiegu dializy z użyciem cewnika umieszczonego w jamie brzusznej). 

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Lercan — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Lercan należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwskazania do jego przyjmowania to:

• uczulenie na lerkanidypiny chlorowodorek oraz jakikolwiek inny składnik leku;
• ciężka choroba wątroby;
• niektóre choroby serca, w tym: nieleczona niewydolność serca, zwężenie drogi odpływu krwi z serca, przebyty zawał serca w ostatnim miesiącu lub niestabilna dusznica piersiowa (ból w klatce piersiowej);
• ciężka choroba nerek;
• konieczność poddania się dializoterapii;
• jednoczesne przyjmowanie leków będących inhibitorami metabolizmu wątrobowego w tym: leków przeciwwirusowych (np. rytonawir), antybiotyków makrolidowych (np. klarytromycyna, troleandomycyna, erytromycyna), leki przeciwgrzybicze (np. itrakonazol, ketokonazol);
• jednoczesne przyjmowanie cyklosporyny, spożywanie grejpfrutów lub picie soku grejpfrutowego.

Jeżeli występuje jakiekolwiek z tych przeciwwskazań, to powinno się poinformować lekarza i nie należy stosować leku Lercan. W określonych przypadkach należy zachować ostrożność. Każdy przypadek podlega indywidualnej diagnozie. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występowały lub występują:

• choroba wątroby;
• choroba nerek;
• choroby serca;
• ciąża lub planowanie ciąży;
• okres karmienia piersią. 

Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania leku Lercan należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami, aby zadbać o bezpieczeństwo terapii. 

Lercan — stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Na ten moment nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku Lercan u dzieci w wieku poniżej 18. lat, dlatego nie należy podawać go w tej grupie pacjentów. 

Z czym nie łączyć Lercan? Interakcje

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Lercan może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Przeciwwskazane jest jednoczesne przyjmowanie takich leków, jak:

• leki przeciwwirusowe (np. rytonawir);
• antybiotyki makrolidowe (np.: troleandomycyna, erytromycyna, klarytromycyna);
• leki przeciwgrzybicze (np. itrakonazol, ketokonazol);
• cyklosporyna (stosowana po przeszczepach narządów). 

Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego;
• beta-adrenolityki, np. metoprolol (stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, niewydolności serca i zaburzeń rytmu serca);
• digoksyna (stosowana w leczeniu chorób serca);
• fenobarbital, fenytoina, karbamazepina (stosowane w leczeniu padaczki);
• midazolam (lek nasenny);
• ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy);
• terfenadyna, astemizol (leki przeciwalergiczne);
• synwastatyna (lek zmniejszający stężenie cholesterolu we krwi);
• cymetydyna (w dawce większej niż 800 mg na dobę, stosowana w chorobie wrzodowej, niestrawności lub zgadze);
• sotalol, chinidyna, amiodaron (stosowane w przypadku szybkiej czynności serca).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego przyjmowania wybranych leków z tej listy z preparatem Lercan, Ze względów bezpieczeństwa należy postępować zgodnie z jego wskazaniami. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)