Elin

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	antykoncepcja hormonalna
Postać	tabletki
Dawka	250 mcg + 35 mcg
Substancja czynna	norgestymat + etynyloestradiol

Elin — działanie, przeznaczenie

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Elin to złożony preparat antykoncepcyjny, który w swoim składzie zawiera dwie substancje czynne. Są nimi norgestymat i etynyloestradiol. To żeńskie hormony płciowe estrogen i progestagen. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Elin dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej i należy stosować go zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. Złożone hormonalne środki antykoncepcyjne stosuje się w celu zapobiegania zajścia w ciążę. Działanie leku Elin polega na zapobieganiu uwolnieniu komórki jajowej z jajników, a także zagęszczaniu śluzu w szyjce macicy. Dzięki temu nasienie ma utrudnioną drogę do niej, co zwiększa skuteczność antykoncepcyjną środka Elin. Preparat przeznaczony jest dla dorosłych kobiet w okresie rozrodczym. Lek Elin stosuje się w cyklu 21-dniowym. Oznacza to, że przez 21 kolejnych dni należy przyjmować jedną tabletkę, po czym następuje 7-dniowa przerwa w przyjmowaniu tabletek. 

Elin — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Obecnie dostępne sa dwa opakowania leku Elin. Różnią się ilością tabletek. Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparat antykoncepcyjny Elin nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjentki. Wpływ na jego cenę ma m.in. marża narzucona przez daną aptekę. Średnia cena wynosi:

• Elin (250 µg + 35 µg, 21 tabletek) - 34,65 PLN;
• Elin (250 µg + 35 µg, 63 tabletki) - 89,50 PLN.

Tabletki Elin — zamienniki lub podobne leki

Zamiennikiem dla tabletek antynkoncepcyjnych Elin jest preparat Liberelle, który zawiera te same substancje czynne w takiej samej postaci. Na rynku dostępne są również podobne złożone preparaty, a o ich stosowaniu decyduje lekarz prowadzący. 

Elin — pełny skład leku

Podstawowe składniki tabletek Elin to norgestymat i etynyloestradiol. Pozostałe substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, laktoza bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna, powidon K-25, all-rac-α-tokoferol, skrobia żelowana, kroskarmeloza sodowa, indygotyna, stearynian magnezu, lak E132. 

Jak dawkować lek Elin?

Stosowanie i dawkowanie tabletek Elin jest relatywnie proste. W jednym blistrze znajduje się 21 tabletek na 21 dni. Dla ułatwienia każda tabletka oznaczona jest dniem tygodnia. Aby zadbać o najwyższą skuteczność preparatu, tabletki należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Połyka się je w całości, popijając wodą. Po przyjęciu ostatniej tabletki aktywnej następuje 7 dni przerwy. W tym czasie powinno wystąpić krwawienie z odstawienia, które przypomina miesiączkę. Krwawienie to może utrzymywać się do momentu przyjęcia tabletki z nowego blistra. Zdarza się też, że w trakcie przerwy w stosowaniu tabletek nie występuje krwawienie. 

Bardzo ważne jest rozpoczęcie stosowania leku Elin w odpowiednim momencie. Zapoznaj się z ulotką i skonsultuj z lekarzem, kiedy należy rozpocząć to w Twoim przypadku. Poniżej wskazano na standardowe i rekomendowane przez ekspertów terminy. Zależy to od tego, czy pacjentka stosowała wcześniej antykoncepcję i jeżeli tak, to jaką. 

• brak antykoncepcji hormonalnej w ostatnim miesiącu — przyjmowanie tabletek należy rozpocząć w pierwszym dniu cyklu miesiączkowego, co daje natychmiastową ochronę i nie ma konieczności stosowania dodatkowych środków antykoncepcyjnych. Przy przyjęciu leku w 2-5 dniu cyklu przez pierwszych 7 dni należy stosować dodatkowe zabezpieczenie (np. prezerwatywę);
• zmiana ze złożonego hormonalnego środka antykoncepcyjnego, antykoncepcyjnego krążka dopochwowego lub plastra antykoncepcyjnego — stosowanie Elin najlepiej rozpocząć w dniu po przyjęciu ostatniej tabletki aktywnej wcześniej stosowanego leku, ale najpóźniej w dniu po zakończeniu zwykłej przerwy lub dzień po przyjęciu ostatniej tabletki zawierającej placebo uprzednio stosowanego leku, w przypadku krążka i plastra postępuje się zgodnie z zaleceniami lekarza;
• zmiana z jednoskładnikowego hormonalnego środka antykoncepcyjnego — można każdego dnia przejść z minipigułki na lek złożony, jednak w takich przypadkach przez pierwszych 7 dni należy stosować dodatkowe zabezpieczenie (np. prezerwatywy);
• po urodzeniu dziecka - przyjmowanie tabletek można rozpocząć między 21. a 28. dniem po porodzie, jeżeli zrobi się to później, to przez pierwszych 7 dni przyjmowania tabletek stosuje się dodatkową metodę antykoncepcji;
• po poronieniu — zawsze decyduje o tym lekarz. 

