Furosemidum Polpharma

Dostępność:	na receptę
Wskazania:	zastoinowa niewydolność krążenia, marskość wątroby, choroby nerek, nadciśnienie tętnicze
Postać: Wystawiamy recepty nierefundowane – 100 % płatne. Maksymalnie 4 leki na jednej recepcie. Furosemidum Polpharma Dodaj do recepty	tabletki, roztwór do wstrzykiwań
Dawka:	40 mg (tabletki), 10 mg/ml (roztwór do wstrzykiwań)
Substancja czynna:	furosemid

Co zawiera i jak działa Furosemidum?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Furosemidum Polpharma to preparat moczopędny i obniżający ciśnienie krwi klasyfikowany jako diuretyk pętlowy. W swoim składzie zawiera substancję czynną furosemid. Ze względu na skład, działanie i zastosowanie preparat ten dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Przeznaczony jest dla osób dorosłych oraz dzieci.

Lek Furosemidum Polpharma ma postać tabletek lub roztworu do wstrzykiwań. Substancja czynna furosemid po dostaniu się do organizmu hamuje wchłanianie zwrotne jonów sodu i chloru, co nasila wydalanie sodu i chloru z moczem oraz zwiększa objętość wody w moczu. Preparat działa w obrębie pętli nefronu. Dodatkowo wykazuje też prawdopodobne działanie rozszerzające naczynia krwionośne i zmniejszające opór naczyniowy. 

Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Furosemidum Polpharma to:

• obrzęki związane z zastoinową niewydolnością krążenia, chorobami nerek i marskością wątroby (w tym obrzęk płuc); 
• leczenie hiperkalcemii (zwiększone stężenie jonów wapnia we krwi);
• leczenie ostrego hemodynamicznego obrzęku płuc (związany z ostrą niewydolnością nerek lub przełomem nadciśnieniowym). 

Furosemidum — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Lek Furosemidum Polpharma dostępny jest w dwóch postaciach. To tabletki powlekane oraz roztwór do wstrzykiwań. Średnia cena tego leku przy pełnej odpłatności to:

• Furosemidum Polpharma (40 mg, 30 tabletek) - 9,75 PLN;
• Furosemidum Polpharma (10 mg/ml, 5 ampułek 2 ml) - 18,00 PLN;
• Furosemidum Polpharma (10 mg/ml, 50 ampułek, 2 ml) - 158,10 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Furosemidum Polpharma w postaci tabletek podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Do tego w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji oraz w takich wskazaniach jak: profilaktyka i leczenie wspomagające objawowych przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym. Wówczas cena leku to:

• Furosemidum Polpharma (40 mg, 30 tabletek) - 3,00 PLN.

Furosemidum – skład leku

Podstawowym składnikiem leku Furosemidum Polpharma jest furosemid. Składniki pomocnicze w tabletkach to: skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna, stearynian magnezu, talk i żelatyna.

Furosemidum – skład roztworu do wstrzykiwań

Składniki dodatkowe w roztworze do wstrzykiwań to: wersenian disodu, wodorotlenek sodu, chlorek sodu i woda do wstrzykiwań.

Jak dawkować Furosemidum?

Stosowanie i dawkowanie leku Furosemidum Polpharma ustalane jest przez lekarza na podstawie indywidualnych potrzeb pacjenta i wskazania do stosowania. W przypadku roztworu do wstrzykiwań dawka podawana powinna być przez lekarza lub pielęgniarkę. Tabletki połyka się w całości i można przyjmować je niezależnie od posiłków. 

Standardowe dawkowanie w przypadku osób dorosłych to:

• początkowa dawka jednorazowa przyjmowana rano od 40 do 80 mg (1-2 tabletki);
• jednorazowa dawka podtrzymująca 1-2 razy na dobę co drugą dobę lub przez 2-4 kolejne dni w każdym tygodniu;
• dawka podtrzymująca w długotrwałym leczeniu powinna wynosić od 40 do 80 mg;
• w leczeniu ciężkich obrzęków maksymalna dawka dobowa to 600 mg podawana w 3-4 dawkach podzielonych.

Dawkowanie preparatu Furosemidum u dzieci i młodzieży

Standardowe dawkowanie w przypadku dzieci i młodzieży to:

• dawka od 1 do 3 mg/kg masy ciała dziecka raz na dobę;
• nie wolno przekraczać maksymalnej dawki 40 mg na dobę niezależnie od masy ciała dziecka i wskazania medycznego. 

Pacjenci w podeszłym wieku mogą wymagać zmiany dawkowania. Decyduje o tym lekarz. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym m.in.: zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego, odwodnienie, omdlenia czy niewyraźne widzenie. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. 

