Helides

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	choroba refluksowa przełyku, nadprodukcja kwasu solnego, wrzody żołądka i dwunastnicy
Postać	kapsułki dojelitowe twarde
Dawka	20 mg, 40 mg
Substancja czynna	ezomeprazol

Helides — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Helides to inhibitor pompy protonowej, który wykazuje działanie zmniejszające ilość wytwarzanego w żołądku kwasu solnego. Preparat ma postać kapsułek dojelitowych twardych i zawiera substancję czynną ezomeprazol. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Po dostaniu się do organizmu ezomeprazol hamuje pompę protonową w komórkach okładzinowych żołądka, co daje efekt w postaci zmniejszonej ilości wytwarzanego kwasu solnego.

W określonych wskazaniach medycznych środek Helides przeznaczony jest dla osób dorosłych oraz młodzieży. Podstawowe wskazania do stosowania leku Helides to:

• leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku (choroba refluksowa przełyku) u osób dorosłych oraz młodzieży w wieku 12 lat i starszej;
• leczenie choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy współistniejącego z zakażeniem Helicobacter pylori u osób dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej;
• leczenie w celu zapobiegania nawrotom refluksowego zapalenia przełyku u osób dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej;
• zespól Zollingera-Ellisona (zbyt duża ilość kwasu solnego w żołądku spowodowana przez gruczolaka trzustki) u osób dorosłych;
• przedłużenie leczenia po zastosowanym dożylnie ezomeprazolu w celu zapobiegania nawrotom krwawienia z wrzodów u osób dorosłych.

Ile kosztuje Helides?

Obecnie lek Helides dostępny jest w czterech wariantach opakowania, które różnią się ilością kapsułek oraz stężeniem substancji czynnej w pojedynczej kapsułce. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Helides (kapsułki dojelitowe twarde, 20 mg, 28 szt.) - 9,45 PLN;
• Helides (kapsułki dojelitowe twarde, 20 mg, 56 szt.) - 17,40 PLN;
• Helides (kapsułki dojelitowe twarde, 40 mg, 28 szt.) - 17,80 PLN;
• Helides (kapsułki dojelitowe twarde, 40 mg, 56 szt.) - 32,75 PLN.

Czy lek Helides jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Helides podlega całościowej lub częściowej refundacji w wybranych wskazaniach medycznych. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach z decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w tych wskazaniach i wówczas uśredniona cena preparatu to:

• Helides (kapsułki dojelitowe twarde, 20 mg, 28 szt.) - 5,30 PLN;
• Helides (kapsułki dojelitowe twarde, 20 mg, 56 szt.) - 9,10 PLN;
• Helides (kapsułki dojelitowe twarde, 40 mg, 28 szt.) - 9,50 PLN;
• Helides (kapsułki dojelitowe twarde, 40 mg, 56 szt.) - 16,35 PLN.

Helides — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są inne leki zawierające taką samą substancję czynną w tej samej postaci co Helides. Należą do nich m.in.: Mesopral, Esomeprazol Alugastrin czy Emanera. Wybrane z nich dostępne są tylko na receptę i o możliwości ich stosowania decyduje lekarz prowadzący. To one mogą być zamiennikami dla Helidesu.

Helides — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Helides ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dawkowanie uzależnione jest m.in. od wieku pacjenta i wskazania medycznego. W przypadku długotrwałej terapii wymagane jest regularne kontrolowanie stanu zdrowia pacjenta. Kapsułki można stosować o dowolnej porze dnia, w tym z posiłkiem lub na czczo. Należy połykać je w całości, popijając szklanką wody. Nie wolno ich żuć ani kruszyć, aby zawartość kapsułki nie otworzyła się w jamie ustnej. Poniżej wskazano na standardowe dawkowanie w wybranych wskazaniach medycznych.

Leczenie zgagi powodowanej przez chorobę refluksową przełyku u osób dorosłych i młodzieży od 12. roku życia:

• przy uszkodzeniu przełyku zalecana dawka wynosi 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie;
• lekarz może zalecić przedłużenie powyższego dawkowania o kolejne 4 tygodnie;
• po wyleczeniu przełyku dawka powinna wynosić 20 mg raz na dobę;
• jeżeli lekarz nie stwierdzi uszkodzenia przełyku, to podaje się lek w dawce 20 mg raz na dobę;
• po uzyskaniu kontroli choroby lek Helides jest stosowany doraźnie w dawce 20 mg raz na dobę, jeżeli zaleci to lekarz;
• u pacjentów z grupy ryzyka, w tym z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, wskazane może być podawanie mniejszej dawki.