Jeżeli zdarzy się pominięcie przyjęcia tabletki i minie mniej niż 12 godzin, to ochrona zostanie zachowana. Jeżeli czas ten przekroczy 12 godzin, to ochrona może się zmniejszyć i wówczas należy stosować dodatkowe zabezpieczenie antykoncepcyjne przez 7 dni. 

Elin — stosowanie leku w okresie karmienia piersią

Lek Elin jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet w okresie karmienia piersią przy dzieciach do szóstego tygodnia życia. Standardowo jednak nie powinno się go stosować również później. Substancje czynne mogą przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka. O możliwości stosowania tabletek Elin w okresie karmienia piersią decyduje lekarz prowadzący i należy być bardzo ostrożnym. 

Elin — możliwe skutki uboczne

Wraz ze stosowaniem tego leku mogą pojawiać się działania niepożądane. Nie dotyczy to każdej pacjentki. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią:

• objawy zakrzepów krwi, zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna, udar mózgu, zawał serca, zakrzepy krwi w wątrobie, nerkach, oku, żołądku, jelitach, miniudar mózgu;
• obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, języka, gardła, pokrzywka, trudności w oddychaniu, trudności w przełykaniu).

Ponadto odnotowywano takie działania niepożądane, jakm.in.:

• bolesne miesiączkowanie;
• nudności;
• zmiany nastroju;
• rozstrój żołądka;
• ból głowy;
• biegunka;
• wymioty;
• krwawienie maciczne niezwiązane z cyklem miesiączkowym;
• migrena;
• trądzik;
• trudności w zasypianiu;
• depresja;
• uczucie nerwowości;
• zawroty głowy;
• zatrzymanie płynów w organizmie;
• zakażenia dróg moczowych;
• zakażenia pochwy;
• reakcje alergiczne;
• ból kończyn dolnych i górnych;
• bolesność piersi;
• skurcze mięśni;
• upławy;
• brak miesiączki;
• ból żołądka i jelit;
• zwiększenie masy ciała;
• wahania masy ciała
• zaburzenia łaknienia;
• uderzenia gorąca;
• zakrzepica;
• nadmierne owłosienie;
• przebarwienia skórne;
• bóle mięśniowe;
• wypadanie włosów;
• kołatanie serca;
• suchość oczu;
• zaburzenia widzenia;
• suchość pochwy;
• zaburzenia libido;
• ból brzucha;
• duszność;
• torbiele jajników;
• zmniejszenie popędu płciowego;
• zapalenie wątroby;
• żylne zdarzenia zakrzepowe;
• wzmożona potliwość;
• zapalenie trzustki;
• guzy piersi;
• napady drgawkowe;
• zawał mięśnia sercowego;
• uczucie dyskomfortu podczas używania soczewek kontaktowych;
• i inne. 

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Kiedy nie należy stosować leku Elin? Przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Elin należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką i informacjami dotyczącymi przyjmowania tabletek. Stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych powinno być świadome, ponieważ blokują one możliwość zajścia w ciążę. Nie wolno stosować leku Elin, jeżeli u pacjentki występują:

• uczulenie na norgestymat, etynyloestradiol lub jakikolwiek inny składnik;
• zawał serca lub udar mózgu (obecnie lub w przeszłości);
• rozpoznany lub podejrzewany rak piersi, rak macicy, rak szyjki macicy lub rak pochwy;
• występujący obecnie lub kiedykolwiek zakrzep w naczyniu krwionośnym kończyny dolnej (zakrzepica żył głębokich), płuc (zatorowość płucna) lub innego narządu;
• występująca obecnie lub kiedykolwiek dusznica bolesna (m.in. silny ból w klatce piersiowej);
• występujący obecnie lub kiedykolwiek przemijający napad niedokrwienia mózgu (przemijające objawy udaru mózgu);
• schorzenie wpływające na krzepnięcie krwi, w tym: niedobór białka S, niedobór białka C, niedobór antytrombiny III, obecność przeciwciał antyfosfolipidowych, obecność czynnika V Leiden;
• karmienie piersią dziecka w wieku do 6. tygodni;
• krwawienie z pochwy o nieznanej przyczynie;
• rak piersi lub rak wątroby;
• obecnie lub przebyte zapalenie trzustki;
• brak miesiączkowania (dziewczęta w wieku dojrzewania płciowego):
• schorzenia zwiększające ryzyko tworzenia się zakrzepów w tętnicach, w tym: bardzo wysokie ciśnienie tętnicze, ciężka cukrzyca z uszkodzeniem naczyń krwionośnych, hiperhomocysteinemia, bardzo wysoki poziom cholesterolu lub triglicerydów we krwi;
• obecnie lub przebyta niedawno ciężka choroba wątroby;
• planowany zabieg operacyjny lub inne długotrwałe unieruchomienie pacjentki;
• zapalenie wątroby typu C i przyjmowanie leków zawierających: ombitaswir z parytaprewirem i rytonawirem,  sofosbuwir z welpataswirem i woksylaprewirem lub dazabuwir, glekaprewir z pibrentaswirem;
• uzależnienie od papierosów i palenie minimum 15 papierosów na dobę przy wieku 35 lat i więcej;
• migrena z aurą (obecnie lub kiedykolwiek w przeszłości). 

