Konaten

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	kapsułki twarde
Postać	nadpobudliwość psychoruchowa z deficytem uwagi (ADHD)
Dawka	10 mg, 18 mg, 25 mg, 40 mg
Substancja czynna	atomoksetyna

Konaten — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Konaten to sympatykomimetyk o działaniu ośrodkowym. W swoim składzie zawiera substancję czynną atomoksetynę i ma postać kapsułek twardych. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Konaten dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Substancja czynna działa ośrodkowo, zwiększając stężenie noradrenaliny w mózgu. Dzięki temu zwiększa koncentrację oraz zmniejsza zachowania impulsywne, w tym nadmierną ruchliwość u pacjentów z ADHD. W ten sposób lek Konaten pomaga w zwiększeniu kontroli objawów ADHD. Jednocześnie preparat nie wykazuje działania pobudzającego i nie powoduje uzależnienia.

Preparat Konaten przeznaczony jest dla osób dorosłych, młodzieży oraz dzieci powyżej 6. roku życia. Podstawowe wskazania do jego stosowania to leczenie nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) z jednoczesnym stosowaniem terapii grupowej i terapii behawioralnej. O szczegółach leczeniach decyduje lekarz prowadzący.

Ile kosztuje Konaten?

Obecnie lek Konaten dostępny jest w czterech wariantach opakowania, które różnią się stężeniem substancji czynnej w pojedynczej aptece. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena tego preparatu w aptece to:

• Konaten (kapsułki twarde, 10 mg, 28 szt.) - 32,20 PLN;
• Konaten (kapsułki twarde, 18 mg, 28 szt.) - 54,95 PLN;
• Konaten (kapsułki twarde, 25 mg, 28 szt.) - 74,20 PLN;
• Konaten (kapsułki twarde, 40 mg, 28 szt.) - 114,55 PLN.

Czy lek Konaten jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Konaten podlega całościowej lub częściowej refundacji w wybranych wskazaniach medycznych. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w takich wskazaniach jak m.in.: nadpobudliwość psychoruchowe z deficytem uwagi oraz ze współistniejącymi chorobami, w tym: tikami, zespołem Tourette'a, zaburzeniami lękowymi lub z udokumentowaną nietolerancją, lub niepowodzeniem terapii lekami psychostymulującymi u dzieci od 6. roku życia oraz u młodzieży. Wówczas uśredniona cena leku to:

• Konaten (kapsułki twarde, 10 mg, 28 szt.) - 3,65 PLN;
• Konaten (kapsułki twarde, 18 mg, 28 szt.) - 3,20 PLN;
• Konaten (kapsułki twarde, 25 mg, 28 szt.) - 3,20 PLN;
• Konaten (kapsułki twarde, 40 mg, 28 szt.) - 3,20 PLN.

Konaten — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są zamienniki dla leku Konaten, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci. Wśród nich znajduja się: Auroxetyn, Atofab, Atromoxetina Accord, Atromoxetine Neuropharma. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę i można stosować je tylko na wyraźne wskazanie lekarza.

Konaten — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Konaten ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Preparat Konaten przyjmuje się raz lub dwa razy na dobę (rano i późnym popołudniem, bądź wczesnym wieczorem). Dzieci w trakcie przyjmowania kapsułek powinny znajdować się pod nadzorem osoby dorosłej. Jeżeli przy podawaniu preparatu raz dziennie wystąpią złe samopoczucie lub senność, to wskazane jest podzielenie go na dwie dawki. Kapsułki połyka się w całości w czasie posiłku lub między posiłkami. Aby zwiększyć skuteczność leczenia, lek Konaten należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Poniżej standardowe dawkowanie.

Leczenie osób dorosłych:

• dawka początkowa leku to 40 mg na dobę przez co najmniej 7 dni;
• następnie lekarz może zalecić zwiększenie stosowanej dawki podtrzymującej do poziomu od 80 mg do 100 mg na dobę;
• maksymalna dawka dobowa wynosi 100 mg.

Leczenie dzieci i młodzieży w wieku 6 lat tu starszych o masie ciała do 70 kg:

• dawka początkowa wynosi 0,5 mg na kg masy ciała przez co najmniej 7 dni;
• następnie lekarz może zwiększyć dawkowanie do zwykle stosowanej dawki podtrzymującej wynoszącej około 1,2 mg na kg masy ciała na dobę.

