Beloderm

Dostępność:	na receptę
Wskazania:	bakteryjne zapalenie skóry
Postać: Wystawiamy recepty nierefundowane – 100 % płatne. Maksymalnie 4 leki na jednej recepcie. Beloderm Dodaj do recepty	maść, krem
Dawka:	0,5 mg/g (maść), 0,5 mg/g (krem)
Substancja czynna:	betametazon

Jak działa Beloderm? Dla kogo jest przeznaczony?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Beloderm to kortykosteroid. Może mieć postać kremu lub maści i dostępny jest  tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Za działanie preparatu odpowiada substancja czynna betametazon. To syntetyczny fluorowany kortykosteroid zaliczany do hormonów kory nadnerczy. Wykazuje silne miejscowe działanie dermatologiczne. Substancja ta działa przeciwzapalnie, przeciwświądowo i obkurczająco na naczynia krwionośne. Lek Beloderm stosuje się u pacjentów powyżej 12. roku życia na wyraźne wskazanie lekarskie.

Podstawowym wskazaniem medycznym do stosowania leku Beloderm w postaci maści lub kremu jest leczenie miejscowe zapalnych i przebiegających ze świądem chorób skóry, reagujących na leczenie kortykosteroidami. 

Lek Beloderm — cena, refundacja

Obecnie preparat Beloderm dostępny jest w dwóch postaciach kremu i maści. W obu nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Cena leku zależy m.in. od marży narzuconej przez daną aptekę. Jest to średnio: 

• Beloderm (0,5 mg/g, krem, 15 g) - 15,40 PLN;
• Beloderm (0,5 mg/g, maść, 15 g) - 15,40 PLN;
• Beloderm (0,5 mg/g, maść, 30 g) - 31,00 PLN.

Preparat Beloderm — czy istnieją zamienniki lub podobne leki?

Preparat Beloderm nie ma bezpośrednich zamienników. Zamiennie stosuje się tylko różne postaci tego leku, czyli krem i maść. 

Beloderm — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Beloderm ustalane jest indywidualnie przez lekarza. Wszelkie wątpliwości należy z nim konsultować. Preparat przeznaczony jest tylko do stosowania zewnętrznego na skórę. 

Zalecane dawkowanie u osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat to:

• cienką warstwę leku należy lekko wcierać w chorobowo zmienione miejsca na skórze raz lub dwa razy na dobę;
• leczenie nie powinno trwać dłużej niż 14 dni i nie wolno stosować więcej niż 50 g leku na tydzień;
• w trakcie leczenia nie wolno stosować opatrunku zamkniętego (tzw. opatrunku okluzyjnego). 

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Beloderm. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. Ze względu na to, jak działa Beloderm i to, że jest to kortykosteroid, mogą występować takie objawy przedawkowania, jak m.in.: łagodne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, zespół Cushinga, zwiększone stężenie cukru we krwi, hamowanie wzrostu i rozwoju u dzieci, zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, cukromocz. 

Beloderm — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Nie powinno się stosować leku Beloderm u kobiet w ciąży lub podejrzewających ciążę. Jest to możliwe, jednak tylko w przypadkach koniecznych, gdy korzyści z tym związane znacznie przewyższają ewentualne ryzyko. W takiej sytuacji leczenie powinno być krótkotrwałe i ograniczać się do małej powierzchni ciała.

Substancja czynna może przenikać do mleka matki, dlatego należy zachować ostrożność u kobiet w okresie karmienia piersią. Lekarz zadecyduje, czy karmienie piersią można kontynuować, czy jednak rekomenduje się jego przerwanie. Jednocześnie nie wolno stosować leku Beloderm na skórę piersi przed planowanym karmieniem dziecka. 

Beloderm — skutki uboczne

U pacjentów stosujących lek Beloderm mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. U osób stosujących dipropionian betametazonu mogą występować m.in.:

• nieodwracalne rozstępy;
• rozszerzenie drobnych tętniczek;
• suchość skóry;
• zanikowe zmiany skóry;
• zmiany trądzikopodobne;
• nadmierne owłosienie;
• zapalenie mieszków włosowych;
• zapalenie skóry wokół ust;
• odbarwienie skóry;
• swędzenie;
• alergiczne kontaktowe zapalenie skóry (pieczenie, obrzęk, zapalne pęcherzyki na skórze);
• wtórne zakażenia;
• hamowanie czynności gruczołów potowych (tzw. potówka);
• nieostre widzenie;
• łagodne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe;
• zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza;
• cukromocz;
• zwiększone stężenie cukru we krwi;
• zespół Cushinga;
• hamowanie wzrostu i rozwoju u dzieci.

Wszystkie skutki uboczne wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Kiedy nie stosować preparatu Beloderm? Przeciwwskazania

Przed zastosowaniem leku Beloderm należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Istnieją określone przeciwwskazania. Należą do nich:

• uczulenie na betametazon lub jakikolwiek inny składnik;
• zakażenia wirusowe skóry (np.: ospa bydlęca, opryszczka zwykła, ospa wietrzna);
• gruźlica skóry;
• pieluszkowe zapalenie skóry;
• trądzik, trądzik różowaty, zapalenie skóry wokół ust;
• żylakowate owrzodzenie podudzi;
• grzybicze i bakteryjne zakażenia skóry, gdy lekarz jednocześnie nie wdrożyć odpowiedniego leczenia przyczynowego. 

Preparatu Beloderm nie stosuje się również w okolicy odbytu i narządów płciowych. Ponadto w określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każda sytuacja powinna być indywidualnie zdiagnozowana przez lekarza. Należy szczególnie:

• unikać kontaktu leku z oczami i błonami śluzowymi;
• reagować, gdy u pacjenta wystąpi skórna reakcja alergiczna (pieczenie, świąd, zaczerwienienie skóry);
• unikać stosowania leku na skórę twarzy ze względu na ryzyko zapalenia skóry (można robić to tylko w określonych przypadkach);
• reagować, gdy u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia;
• unikać stosowania leku na dużej powierzchni skóry, na uszkodzoną skórę, w dużych dawkach, w długotrwałym leczeniu oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i u dzieci (ze względu na ryzyko występowania ogólnoustrojowych objawów niepożądanych kortykosteroidów);
• unikać stosowania leku na skórę pach i pachwin;
• zachować ostrożność u pacjentów z łuszczycą oraz u młodzieży powyżej 12. roku życia. 

Wszelkie wątpliwości w zakresie prowadzenia leczenia preparatem Beloderm należy omówić z lekarzem, a następnie stosować się do jego zaleceń w zakresie aplikowania betametazonu. 

Beloderm — interakcje z innymi lekami

Na ten moment nie są znane przypadki interakcji innych leków z preparatem Beloderm. Pomimo tego pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich środkach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Wszystko po to, aby zachować najwyższy standard bezpieczeństwa w prowadzonej terapii. 

Beloderm — pełny skład leku

Podstawowy składnik leku Beloderm to substancja czynna dipropionian betametazonu. Pozostałe składniki kremu to: kwas fosforowy, diwodorofosforan sodu jednowodny, chlorokrezol, eter cetostearylowy makrogolu, parafina ciekła, wazelina biała, wodorotlenek sodu, alkohol cetostearylowy i woda oczyszczona. W maści poza substancją czynną znajdują się tylko parafina ciekła i wazelina biała. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)