Leczenie choroby wrzodowej współistniejącej z zakażeniem Helicobacter pylori oraz zapobieganie jej nawrotom u osób dorosłych i młodzieży od 12. roku życia:

• zalecana dawka to jedna kapsułka 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień;
• jednocześnie należy stosować antybiotyk przepisany przez lekarza. 

Leczenie wrzodów żołądka spowodowanych stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych u osób dorosłych:

• zalecana dawka to jedna kapsułka 20 mg raz na dobę przez 4 do 8 tygodni.

Zapobieganie wystąpienia choroby wrzodowej żołądka podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych u osób dorosłych:

• zalecana dawka to jedna kapsułka 20 mg raz na dobę.

Stosowanie w przedłużonym leczeniu po zastosowanym dożylnie ezomeprazolu w celu zapobiegania nawrotom krwawienia z wrzodów u osób dorosłych: 

• zalecana dawka to jedna kapsułka 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

Zbyt duża ilość kwasu solnego w żołądku spowodowana przez gruczolaka trzustki (zespół Zollingera-Ellisona) u osób dorosłych:

• zalecana dawka to jedna kapsułka 40 mg dwa razy na dobę;
• maksymalna dawka wynosi 80 mg dwa razy na dobę.

Jeżeli pacjent ma trudności z połykaniem, to można ostrożnie otworzyć kapsułkę nad szklanką z niegazowaną wodą i wsypać do niej zawartość kapsułki. Po wymieszaniu roztwór należy wypić w ciągu 30 minut od przygotowania. 

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Helides. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. 

Helides — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie zaleca się stosowania leku Helides u kobiet w ciąży, podejrzewających ciążę lub ją planujących. Lekarz może podjąć decyzję o wdrożeniu preparatu w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Nie ma danych na temat przenikania substancji czynnej do mleka matki, dlatego ze względów bezpieczeństwa kapsułek Helides nie podaje się kobietom w okresie karmienia piersią. Nie można wykluczyć negatywnego wpływu leku na karmione dziecko, dlatego warto zachować podwyższoną ostrożność.

Helides — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Helides mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu pacjenta oraz jego stanu zdrowia. W przypadku wystąpienia ciężkich objawów z poniższej listy należy zaprzestać stosowania kapsułek Helides i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem: 

• ciężka reakcja alergiczna z nagłym świszczącym oddechem, opuchnięciem warg, gardła, języka lub ciała, trudnościami z przełykaniem, wysypką lub omdleniami;
• złuszczanie naskórka i powierzchownych błon śluzowych;
• martwica toksyczno-rozpływna naskórka;
• zespół Stevensa-Johnsona;
• reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi - DRESS;
• rumień wielopostaciowy;
• objawy choroby wątroby (np. żółta skóra, ciemny mocz i złe samopoczucie).

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• łagodne polipy żołądka;
• nudności lub wymioty;
• ból głowy;
• biegunka;
• bóle brzucha;
• zaparcia;
• wzdęcia z oddawaniem wiatrów;
• zaburzenia snu (w tym bezsenność);
• suchość w jamie ustnej;
• zawroty głowy;
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego;
• mrowienia i drętwienia (parestezje);
• uczucie kłucia;
• senność;
• obrzęki stóp i wokół kostek;
• zmiany w badaniach krwi oceniających czynność wątroby;
• złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa;
• zmiany odczuwania smaku;
• stan zapalny w jamie ustnej;
• małe stężenie sodu we krwi;
• zaburzenia wzroku (np. niewyraźne widzenie);
• uczucie pobudzenia, depresja, dezorientacja;
• zaburzenia krwi (np.: zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek krwi, agranulocytoza, upośledzenie odporności pacjenta);
• skurcz oskrzeli (nagła duszność, trudności w oddychaniu):
• łysienie;
• schorzenia wątroby (w tym: żółtaczka, żółte zabarwienie skóry i białkówek oczu, uczucie zmęczenia, ciemny kolor moczu);
• zakażenia grzybicze zwane pleśniawką, w tym na jelitach;
• zwiększona potliwość;
• wysypka skórna po kontakcie skóry ze słońcem;
• brak energii i złe samopoczucie;
• bóle stawów lub mięśni;
• agresja;
• omamy;
• osłabienie mięśni;
• powiększenie piersi u mężczyzn;
• ciężkie choroby nerek;
• ciężkie choroby wątroby mogące prowadzić do niewydolności wątroby i zapalenia mózgu;
• zmniejszenie stężenia magnezu we krwi;
• zapalenie jelit.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Helides?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Helides należy skonsultować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazania do przyjmowania tych kapsułek to:

• uczulenie na ezomeprazol lub jakikolwiek inny składnik leku;
• uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej (np.: omeprazol, rabeprazol, lanzoprazol, pantoprazol);
• jednoczesne stosowanie leku zawierającego nelfinawir stosowany w leczeniu zakażenia HIV.

Jeżeli u pacjenta występuje jakiekolwiek z tych przeciwwskazań, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Wszystko po to, aby zadbać o najwyższy standard bezpieczeństwa oraz skuteczność prowadzonego leczenia.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Helides?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie stosowania leku Helides. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują takie stany lub jednostki chorobowe jak:

• ciężkie choroby nerek;
• ciężkie choroby wątroby;
• występująca kiedykolwiek reakcja skórna w wyniku stosowania leku zmniejszającego wydzielanie kwasu żołądkowego;
• osteoporoza;
• przyjmowanie leków z gripy kortykosteroidów (mogą zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy);
• planowane wykonanie badania krwi (stężenie chromograniny A);
• czarne smoliste stolce ze śladami krwi (również po przyjęciu kapsułki Helides);
• wymioty lub wymioty z domieszką krwi (również po przyjęciu kapsułki Helides);
• bóle brzucha lub objawy niestrawności (również po przyjęciu kapsułki Helides);
• znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i zaburzenia przełykania (również po przyjęciu kapsułki Helides);
• wysypka skórna, owrzodzenia jamy ustnej, nosa, gardła czy narządów płciowych, zapalenie spojówek po zastosowaniu leku Helides.

U pacjentów stosujących lek Helides długotrwale obserwuje się również zwiększone ryzyko złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania leku Helides należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami.

Z czym nie łączyć Helides?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Helides może wchodzić w interakcje z innymi lekami, wzajemnie zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne przyjmowanie nelfinawiru stosowanego w leczeniu zakażenia HIV. Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna);
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• leki przeciwgrzybicze (np. worykonazol, itrakonazol, ketokonazol);
• leki przeciwdepresyjne (np.: klomipramina, imipramina, cytalopram);
• antybiotyki (klarytromycyna, amoksycylina);
• diazepam (stosowany w leczeniu padaczki, niepokoju i w celu rozluźnienia mięśni);
• atazanawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV);
• ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy);
• klopidogrel (stosowany w zapobieganiu powstawania zakrzepów krwi);
• fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki);
• cyzapryd (stosowany w leczeniu niestrawności lub zgagi);
• cylostazol (stosowany w leczeniu chromania przestankowego);
• metotreksat (stosowany w leczeniu raka);
• digoksyna (stosowana w leczeniu zaburzeń serca);
• takrolimus (stosowany w przypadku przeszczepiania narządów).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy z preparatem Helides decyduje lekarz prowadzący. Należy stosować się do jego zaleceń, aby ograniczyć ryzyko występowania niekorzystnych interakcji pomiędzy substancjami czynnymi.

Helides — skład leku

Podstawowy składnik kapsułek Helides to substancja czynna ezomeprazol. Pozostałe składniki to: sacharoza, skrobia kukurydziana, dimetykon emulsja 35% (zawiera: dimetykon, propylu parahydroksybenzoesan (E216), metylu parahydroksybenzoesan (E218), kwas sorbinowy, sodu benzoesan, glikol polietylenowy, sorbitanu monolaurynian, oktylofenoksy-polietoksyetanol, glikol propylenowy), mannitol, polisorbat 80, talk, diacetylowane monoglicerydy, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% (zawierający kopolimer kwasu metakrylowego i etylu akrylanu, sodu laurylosiarczan i polisorbat 80), trietylu cytrynian i makrogolglicerydów stearyniany, żelatyna, dwutlenek tytanu !71, tlenek żelaza żółty E172, tlenek żelaza czarny E172 i szelak.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)