Leczenie dzieci i młodzieży w wieku 6 lat tu starszych o masie powyżej 70 kg:

• dawka początkowa leku to 40 mg na dobę przez co najmniej 7 dni;
• następnie lekarz może zwiększyć dawkowanie do zwykle stosowanej dawki podtrzymującej wynoszącej 90 mg do 100 mg na dobę;
• maksymalna dawka dobowa wynosi 100 mg.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Konaten. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym: objawy ze strony układu pokarmowego, drżenie, zawroty głowy, senność, nietypowe zachowanie lub zespół serotoninowy. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Konaten — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Brak danych na temat bezpieczeństwa stosowania leku Konaten u kobiet w ciąży. W związku z tym nie należy stosować tego preparatu w tej grupie pacjentek ani u kobiet podejrzewających ciążę lub ją planujących. Można to robić tylko na wyraźne wskazanie lekarskie, gdy korzyści z tym związane znacznie przewyższają ewentualne ryzyko.

Należy unikać podawania kapsułek Konaten u kobiet w okresie karmienia piersią. Substancja czynna może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka. Jeżeli podawanie preparatu jest konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

Konaten — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Konaten mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. W przypadku wystąpienia ciężkich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Dotyczy to takich objawów jak:

• odczuwane lub rzeczywiste przyspieszone bicie serca, zaburzenia rytmu serca;
• wahania nastroju lub zmiany nastroju;
• uczucie agresji;
• myśli lub skłonności samobójcze;
• wrogie nastawienie i złość (wrogość);
• napady drgawek;
• ciężkie reakcje alergiczne z takimi objawami jak: trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy i gardła, pokrzywka;
• objawy psychotyczne, w tym omamy, podejrzliwość i wiara w nieprawdziwe rzeczy;
• uszkodzenie wątroby;
• żółte zabarwienie skóry lub białkówek oczu;
• mocz o ciemnym zabarwieniu;
• świąd;
• zmęczenie;
• objawy grypopodobne;
• nieuzasadnione nudności (mdłości)
• ból w górnej prawej części brzucha pod żebrami występujący pod wpływem nacisku (tkliwość uciskowa).

Ponadto w trakcie leczenia lekiem Konaten odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• ból żołądka (brzucha);
• ból głowy;
• senność lub zawroty głowy;
• nudności lub wymioty;
• zmniejszenie łaknienia;
• zwiększenie ciśnienia tętniczego;
• przyspieszony rytm sera;
• suchość w jamie ustnej;
• problemy z zasypianiem;
• wczesne budzenie się;
• rozdrażnienie lub pobudzenie;
• zaburzenia snu;
• rozszerzone źrenice;
• brak apetytu;
• zaparcia;
• tiki;
• lęk;
• uczucie smutku lub brak nadziei;
• depresja;
• zaburzenia żołądkowe, niestrawność;
• wysypka;
• letarg;
• obrzęk;
• ból w klatce piersiowej;
• zaczerwienienie lub świąd skóry;
• zmniejszenie masy ciała;
• zmęczenie;
• zmniejszony popęd seksualny;
• zaburzenia smaku lub zmiana smaku;
• mrowienie albo drętwienie dłoni lub stóp;
• uderzenia gorąca lun nagłe zaczerwienienie;
• wzdęcia z oddawaniem gazów;
• zwiększona potliwość;
• brak siły lub energii;
• zaburzenia uzyskania wzwodu;
• ból w pachwinie u mężczyzn;
• zapalenie gruczołu krokowego;
• trudności w utrzymaniu wzwodu;
• opóźniony orgazm;
• skurcze menstruacyjne;
• zaburzenia oddawania moczu (np. trudności w rozpoczęciu oddawania moczu, częste oddawanie moczu, niemożność oddania moczu, ból podczas oddawania moczu);
• uczucie pragnienia;
• rozdrażnienie, roztrzęsienie;
• migrena;
• niewyraźne widzenie;
• nieprawidłowe odczucia skórne, takie jak pieczenie, kłucie, świąd lub mrowienie;
• napady drgawek;
• zaburzenia rytmu serca (wydłużenie odcinka QT);
• uczucie zimna w palcach dłoni i stóp;
• nieregularne miesiączkowanie;
• zaburzenia wytrysku;
• przedłużający się i bolesny wzwód;
• słabe krążenie krwi (choroba Raynauda);
• mimowolne zgrzytanie zębów;
• i inne.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wybrane objawy mogą różnić się w zależności od wieku pacjenta. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Konaten?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Konaten należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym oraz dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazane jest przyjmowanie tego preparatu, jeżeli u pacjenta występują:

• uczulenie na atomoksetynę lub jakikolwiek inny składnik preparatu;
• ciężkie zaburzenia rytmu serca;
• choroba oczu — jaskra z wąskim kątem przesądzania (zwiększone ciśnienie w gałce ocznej);
• ciężkie choroby związane z naczyniami krwionośnymi w mózgu, w tym: udar, obrzęk i osłabienie fragmentu naczynia krwionośnego (tętniak), zwężenie lub zatkanie naczynia krwionośnego;
• guz nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy);
• przyjmowanie obecnie lub w ciągu ostatnich dwóch tygodni leku z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), w tym: fenelzyny.

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo stosowanej terapii.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Konaten?

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie przyjmowania leku Konaten. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują:

• choroby układu sercowo-naczyniowego;
• przebyty udar;
• nagłe zmiany ciśnienia tętniczego lub rytmu serca;
• objawy psychotyczne, w tym halucynacje;
• choroby wątroby;
• wysokie ciśnienie tętnicze krwi;
• niskie ciśnienie tętnicze krwi;
• nieprzyjazne i złe nastawienie;
• uczucie agresji;
• mania (podniecenie lub nadmierne pobudzenie);
• pobudzenie;
• nastrój inny niż zwykle (wahania nastroju);
• uczucie wielkiego smutku;
• padaczka w wywiadzie lub napady drgawek w przeszłości;
• trudne do opanowania i powtarzające się drgania jakiejkolwiek części ciała;
• trudne do opanowania powtarzania dźwięków lub słów;
• choroby serca (w tym wady serca);
• przyspieszony rytm serca;
• myśli lub zachowania samobójcze;
• przyjmowanie jakichkolwiek innych leków;
• wystąpienie nagłej śmierci z niewyjaśnionej przyczyny w rodzinie pacjenta.

Ponadto stosowanie leku Konaten zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, w tym takich objawów jak: niepokój psychoruchowy, dezorientacja, omamy, brak koordynacji i sztywność, przyspieszenie akcji serca, szybkie zmiany ciśnienia krwi, podwyższona temperatura ciała, śpiączka, nagłe zaczerwienienie skóry, potliwość, przesadne odruchy, wymioty, nudności i biegunka.

Lek ten może powodować też nietypowe zmiany w zachowaniu lub nastroju, dlatego należy zachować ostrożność. Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. W trakcie leczenia lekarz powinien regularnie sprawdzać u pacjenta:

• ciśnienie tętnicze krwi i rytm serca;
• wzrost i masę ciała.

Z czym nie łączyć Konaten?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Konaten może wchodzić w interakcje z innymi lekami, wzajemnie zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), w tym: fenelzyny. Pomiędzy tymi lekami musi być minimum 14 dni przerwy. 

Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki przeciwdepresyjne (np.: wenlafaksyna, imipramina, fluoksetyna, paroksetyna, mirtazapina);
• niektóre leki stosowne w leczeniu chorób psychicznych;
• niektóre leki na kaszel lub przeziębienie, które mogą wpływać na ciśnienie tętnicze krwi;
• leki, które zwiększają ciśnienie tętnicze krwi lub są stosowane w kontroli ciśnienia tętniczego krwi;
• leki wydłużające czas usuwania leku Konaten z organizmu (np. terbinafina, chinidyna);
• leki zwiększające ryzyko napadów drgawkowych;
• leki, które zwiększają stężenie elektrolitów we krwi;
• wybrane antybiotyki (np. moksyfloksacyna, erytromycyna);
• leki przeciwmalaryczne;
• leki stosowane w kontroli rytmu serca;
• salbutamol (stosowany w leczeniu astmy).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy i atomoksetyny w postaci preparatu Konaten. Należy się do tego stosować, aby zachować bezpieczeństwo terapii i zredukować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Konaten — skład leku

Podstawowy składnik leku Konaten to substancja czynna atomoksetyna. Pozostałe składniki pomocnicze to: skrobia kukurydziana żelowana, dimetykon, krzemionka koloidalna bezwodna, laurylosiarczan sodu, żelatyna, dwutlenek tytanu E171, tlenek żelaza żółty E172, indygotyna E132, glikol propylenowy, szelak, tlenek żelaza czarny E172. Szczegółowy skład może różnić się w zależności od dawki leku.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)