Furosemidum — jak stosować w ciąży i okresie karmienia?

Nie należy stosować leku Furosemidum Polpharma u kobiet w ciąży. Lekarz może to zalecić, jednak tylko w przypadku bezwzględnej konieczności. Może to powodować ryzyko dla płodu. Przeciwwskazane jest stosowanie leku Furosemidum Polpharma u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. Furosemid przenika do mleka matki i może powodować działania niepożądane ze strony dziecka. 

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Furosemidum?

U pacjentów przyjmujących furosemid mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią:

• wysypka skórna, świąd;
• zażółcenie skóry lub oczu, ciemne zabarwienie moczu (objawy zaburzeń wątroby);
• nasilone pragnienie, omdlenie, splątanie, ból i zawroty głowy, osłabienie mięśni lub stawów, zaburzenia rytmu serca, kurcze mięśni (objawy odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych);
• łatwe powstawanie siniaków, zmęczenie, osłabienie, częste zakażenia (objawy zaburzeń krwi);
• trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy lub warg (ciężka reakcja alergiczna);
• silny ból w nadbrzuszu (objawy zapalenia trzustki);
• powstawanie pęcherzy, złuszczanie skóry, gorączka, objawy grypopodobne (ciężkie reakcje skórne: toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona).

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• niedociśnienie (w tym niedociśnienie ortostatyczne);
• zaburzenia wodno-elektrolitowe (np.: hipowolemia, odwodnienie, zwiększenie stężenia kreatyniny, zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi);
• encefalopatia wątrobowa (u pacjentów z niewydolnością wątroby);
• hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi);
• hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi);
• hipochloremia (zmniejszenie stężenia chlorków we krwi);
• zwiększona objętość moczu;
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i napady dny moczanowej;
• zwiększenie stężenia cholesterolu;
• zagęszczenie krwi;
• głuchota (czasami nieodwracalna);
• zaburzenia słuchu;
• zaburzenia tolerancji glukozy;
• zmniejszona liczba płytek krwi;
• pokrzywka, świąd, pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka, choroba pęcherzowa skóry, rumień wielopostaciowy, plamica, złuszczające zapalenie skóry, nadwrażliwość na światło;
• nudności;
• uczucie drętwienia lub mrowienia (parestezja);
• wymioty, biegunka;
• gorączka;
• zapalenie naczyń krwionośnych;
• śródmiąższowe zapalenie nerek;
• ciężkie reakcje alergiczne;
• zwiększona liczba granulocytów kwasochłonnych;
• zmniejszona liczba białych krwinek;
• zastój żółci, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
• ostre zapalenie trzustki;
• dzwonienie w uszach, szumy uszne;
• niedokrwistość;
• zmniejszenie liczby granulocytów we krwi;
• żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu);
• zakrzepica;
• niewyraźne widzenie, widzenie na żółto;
• podrażnienie żołądka, zaparcie, kurczowe bóle brzucha;
• osłabienie;
• zahamowanie czynności szpiku kostnego;
• zaostrzenie lub uaktywnienie tocznia rumieniowatego;
• zwiększenie ryzyka przedwczesnego zamknięcia ważnego naczynia krwionośnego u dziecka;
• zwiększenie stężenia chlorków lub sodu w moczu;
• niewydolność nerek;
• obecność cukru we krwi (glikozuria);
• częstomocz;
• zatrzymanie moczu;
• bóle głowy, utrata świadomości, omdlenie, zawroty głowy;
• niepokój ruchowy;
• hiperglikemia (zwiększenie stężenia cukru we krwi);
• rzekomy zespół Bartlera (zasadowica hipokaliemiczna);
• jadłowstręt;
• zasadowica metaboliczna (zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej);
• zwiększenie stężenia mocznika we krwi;
• hipomagnezemia (zmniejszenie stężenia magnezu we krwi);
• hipokalcemia (zmniejszenie stężenia wapnia we krwi);
• ostra uogólniona krostkowica;
• toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka;
• zespół Stevensa-Johnsona;
• wysypka polekowa.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Kiedy nie stosować preparatu Furosemidum? Przeciwwskazania

Przed zastosowaniem leku Furosemidum Polpharma należy zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania oraz skonsultować z lekarzem prowadzącym. Przeciwwskazania do stosowania furosemidu to:

• uczulenie na furosemid, sulfonamidy lub jakikolwiek inny składnik leku Furosemidum Polpharma;
• niewydolność nerek w wyniku zatrucia substancjami toksycznymi dla nerek i wątroby;
• niewydolność nerek związane ze śpiączką wątrobową;
• mała objętość wewnątrznaczyniowa; (zmniejszone wypełnienie naczyń krwionośnych);
• odwodnienie organizmu;
• niewydolność nerek i bezmocz pomimo podania furosemidu;
• stan przedśpiączkowy lub stan śpiączki na skutek niewydolności wątroby;
• małe stężenie potasu lub sodu we krwi;
• okres karmienia piersią. 