Ze względów bezpieczeństwa przed rozpoczęciem przyjmowania leku Elin należy przeprowadzić badania lekarskie oraz wywiad chorobowy i rodzinny. Do tego pacjentka powinna dokładnie weryfikować reakcję organizmu na antykoncepcję hormonalną. W określonych sytuacjach należy stosować dodatkowe środki ostrożności. Dotyczy to zwłaszcza pacjentek, u których występują:

• duża nadwaga (waga minimum 90 kg i więcej);
• podeszły wiek;
• palenie papierosów; 
• porfiria (choroba krwi);
• nadciśnienie tętnicze lub wzrost ciśnienia krwi
• zakrzepica w wywiadzie chorobowym (w tym wśród najbliższej rodziny);
• niewydolność serca, choroba zastawkowa serca, zawał mięśnia sercowego, nieregularne bicie serca (migotanie przedsionków), udar w młodym wieku wśród członków rodziny;
• utrata słuchu;
• żylna choroba zakrzepowo-zatorowa;
• długotrwałe przebywanie w pozycji leżącej z różnych przyczyn;
• kamica żółciowa;
• cukrzyca;
• toczeń rumieniowaty układowy;
• choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego (przewlekłe zapalne choroby jelit);
• choroby wątroby przebiegające z zażółceniem skóry i oczu (żółtaczka);
• żylaki kończyn dolnych;
• depresja;
• pląsawica Sydenhama (choroba układu nerwowego);
• niedokrwistość sierpowatokrwinkowa (dziedziczna choroba krwinek czerwonych);
• zespół hemolityczno-mocznicowy;
• zapalenie żył powierzchniowych;
• padaczka;
• aktualny lub przebyty rak piersi wśród osób z najbliższej rodziny;
• podejrzenie ciąży;
• migrena;
• opryszczka ciężarnych;
• niedawne urodzenie dziecka;
• plamy skórne w czasie ciąży, ostuda;
• dziedziczny obrzęk naczynioruchowy.

Ponadto tabletki antykoncepcyjne takie jak Elin zwiększają ryzyko zakrzepów krwi w żyłach i tętnicach. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią niepokojące objawy sugerujące zakrzepy, w tym m.in.: ból lub bolesność uciskowa w obrębie kończyny, zwiększona temperatura kończyny, zmiana zabarwienia skóry, obrzęk jednej kończyny, nasilony ból brzucha, nagłe pojawienie się duszności, ostry ból w klatce piersiowej. Więcej informacji na temat stosowania tabletek Elin oraz objawów charakterystycznych dla zakrzepów krwi wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych zwiększa również ryzyko występowania: raka piersi, raka szyjki macicy, raka wątroby. 

Elin — interakcje z innymi lekami

Obowiązkiem pacjentki jest poinformowanie lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że tabletki Elin mogą wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Wybrane leki mogą zmniejszać skuteczność antykoncepcyjną Elin. 

Przeciwwskazane jest stosowanie tego preparatu u pacjentek z zapaleniem wątroby typu C i przyjmujących leki zawierające: ombitaswir z parytaprewirem i rytonawirem,  sofosbuwir z welpataswirem i woksylaprewirem lub dazabuwir, glekaprewir z pibrentaswirem.

Szczególną uwagę należy zwrócić także na:

• leki przeciwpadaczkowe (np.: karbamazepina, felbamat, okskarbamzepina, prymidon, sól sodowa fenytoiny, topiramat);
• leki stosowane w leczeniu zakażeń wirusem HIV i wirusem zapalenia wątroby typu C, czyli leki zwane inhibitorami proteazy i nienukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy, w tym: newirapina, rytonawir, efawirenz);
• leki stosowane w leczeniu innych chorób zakaźnych (np. gryzeofulwina);
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• leki uspokajające, barbiturany (na zrelaksowanie i trudności w zasypianiu);
• modafinil (na nadmierną senność w ciągu dnia);
• bozentan (na wysokie ciśnienie w naczyniach płucnych);
• teofilina (stosowana w leczeniu astmy, zapalenia oskrzeli i rozedmy);
• prednizolon (kortykosteroid zmniejszający stan zapalny);
• lamotrygina (stosowana w leczeniu padaczki);
• cyklosporyna (stosowana w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, niektórych chorób skóry i w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepu). 

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Lek należy stosować tylko z zaleceniami lekarza, który decyduje o możliwości łączenia ze sobą wybranych preparatów z tej listy. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)