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Furosemidum?

W określonych przypadkach należy zachować szczególną ostrożność. Każda sytuacja powinna być indywidualnie oceniona przez lekarza prowadzącego, a lek Furosemidum Polpharma należy stosować tylko zgodnie z jego zaleceniami. Ostrożności wymagają pacjenci, u których występowały lub występują:

• choroby wątroby;
• rozrost gruczołu krokowego lub inne zaburzenia powodujące utrudnienia w oddawaniu moczu (może to zwiększać ryzyko wystąpienia nagłego zatrzymania moczu);
• ciężka niewydolność nerek;
• znaczne zmniejszenie objętości oddawanego moczu;
• cukrzyca;
• toczeń rumieniowaty;
• porfiria;
• dna moczanowa;
• ryzyko zawału serca lub udaru mózgu na skutek znacznego obniżenia ciśnienia krwi;
• zespół wątrobowo-nerkowy (marskość wątroby z jednoczesnym pogorszeniem czynności nerek);
• niedociśnienie tętnicze;
• zmniejszone stężenie białek we krwi (hipoproteinemia);
• podeszły wiek i przyjmowanie innych leków obniżających ciśnienie krwi lub występowanie innych stanów chorobowych zwiększających ryzyko obniżenia ciśnienia krwi;
• jednoczesne stosowanie takich leków jak: antybiotyki aminoglikozydowe, kwas etakrynowy, inne leki mogące uszkadzać słuch.

Podczas terapii z lekiem Furosemidum Polpharma mogą występować zaburzenia elektrolitowe i odwodnienie. Wymaga to tego, aby lekarz kontrolował stężenie elektrolitów we krwi oraz stężenie kreatyniny i mocznika. Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania i działania furosemidu należy konsultować z lekarzem prowadzącym. 

Furosemidum — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Furosemidum Polpharma może wchodzić w interakcje z innymi lekami i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Furosemid może być stosowany tylko z zachowaniem najwyższych standardów bezpieczeństwa. 

Szczególnej uwagi wymagają takie preparaty jak:

• leki moczopędne oszczędzające potas;
• leki moczopędne z innych grup farmakologicznych;
• leki blokujące przewodzenie nerwowo-mięśniowe (np. tubokuraryna);
• glikozydy naparstnicy i leki wywołujące zespół wydłużonego odstępu QT;
• antybiotyki (np.: aminoglikozydy, cefalosporyny);
• leki zwiększające ciśnienie tętnicze (np.: dopamina, adrenalina, noradrenalina);
• kortykosteroidy działające ogólnoustrojowo;
• β2-sympatykomimetyki stosowane w dużych dawkach;
• środki przeczyszczające;
• leki przeciwnadciśnieniowe (np.: walsartan, kaptopryl, enalapryl, telmisartan);
• insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe;
• salicylany;
• fenytoina i jej pochodne (stosowane w leczeniu padaczki);
• indometacyna i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• sukralfat (lek osłaniający błonę śluzową żołądka);
• teofilina (stosowana w leczeniu astmy);
• karbenoksolon (stosowany w leczeniu choroby wrzodowej);
• lukrecja;
• reboksetyna (stosowana w leczeniu ciężkich depresji);
• amfoterycyna B (antybiotyk przeciwgrzybiczy);
• kortykotropina (hormon przysadki mózgowej);
• lit (stosowany w zaburzeniach psychicznych)
• aliskiren (stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego);
• cyklosporyna (stosowana w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepu);
• rysperydon (stosowany w leczeniu chorób psychicznych);
• metotreksat (stosowany w ciężkim zapaleniu stawów i leczeniu nowotworów);
• probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
• karbamazepina (stosowana w leczeniu padaczki);
• cisplatyna (stosowana w leczeniu nowotworów);
• aminoglutetymid (stosowany w leczeniu zespołu Cushinga). 

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości stosowania leku Furosemidum Polpharma z wybranymi preparatami z powyższej listy.  

Furosemidum — zamienniki lub podobne leki zawierające furosemid

Na rynku dostępne są leki podobne do Furosemidum Polpharma, które mają taką samą substancję czynną w tej samej postaci. Należą do nich m.in.: Furosemid Medreg, Furosemidum Aurovitas, Furosemidum Polfarmex, Furosemidum Polpharma, Furosemid Laboratorios Basi, Furosemid Accord, Furosemide Kalceks, Furosemide Kabi, Furosemide Norameda. O możliwości zastosowania każdego z nich decyduje lekarz. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)